Michael Hayböck

Michael Hayböck
Ilustracja
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT

Michael Hayböck (2019)
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1991
Linz

Klub

UVB Hinzenbach

Debiut w PŚ

3 stycznia 2010 w Innsbrucku (17. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

3 stycznia 2010 w Innsbrucku (17. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

16 stycznia 2014 w Wiśle (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

6 stycznia 2015 w Bischofshofen

Rekord życiowy

245,5 m na Letalnicy w Planicy (11 grudnia 2020)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebroSoczi 2014duża druż.
Mistrzostwa świata
srebroFalun 2015duża druż.
srebroLahti 2017norm. druż. miesz.
srebroSeefeld 2019duża druż.
brązLahti 2017duża druż.
brązOberstdorf 2021norm. druż. miesz.
Mistrzostwa świata w lotach
brązTauplitz 2016drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złotoSzczyrbskie Jezioro 2009drużynowo
złotoHinterzarten 2010indywidualnie
złotoHinterzarten 2010drużynowo
złotoOtepää 2011drużynowo
Turniej Czterech Skoczni
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2014/2015
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2015/2016
Puchar Kontynentalny
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2009/2010
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2011/2012
Letni Puchar Kontynentalny
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2022
Alpen Cup
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2008/2009
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski II Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi
Strona internetowa

Michael Hayböck (ur. 5 marca 1991 w Linzu[1]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu UVB Hinzenbach. Drużynowy srebrny medalista zimowych igrzysk olimpijskich z 2014, trzykrotnie srebrny (2015, 2017 i 2019) i dwukrotnie brązowy (2017, 2021) medalista mistrzostw świata, a także brązowy medalista mistrzostw świata w lotach z 2016. Czterokrotny złoty medalista mistrzostw świata juniorów (trzykrotnie w drużynie i raz indywidualnie), dwukrotnie na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego.

Jego bracia, Stefan i Alexander również uprawiali skoki narciarskie[2]. Rekord życiowy Hayböcka wynosi 245,5 m[3]. Ustanowił go 11 grudnia 2020 w Planicy[4].

Przebieg kariery

Lata 2007–2009

W październiku 2007 w Einsiedeln zadebiutował w zawodach FIS Cup, zajmując 15. miejsce[5].

We wrześniu 2008 po raz pierwszy wystąpił w Letnim Pucharze Kontynentalnym, w zawodach w Villach zajmując 28. pozycję. W zimowej części sezonu 2008/2009 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu, w styczniu 2009 w Braunlage. Wystąpił w konkursie Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2009 w Szczyrbskim Jeziorze. Zajął tam 7. miejsce indywidualnie, a w zawodach drużynowych zdobył złoty medal[6].

Sezon 2009/2010

We wrześniu 2009 Hayböck po raz pierwszy wystąpił w Letnim Grand Prix. W zawodach w Hakubie dwukrotnie zajął 12. miejsce[7].

W zimowej części sezonu 2009/2010 zadebiutował w Pucharze Świata. W swoim pierwszym starcie, 3 stycznia 2010 w Innsbrucku w ramach 58. Turnieju Czterech Skoczni, zajął 17. miejsce. W całym sezonie sześciokrotnie stał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, dwukrotnie wygrywając (w grudniu w Engelbergu i w styczniu w Titisee-Neustadt)[7]. Jego wyniki pozwoliły mu zająć 2. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2009/2010[8]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2010 zdobył dwa złote medale: zarówno w rywalizacji indywidualnej, jak i drużynowej. Kilka dni później wystąpił w zawodach Pucharu Świata w Willingen, zajmując 6 lutego 2010 6. miejsce indywidualnie[7].

Sezon 2010/2011

We wrześniu 2010 zajął 2. pozycję w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oslo. W pierwszej części sezonu zimowego 2010/2011 regularnie startował w zawodach Pucharu Świata, zajmując miejsca pomiędzy trzecią a piątą dziesiątką (najwyższe – 22. w Lillehammer na początku grudnia). Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2011 zdobył trzeci z rzędu złoty medal w zawodach drużynowych. Od lutego 2011 występował w Pucharze Kontynentalnym. Do końca sezonu raz zwyciężył i dwukrotnie zajął 3. miejsce[9].

