Michał Wodzicki
 | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Miejsce pochówku | kościół archiprezbiterialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny | |
| Biskup przemyski | ||
| Okres sprawowania | 1759–1764 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat | 19 września 1711 | |
| Nominacja biskupia | 22 września 1760 | |
| Sakra biskupia | 12 kwietnia 1761 | |
| Odznaczenia | ||
 | ||
| Data konsekracji | 12 kwietnia 1761 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Michał z Granowa Wodzicki[2] herbu Leliwa[3] (ur. 3 października 1687 w Krakowie, zm. 1 stycznia 1764 w Warszawie) – biskup przemyski w latach (1760–1764), podkanclerzy koronny od 1746, dziekan krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1737–1764[4], opat komendatoryjny[5] czerwiński od 1746, mogilski od 1752, kanonik sandomierski od 1709, scholastyk łęczycki, kanonik krakowski od 1713, administrator biskupstwa, dziekan krakowski w 1731, dziedzic Prokocimia od 1749 r.
Był synem mieszczanina krakowskiego Jana Wawrzyńca Wodzickiego, właściciela Rogowa. Po śmierci jego ciało zostało złożone przy boku ojca, w grobie rodzinnym w kościele Mariackim w Krakowie[6].
Kawaler Orderu Orła Białego od 1735[7].
Przypisy
- ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 325.
- ↑ Odkrywamy Świętokrzyskie – Rogów, Janusz Kędracki, gazeta.pl, 14.12.2006.
- ↑ Z dziejów Prokocimia- Dziedzice Prokocimia.
- ↑ Jan Szczepaniak, Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Kraków 2008, s. 13.
- ↑ Kolęda warszawska na rok 1760, Warszawa 1760, [b.n.s.].
- ↑ Parafia Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, Parafie na terenie Gminy Opatowiec. opatowiec.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-26)]..
- ↑ Jerzy Seweryn Dunin-Borkowski, Genealogie żyjących utytułowanych rodów polskich, Lwów 1895, s. 633.
Bibliografia
- Jerzy Seweryn Dunin-Borkowski, Genealogie żyjących utytułowanych rodów polskich, Lwów 1895
Linki zewnętrzne
- Michał Wodzicki – publikacje w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Mathiasrex (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5
lengyel kancellárok címere
Portret epitafijny bpa Michała Wodzickiego.
Kraków, początek XIX w.
Katedra na Wawelu
Autor: Grafika źródłowa: Tadeusz Gajl,
- POL COA blank.svg – wersja wektorowa: Bastianow,
- Heraldic peacock faethers.svg i półksiężyc z POL Stryków COA.svg: WarX,
- Gwiazda i połączenie elementów: Avalokitesvara
Herb szlachecki Leliwa