Mark Dacey

Mark Dacey
Data i miejsce urodzenia22 czerwca 1966
Saskatoon
ObywatelstwoKanada
Informacje klubowe
KlubMayflower Curling Club
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
Brąz
Gävle 2004
The Brier
Srebro
Halifaks 1995
Srebro
Halifaks 2003
Złoto
Saskatoon 2004
Brąz
Regina 2006
Canadian Mixed Curling Championship
Złoto
Halifaks 2002
Złoto
Burlington 2010

Mark Dacey (ur. 22 czerwca 1966 w Saskatoon) – kanadyjski curler, mistrz Kanady z 2004. Obecnie jest kapitanem drużyny z Mayflower Curling Club.

Życiorys

Dacey rozpoczął grę w curling w 1977[1]. Był trzecim w zespole Brada Heidta z Kerrobert Curling Club, w 1995 zespół triumfował w Pool Tankard Champions i reprezentował Saskatchewan na Labatt Brier 1995. Rundę grupową zespół zakończył na 2. miejscu, w górnym meczu Page play-off pokonał 6:5 Manitobę (Kerry Burtnyk). W finale ponownie rywalizowały ze sobą te same drużyny, tym razem lepsza była Manitoba, która wygrała 10:8[2]. W tym samym roku jako drugi w zespole Granta McGratha triumfował w prowincjonalnej rywalizacji mikstów[3].

Po przeprowadzce do Nowej Szkocji Dacey pięciokrotnie zwyciężał mistrzostwa prowincji. Po raz pierwszy dokonał tego w 2001, na Nokia Brier zespół pod jego przywództwem z bilansem 6 wygranych i 5 porażek uplasował się na 5. pozycji[4]. Dwa lata później w Nokia Brier 2003 reprezentacja Nowej Szkocji awansowała do fazy finałowej. W pierwszym meczu pokonała 6:4 Nowy Brunszwik (Russ Howard) oraz w półfinale 9:6 Kolumbię Brytyjską. W meczu finałowym wynikiem 8:4 lepsi byli obrońcy tytułu mistrzowskiego, reprezentanci Alberty (Randy Ferbey)[5].

W 2004 ponownie znalazł się w najlepszej czwórce mistrzostw Kanady. W 1. meczu play-off uległ 6:10 zespołowi Randy’ego Ferbeya, jednakże po wygranym półfinale przeciwko Kolumbii Brytyjskiej (Jay Peachey) oba zespoły zmierzyły się ponownie w finale. Ostatni mecz turnieju miał nieoczekiwany przebieg, po 7. endzie Alberta wygrywała 8:4. Jednakże pod koniec meczu przeciwnicy Nowej Szkocji zaczęli popełniać błędy, co Dacey wykorzystał wygrywając 8. end za trzy kamienie. W 9. partii zmusił rywala do wygrania za jeden i w ostatnim endzie posiadając przywilej ostatniego kamienia ponownie zdobył trzy punkty. Finał zakończył się wynikiem 10:9 dla Nowej Szkocji[6]. Dacey przełamał dobrą passę Ferbeya, który miał możliwość zdobycia czwartego tytułu mistrzowskiego z rzędu. Dodatkowo był to pierwszy złoty medal dla prowincji od 1951, kiedy triumfował Don Oyler.

Kanadyjczycy jako jedyna drużyna nie odniosła porażki w Round Robin Mistrzostw Świata 2004. W półfinale drużyna Klonowego Liścia uległa jednak 6:9 Niemcom (Sebastian Stock). Ostatecznie Kanadyjczycy uplasowali się na najniższym stopniu podium, wygrywając 9:3 mecz o 3. miejsce przeciwko Norwegii (Pål Trulsen)[7].

Zespół Daceya przegrał finał rozgrywek prowincjonalnych na rzecz Shawna Adamsa, wobec tego nie mógł bronić złotych medali na Mistrzostwach Kanady 2005. Do rozgrywek krajowych powrócił w 2006, ponownie kwalifikując się do fazy finałowej. W dolnym meczu play-off pokonał Albertę (Kevin Martin) 6:5, turniej zakończył na 3. miejscu przegrywając 6:7 półfinał przeciwko Quebecowi (Jean-Michel Ménard)[8].

W kwietniu 2007 Mark Dacey ogłosił, że bierze rok przerwy od curlingu. Do jego drużyny jako skip dołączył Scott Saunders, mąż Colleen Jones. W 2008 ekipa ta uplasowała się na 3. miejscu Keith’s Tankard. Rok później Dacey wrócił do gry i wystąpił na Tim Hortons Brier 2009. Wygrywając jedynie 2 z 11 meczów jego drużyna uplasowała się na 10. miejscu[9].

Również w Nowej Szkocji Mark Dacey rywalizuje w konkurencji mikstów. Jego drużyna po prowincjonalne tytuły mistrzowskie sięgała pięć razy (2000, 2001, 2002, 2008, 2009)[10]. Na arenie krajowej triumfował w turniejach z lata 2002 i 2010[11]. W 2010 wraz z żoną, Heather Smith-Dacey, miał reprezentować Kanadę na Mistrzostwach Świata Par Mieszanych. Jednakże w rezultacie paraliżu lotniczego wywołanego przez erupcję Eyjafjallajökull Kanadyjczycy nie mogli dostać się do Czelabińska i zrezygnowali z udziału w turnieju.

Canadian Team Ranking System

Pozycje drużyny Daceya w rankingu CTRS[12]:

  • 2012/2013 – 17.
  • 2011/2012 – 83.
  • 2010/2011 – nieklasyfikowany
  • 2009/2010 – 84.
  • 2008/2009 – 75.
  • 2006/2007 – 54.
  • 2005/2006 – 8.

Drużyna

CzwartyTrzeciDrugiOtwierający
od 2013Mark Dacey Stuart ThompsonSteve BurgessAndrew Gibson
2012/2013Tom Sullivan
2011/2012Andrew GibsonTravis Colter
2010/2011Lee Buott
2009/2010Andrew GibsonBruce Lohnes
2002/2006Bruce LohnesRob HarrisAndrew Gibson
2000/2001Paul FlemmingBlaine IskewTom Fetterly
1999/2000Mathew Harris
1998/1999Rob HarrisMathew HarrisAlan Cameron
1996/1997Brad HeidtMark Dacey Tony KorolScott McGrath
1994/1995Wayne CharterisDan Ormsby
MikstCzwarty/-aTrzeci/-aDrugi/-aOtwierający/-a
2008/2009Mark Dacey Heather Smith-DaceyAndrew GibsonJill Mouzar
2007/2008Dave StephensonLisa Stephenson
1999/2002Rob HarrisLaine Peters

Przypisy

  1. World Curling Tour: Team Dacey (ang.). [dostęp 2013-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)].
  2. 1995 Labatt Brier (ang.). [dostęp 2013-09-28].
  3. Competition History, CURLSASK [dostęp 2020-07-16] (ang.).
  4. 2001 Nokia Brier (ang.). [dostęp 2013-09-28].
  5. 2003 Nokia Brier (ang.). [dostęp 2013-09-28].
  6. 2004 Nokia Brier (ang.). [dostęp 2013-09-28].
  7. MŚ 2004 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
  8. 2006 Tim Hortons Brier (ang.). [dostęp 2013-09-28].
  9. 2009 Tim Hortons (ang.). [dostęp 2013-09-28].
  10. Nova Scotia Mixed Champions (ang.). [dostęp 2013-09-28].
  11. Past Champions of the Mixed (ang.). [dostęp 2013-09-28].
  12. Historical CTRS Results

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Curling pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Curling