Sezon 2011/2012

W Letnim Grand Prix 2011 dwukrotnie zajął miejsca w czołowej dziesiątce – w październikowych zawodach w Hinzenbach i Klingenhal zajął kolejno 5. i 8. miejsce[10].

Zimową część sezonu 2011/2012 rozpoczął od startów w Pucharze Kontynentalnym. Na przełomie listopada i grudnia pięciokrotnie z rzędu zajął miejsce na podium, trzykrotnie zwyciężając. W styczniu 2012 występował w Pucharze Świata. Najwyżej sklasyfikowany był 6 stycznia 2012 w Bischofshofen w ramach 60. Turnieju Czterech Skoczni, gdzie zajął 7. miejsce. Poza tym występem z reguły zajmował pozycje w trzeciej dziesiątce. W lutym powrócił do startów w Pucharze Kontynentalnym, dwukrotnie stając na podium, a w marcu ponownie rozpoczął występy w Pucharze Świata, tylko raz zajmując miejsce w czołowej trzydziestce[10]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2011/2012 zajął 3. pozycję[8].

Sezon 2012/2013

W sezonie 2012/2013 Pucharu Świata regularnie startował w tym cyklu, najczęściej zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyższym miejscem, jakie zajął, było piętnaste. Osiągnął ten rezultat czterokrotnie: 24 listopada 2012 w Lillehammer, 16 grudnia w Engelbergu, 4 stycznia 2013 w Innsbrucku i 12 stycznia w Zakopanem[11]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 34. miejsce z 163 punktami[12].

Sezon 2013/2014

Zimową część sezonu 2013/2014, podobnie jak dwa lata wcześniej, rozpoczął od startów w Pucharze Kontynentalnym. Po trzech zwycięstwach z rzędu trafił do kadry na Puchar Świata. Już w pierwszym starcie, 29 grudnia 2013 w Oberstdorfie w ramach 62. Turnieju Czterech Skoczni, zajął 7. pozycję. W dalszej części sezonu zajmował w Pucharze Świata najczęściej miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. 16 stycznia 2014 w Wiśle po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując 3. pozycję[13]. Sezon 2013/2014 Pucharu Świata zakończył na 14. miejscu w klasyfikacji generalnej z 439 punktami[12].

Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi. Zwyciężył w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych. W samych zawodach zajął 5. miejsce na skoczni normalnej i 8. na dużej. W konkursie drużynowym, wraz z Thomasem Morgensternem, Thomasem Diethartem i Gregorem Schlierenzauerem, zdobył srebrny medal. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014, zajmując 20. pozycję indywidualnie[13].

Sezon 2014/2015

W ramach Letniego Grand Prix czterokrotnie kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był w sierpniowych zawodach w Einsiedeln, na 3. miejscu[14].

Od początku sezonu zimowego 2014/2015 występował w Pucharze Świata, regularnie zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2014 czterokrotnie zajął 3. pozycję w zawodach cyklu – po dwa razy w zawodach w Lillehammer i w Engelbergu. W ramach 63. Turnieju Czterech Skoczni zajął 2. miejsce w zawodach w Oberstdorfie, a 6 stycznia 2015 w Bischofshofen po raz pierwszy w karierze zwyciężył w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W pozostałych konkursach turnieju zajął 7. i 6. lokatę[14] i ostatecznie zakończył go na 2. pozycji[12].

W dalszej części sezonu indywidualnie w Pucharze Świata nie stawał już na podium – najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, które zajął trzykrotnie[13]. Ostatecznie sezon 2014/2015 Pucharu Świata zakończył na 5. pozycji w klasyfikacji generalnej z 1157 punktami[12]. W lutym wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie zajął 21. miejsce na skoczni normalnej i 14. na dużej, w drużynie mieszanej był 4., a w drużynie męskiej, wraz ze Stefanem Kraftem, Manuelem Poppingerem i Gregorem Schlierenzauerem, zdobył srebrny medal[14].

