Martina Zellner

Martina Zellner
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1974
Traunstein

Klub

SC Hammer

Wzrost

169 cm

Debiut w PŚ

13.01.1994, Ruhpolding
(71. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

15.01.1994, Ruhpolding
(25. miejsce - sprint)

Pierwsze podium w PŚ

18.12.1997, Kontiolahti (2. miejsce - sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złotoNagano 1998sztafeta
Mistrzostwa świata
złotoKontiolahti 1999sprint
złotoKontiolahti 1999sztafeta
srebroOslo 2000sztafeta
brązPokljuka 1998b.pościgowy
brązKontiolahti 1999b.pościgowy
brązOslo 2000sprint
Mistrzostwa Europy
brązGrand-Bornand 1995sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złotoOsrblie 1994sztafeta
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
1997/1998
Puchar Świata (Sprint)
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
1999/2000

Martina Seidl z d. Zellner (ur. 26 lutego 1974 w Traunstein) – niemiecka biathlonistka, mistrzyni olimpijska i sześciokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1994 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Osrblie zdobyła złoty medal w sztafecie.

W Pucharze Świata zadebiutowała 13 stycznia 1994 roku w Ruhpolding, zajmując 71. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty wywalczyła dwa dni później w tej samej miejscowości, kiedy zajęła 25. miejsce w sprincie. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 18 grudnia 1997 roku w Kontiolahti, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła swą rodaczkę – Uschi Disl i Rosjankę Swietłanę Iszmuratową. W kolejnych startach jeszcze 13 razy stawała na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 12 lutego 1999 roku w Kontiolahti wygrała sprint, 16 stycznia 2000 roku w Ruhpolding wygrała bieg pościgowy, a 19 marca 2000 roku w Chanty-Mansyjsku triumfowała w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1997/1998, kiedy była trzecia w klasyfikacji generalnej, za Magdaleną Forsberg ze Szwecji i Uschi Disl. Ponadto w sezonie 1999/2000 była trzecia w klasyfikacji sprintu, zajmując też szóste miejsce w generalnej.

W 1998 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie razem z Uschi Disl, Petrą Behle i Katrin Apel zdobyła pierwszy w historii złoty medal olimpijski w tej konkurencji dla Niemiec. Zajęła ponadto 10. miejsce w biegu indywidualnym i 30. w sprincie. Były to jej jedyne starty olimpijskie. W tym samym roku zdobyła brązowy medal w biegu pościgowym podczas mistrzostw świata w Pokljuce/Hochfilzen, ulegając tylko Forsberg i Francuzce Corinne Niogret.

Najwięcej medali zdobyła na mistrzostwach świata w Kontiolahti/Oslo w 1999 roku. Najpierw zdobyła złoty medal w sprincie, wyprzedzając Forsberg i Ołenę Zubryłową z Ukrainy. Następnie zajęła trzecie miejsce w biegu pościgowym, w którym lepsze były tylko Zubryłowa i Martina Halinárová ze Słowacji. Ponadto reprezentacja Niemiec w składzie: Uschi Disl, Simone Greiner-Petter-Memm, Katrin Apel i Martina Zellner zdobyła złoto w sztafecie. Brała też udział w rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Oslo/Lahti, gdzie dwukrotnie stanęła na podium. W sprincie zdobyła brązowy medal, plasując się za Norweżką Liv Grete Skjelbreid i Katrin Apel. Sześć dni później razem z Disl, Apel i Andreą Henkel wywalczyła srebrny medal w sztafecie.

W 2002 roku zakończyła karierę[1]. W 2004 roku wzięła ślub i przyjęła nazwisko Seidl, trzy miesiące później urodziła syna, Eliasa[2].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
1998Nagano10.30.nd.nd.1.nd.nd.

Mistrzostwa świata

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
1996Ruhpolding61.nd.nd.nd.nd.
1997Osrbliend.nd.nd.
1998Pokljuka/Hochfilzennd.nd.3.nd.nd.nd.nd.
1999Kontiolahti/Oslo14.1.3.12.1.nd.nd.
2000Oslo/Lahti19.3.6.7.2.nd.nd.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
1993/199471.
1994/199557.
1995/199629.
1996/199729.
1997/19983.
1998/19996.
1999/20007.
2000/200121.
2001/200227.

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćKonkurencjaLokataPudłaCzas bieguStrataZwycięzca
1.18 grudnia1997Finlandia KontiolahtiSprint na 7,5 km2.?23:42,2+3,7Uschi Disl
2.20 grudnia1997Finlandia KontiolahtiBieg pościgowy na 10 km3.???Magdalena Forsberg
3.10 stycznia1998Niemcy RuhpoldingSprint na 7,5 km2.0+023:39,9+5,5Petra Behle
4.8 marca1998Słowenia PokljukaBieg pościgowy na 10 km3.0+0+0+037:58,6+1:25,8Magdalena Forsberg
5.12 marca1998Austria HochfilzenBieg indywidualny na 15 km3.0+1+1+053:40,5+50,8Uschi Disl
6.12 lutego1999Finlandia KontiolahtiSprint na 7,5 km1.0+226:59,9
7.13 lutego1999Finlandia KontiolahtiBieg pościgowy na 10 km3.1+0+0+132:17,5+1:07,6Ołena Zubryłowa
8.16 stycznia2000Niemcy RuhpoldingBieg pościgowy na 10 km1.0+0+0+031:08,3
9.21 stycznia2000Włochy AnterselvaSprint na 7,5 km2.0+124:22,8+16,8Martina Beck
10.19 lutego2000Norwegia OsloSprint na 7,5 km3.1+020:51,9+30,6Liv Grete Skjelbreid
11.19 marca2000Rosja Chanty-MansyjskBieg masowy na 12,5 km1.0+0+1+243:05,6
12.28 lutego2001Stany Zjednoczone Soldier HollowBieg indywidualny na 15 km2.1+0+0+043:02,6+37,6Magdalena Forsberg
13.7 marca2001Stany Zjednoczone Lake PlacidSprint na 7,5 km2.0+126:17,8+9,2Kati Wilhelm
14.6 grudnia2001Austria HochfilzenSprint na 7,5 km3.0+222:10,9+1:10,3Magdalena Forsberg

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Biathlon pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Biathlon
FIS Crystal Globe.svg
Autor: Staszek Szybki Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kryształowa Kula FIS
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.