Medal Maxa Plancka

Medal Maxa Plancka
Ilustracja
Medal 1943 (Friedrich Hund)
Nagroda zaosiągnięcia z fizyki
Pierwsze rozdanie1929

Medal Maxa Plancka – przyznawany jest przez Niemieckie Towarzystwo Fizyczne (Deutsche Physikalische Gesellschaft, DPG) za wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki teoretycznej. Zwykle przyznawany jest corocznie, choć były lata bez przyznawania go[a]. Zwykle otrzymuje go jedna osoba, choć parokrotnie laureatów była dwójka[b]. Otrzymują ją również uczeni spoza Niemiec; do 2021 roku w tym gronie znalazł się jeden Polak: Andrzej Buras, związany zawodowo z Niemcami.

Najwybitniejsi laureaci

Wśród laureatów znaleźli się też nobliści – do 2021 roku takich osób było dziewiętnaście[c]:

Inni wybitni laureaci – czasem nominowani do Nagrody Nobla – to np. Arnold Sommerfeld, Pascual Jordan, Lise Meitner, Victor Weisskopf, Oskar Klein i Freeman Dyson.

Wyróżnieni

Uwagi

  1. Do 2021 roku takich przypadków było dwanaście: 1934–1936, 1939–1941, 1945–1947, 1965, 1971 i 1980.
  2. Do 2021 roku były cztery takie przypadki: w 1929, 1949, 1951 i 1964.
  3. Osoby, które otrzymały najpierw Medal Maksa Plancka, a dopiero potem Nagrodę Nobla, to mniejszość; do 2021 roku było ich siedem: Born, Bothe, Bethe, Landau, Wigner, Nambu i Parisi

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Max-planck-medal-front.png
Autor: Friedrich Hund, Licencja: CC BY-SA 4.0
Awers Medalu Maxa Plancka
Max planck medaille 1943 fh.jpg
Autor: GFHund, Licencja: CC BY-SA 4.0
Die Vorder- und Rückseite der Max-Planck-Medaille in Ersatzmetall, verliehen 1943 an Friedrich Hund