Sezon 2015/2016

W sezonie 2015/2016 Pucharu Świata regularnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2015 na podium indywidualnych zawodów cyklu stawał w drugim konkursie w Niżnym Tagile i drugim konkursie w Engelbergu. W ramach 64. Turnieju Czterech Skoczni był 2. w Oberstdorfie, 5. w Garmisch-Partenkirchen i Innsbrucku oraz 3. w Bischofshofen[15]. W całym turnieju zajął 3. pozycję[12]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016. Indywidualnie zajął na nich 11. miejsce, a w drużynie wraz z Stefanem Kraftem, Manuelem Poppingerem i Manuelem Fettnerem zdobył brązowy medal[15].

24 stycznia 2016 zajął 2. lokatę w zawodach Pucharu Świata w Zakopanem. Między 19 a 23 lutego trzykrotnie zwyciężył w konkursach cyklu rozgrywanych w Lahti i Kuopio. W kolejnych zawodach, które odbyły się w Ałmaty, zajął 2. miejsce. W marcu 2016 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był w Planicy, na 4. pozycji[15]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 4. miejscu, zdobywając 1301 punktów[12].

Sezon 2016/2017

W Letnim Grand Prix 2016 raz stanął na podium, zajmując 3. miejsce w Einsiedeln[16].

Sezon 2016/2017 Pucharu Świata rozpoczął od 11. i 10. miejsca w Ruce. Na podium indywidualnie po raz pierwszy stanął 16 grudnia 2016, zwyciężając w Engelbergu. W ramach 65. Turnieju Czterech Skoczni zajął 3. miejsce w Oberstdorfie oraz 2. w Bischofshofen[16]. Z powodu choroby nie wystąpił jednak w zawodach w Innsbrucku[17] i cały turniej ukończył na 19. pozycji[12].

W lutym 2017 w Pucharze Świata najwyżej klasyfikowany był na 7. miejscu, w Oberstdorfie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Indywidualnie zajął 6. lokatę na skoczni normalnej i 11. na dużej. W drużynie mieszanej, wraz z Danielą Iraschko-Stolz, Jacqueline Seifriedsberger i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal, zaś w drużynie męskiej, wraz z Manuelem Fettnerem, Gregorem Schlierenzauerem oraz Kraftem, zdobył brąz. W marcu 2017 w Pucharze Świata raz stanął na podium indywidualnie, zajmując 3. miejsce w zamykającym Raw Air 2017 konkursie w Vikersund[16]. Sezon zakończył na 7. pozycji w klasyfikacji generalnej cyklu z 814 punktami[12].

Sezon 2017/2018

W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, ale tylko dwukrotnie ukończył zawody indywidualne w najlepszej dziesiątce. Raz stanął na podium – 11 marca w rozgrywanym w ramach Raw Air 2018 konkursie w Oslo zajął 3. miejsce[18]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 23. pozycji z 245 punktami[12].

W styczniu 2018 wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018. Indywidualnie zajął 31. miejsce, a w drużynie był 5. W lutym wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie był 17. na skoczni normalnej i 6. na dużej, a zawody drużynowe ukończył na 4. pozycji[18].

Sezon 2018/2019

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata zajmował głównie pozycje w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 10. lokacie, którą zajął w grudniowych zawodach w Engelbergu[19]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 27. miejscu z 228 punktami[12].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął 14. miejsce na skoczni dużej i 9. na normalnej, a w drużynie męskiej, startując wraz z Philippem Aschenwaldem, Danielem Huberem i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal[19].

Sezon 2019/2020

W ramach Pucharu Świata 2019/2020 lepsze wyniki osiągał w drugiej połowie sezonu. Trzykrotnie kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce, w tym raz na podium – 1 marca 2020 w Lahti zajął 3. miejsce[20]. W klasyfikacji generalnej sezon ukończył na 22. pozycji z 350 punktami[12].

Sezon 2020/2021

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata najczęściej zajmował miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Indywidualnie najwyżej sklasyfikowany był na 4. pozycji, w marcu 2021 w Planicy[21]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 18. lokacie z 347 punktami[12].

W grudniu wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Indywidualnie zajął 4. pozycję, a w drużynie był 6. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 wystartował w zawodach rozgrywanych na skoczni normalnej. Indywidualnie był 7., a w drużynie mieszanej, wraz z Maritą Kramer, Danielą Iraschko-Stolz i Stefanem Kraftem, zdobył brązowy medal[21].

Sezon 2021/2022

W październiku 2021 w związku ze zdiagnozowaną u Hayböcka dyskopatią przeprowadzono u niego operację pleców[22].

Do startów w zawodach międzynarodowych powrócił pod koniec grudnia tego samego roku. W sezonie zimowym 2021/2022 startował naprzemiennie w Pucharze Kontynentalnym i Pucharze Świata. W tym pierwszym cyklu dwukrotnie zwyciężył i czterokrotnie zajął 3. pozycję. W Pucharze Świata dwa razy zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce: w styczniu 2022 w konkursie 70. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen był 9., a w marcu w kończącym sezon 2021/2022 konkursie w Planicy zajął 10. miejsce[23]. Cykl ukończył na 37. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 117 punktami[12]. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022. Indywidualnie był 7., a w drużynie zajął 4. lokatę[23].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana5. miejsce (K-95), 8. miejsce (K-125)
2018 Korea Południowa Pjongczang17. miejsce (K-98), 6. miejsce (K-125)

Drużynowo

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polanasrebrny medal[a]
2018 Korea Południowa Pjongczang4. miejsce[b]

Starty M. Hayböcka na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
5.9 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-95HS-106indywid.101,0 m98,5 m258,0 pkt20,0 pktKamil Stoch
8.15 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-125HS-140indywid.134,0 m125,5 m254,7 pkt24,0 pktKamil Stoch
2.Silver medal.svg17 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-125HS-140druż.[a]134,0 m130,0 m1038,4 pkt (258,1 pkt)2,7 pktNiemcy
17.10 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109indywid.99,5 m103,0 m219,7 pkt39,6 pktAndreas Wellinger
6.17 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142indywid.140,0 m131,0 m267,7 pkt18,0 pktKamil Stoch
4.19 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142druż.[b]133,5 m136,5 m978,4 pkt (272,5 pkt)120,1 pktNorwegia

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Szwecja Falun21. miejsce (K-90), 14. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti6. miejsce (K-90), 11. miejsce (K-116)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck14. miejsce (K-120), 9. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf7. miejsce (K-95)

Drużynowo

2015 Szwecja Falun4. miejsce (drużyna mieszana/K-90)[c], srebrny medal (K-120)[d]
2017 Finlandia Lahtisrebrny medal (drużyna mieszana/K-90)[c], brązowy medal (K-116)[e]
2019 Austria Seefeld/Innsbrucksrebrny medal (K-120)[f]
2021 Niemcy Oberstdorfbrązowy medal (drużyna mieszana/K-95)[g]

Starty M. Hayböcka na mistrzostwach świata – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
21.21 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-90HS-100indywid.87,0 m90,5 m216,5 pkt36,2 pktRune Velta
4.22 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-90HS-100druż. mix.[c]83,0 m87,5 m869,5 pkt (195,3 pkt)48,4 pktNiemcy
14.26 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-120HS-134indywid.125,0 m119,5 m221,0 pkt47,7 pktSeverin Freund
2.FIS silver medal.png28 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-120HS-134druż.[d]124,5 m122,0 m853,1 pkt (203,8 pkt)19,4 pktNorwegia
6.25 lutego2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.98,0 m95,5 m254,4 pkt16,4 pktStefan Kraft
2.FIS silver medal.png26 lutego2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100druż. mix.[c]92,0 m97,5 m999,3 pkt (249,3 pkt)36,2 pktNiemcy
11.2 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130indywid.121,5 m128,0 m260,3 pkt19,0 pktStefan Kraft
3.FIS bronze medal.png4 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130druż.[e]130,0 m118,5 m1068,9 pkt (303,3 pkt)35,3 pktPolska
14.23 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130indywid.122,0 m125,5 m233,7 pkt45,7 pktMarkus Eisenbichler
2.FIS silver medal.png24 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130druż.[f]122,5 m120,5 m930,9 pkt (227,3 pkt)56,6 pktNiemcy
9.1 marca2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109indywid.93,5 m100,0 m208,5 pkt9,8 pktDawid Kubacki
7.27 lutego2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-95HS-106indywid.101,0 m97,5 m253,9 pkt14,9 pktPiotr Żyła
3.FIS bronze medal.png28 lutego2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-95HS-106druż. mix.[g]98,5 m94,5 m986,5 pkt (233,9 pkt)14,3 pktNiemcy

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2014 Czechy Harrachov20. miejsce
2016 Austria Tauplitz11. miejsce
2018 Niemcy Oberstdorf31. miejsce[h]
2020 Słowenia Planica4. miejsce
2022 Norwegia Vikersund7. miejsce

Drużynowo

2016 Austria Tauplitzbrązowy medal[i]
2018 Niemcy Oberstdorf5. miejsce[j]
2020 Słowenia Planica6. miejsce[k]
2022 Norwegia Vikersund4. miejsce[l]

Starty M. Hayböcka na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2Skok 3Skok 4NotaStrataZwycięzca
20.14–15 marca2014Czechy HarrachovČerťákK-185HS-205indywid.178,0 m171,5 m[m][m]322,5 pkt68,5 pktSeverin Freund
11.15–16 stycznia2016Austria TauplitzKulmK-200HS-225indywid.217,5 m175,0 m228,0 m[m]533,7 pkt106,4 pktPeter Prevc
3.FIS bronze medal.png17 stycznia2016Austria TauplitzKulmK-200HS-225druż.[i]207,5 m216,0 m1310,4 pkt (371,4 pkt)157,3 pktNorwegia
31.[h]19–20 stycznia2018Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235indywid.171,5 m[n][m]126,0 pkt525,9 pktDaniel-André Tande
5.21 stycznia2018Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235druż.[j]187,0 m212,0 m1488,8 pkt (363,4 pkt)173,4 pktNorwegia
4.11–12 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240indywid.245,5 m217,0 m237,5 m220,5 m845,1 pkt32,1 pktKarl Geiger
6.13 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240druż.[k]223,5 m231,0 m1422,1 pkt (442,3 pkt)305,6 pktNorwegia
7.11–12 marca2022Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-240indywid.227,5 m209,0 m217,0 m227,0 m780,9 pkt73,3 pktMarius Lindvik
4.13 marca2022Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-240druż.[l]216,0 m213,5 m1552,7 pkt (399,1 pkt)158,8 pktSłowenia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro7. miejsce
2010 Niemcy Hinterzartenzłoty medal

Drużynowo

2009 Słowacja Szczyrbskie Jeziorozłoty medal[o]
2010 Niemcy Hinterzartenzłoty medal[p]
2011 Estonia Otepääzłoty medal[q]

Starty M.Hayböcka na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
7.5 lutego2009Słowacja Szczyrbskie JezioroMS 1970 BK-90HS-100indywid.94,0 m90,0 m238,0 pkt15,0 pktLukas Müller
1.Gold medal with cup.svg6 lutego2009Słowacja Szczyrbskie JezioroMS 1970 BK-90HS-100druż.[o]96,5 m96,0 m981,5 pkt (253,0 pkt)
1.Gold medal with cup.svg28 stycznia2010Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-108indywid.106,5 m110,5 m282,5 pkt
1.Gold medal with cup.svg30 stycznia2010Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-108druż.[p]109,5 m103,5 m1030,5 pkt (281,0 pkt)
1.Gold medal with cup.svg30 stycznia2011Estonia OtepääTehvandiK-90HS-100druż.[q]95,0 m94,5 m920,5 pkt (249,5 pkt)

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2009/201049.
2010/201156.
2011/201242.
2012/201334.
2013/201414.
2014/20155.
2015/20164.
2016/20177.
2017/201823.
2018/201927.
2019/202022.
2020/202118.
2021/202237.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaPrzypisy
1.6 stycznia2015Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140137,5 m136,5 m288,4 pkt* TCS 2014/2015
2.19 lutego2016Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130128,0 m129,0 m265,4 pkt
3.21 lutego2016Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-10098,5 m100,0 m241,4 pkt
4.23 lutego2016Finlandia KuopioPuijoK-120HS-127131,0 m129,0 m264,5 pkt
5.17 grudnia2016Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140138,0 m134,0 m304,7 pkt

Miejsca na podium

Sezon PŚ1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
2009/2010
2010/2011
2011/2012
2012/2013
2013/201411
2014/20151146
2015/20163519
2016/20171124
2017/201811
2018/2019
2019/202011
2020/2021
2021/2022
Suma571022

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.16 stycznia2014Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134137,0 m130,0 m261,2 pkt3.1,6 pktAndreas Wellinger
2.6 grudnia2014Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138123,5 m141,0 m294,0 pkt3.8,7 pktGregor Schlierenzauer
3.7 grudnia2014Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138141,5 m149,4 pkt3.4,5 pktRoman Koudelka
4.20 grudnia2014Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137133,5 m131,0 m276,2 pkt3.1,5 pktRichard Freitag
5.21 grudnia2014Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137135,5 m134,5 m282,4 pkt3.7,2 pktRoman Koudelka
6.29 grudnia2014Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137137,5 m132,5 m285,0 pkt2.6,9 pktStefan Kraft
7.6 stycznia2015Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140137,5 m136,5 m288,4 pkt1.
8.13 grudnia2015Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134130,0 m133,5 m260,4 pkt2.7,0 pktPeter Prevc
9.20 grudnia2015Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137136,5 m135,5 m284,8 pkt2.19,4 pktPeter Prevc
10.29 grudnia2015Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137130,0 m139,0 m304,2 pkt2.3,0 pktSeverin Freund
11.6 stycznia2016Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140134,0 m139,0 m282,6 pkt3.14,7 pktPeter Prevc
12.24 stycznia2016Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134130,5 m138,0 m299,8 pkt2.7,5 pktStefan Kraft
13.19 lutego2016Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130128,0 m129,0 m265,4 pkt1.
14.21 lutego2016Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-10098,5 m100,0 m241,4 pkt1.
15.23 lutego2016Finlandia KuopioPuijoK-120HS-127131,0 m129,0 m264,5 pkt1.
16.27 lutego2016Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-125HS-140138,0 m133,0 m254,7 pkt2.18,0 pktPeter Prevc
17.17 grudnia2016Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140138,0 m134,0 m304,7 pkt1.
18.30 grudnia2016Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137135,0 m133,0 m296,2 pkt3.11,8 pktStefan Kraft
19.6 stycznia2017Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140130,5 m142,0 m283,3 pkt2.5,9 pktKamil Stoch
20.19 marca2017Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-225241,5 m222,5 m430,4 pkt3.36,2 pktKamil Stoch
21.11 marca2018Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134133,0 m130,5 m255,6 pkt3.2,5 pktDaniel-André Tande
22.1 marca2020Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130118,0 m125,0 m259,1 pkt3.7,3 pktKarl Geiger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 18 grudnia 2022

Sezon 2009/2010
Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS137Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Sapporo HS134Sapporo HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Oberstdorf HS213Klingenthal HS140Willingen HS145Lahti HS130Kuopio HS127Lillehammer HS138Oslo HS134punkty
--------1738--------6----54
Sezon 2010/2011
Ruka HS142Kuopio HS127Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS137Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Harrachov HS205Harrachov HS205Sapporo HS134Sapporo HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Willingen HS145Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Planica HS215Planica HS215punkty
--352225233432483439--2641------q---28
Sezon 2011/2012
Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Harrachov HS142Harrachov HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Predazzo HS134Predazzo HS134Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS97Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS215Planica HS215punkty
---------197243526273140----qq25--70
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100Lillehammer HS138Ruka HS142Krasnaja Polana HS106Krasnaja Polana HS106Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Vikersund HS225Vikersund HS225Harrachov HS205Harrachov HS205Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS215Planica HS215punkty
1533283926331539311516391520241918231750272730--q29163
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Falun HS134Lahti HS130Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS139Planica HS139punkty
--------7243414101637--1319157768161514439
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140Ruka HS142Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS225Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Kuopio HS100Trondheim HS140Oslo HS134Oslo HS134Planica HS225Planica HS225punkty
955339533276116454102018159--9741329761157
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140Lillehammer HS100Lillehammer HS100Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Willingen HS145Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Lahti HS100Kuopio HS127Ałmaty HS140Ałmaty HS140Wisła HS134Titisee-Neustadt HS142Planica HS225Planica HS225Planica HS225punkty
18138282922553372--4689111258417461301
Sezon 2016/2017
Ruka HS142Ruka HS142Klingenthal HS140Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Wisła HS134Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS225Oberstdorf HS225Sapporo HS137Sapporo HS137Pjongczang HS140Pjongczang HS109Oslo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Planica HS225Planica HS225punkty
11103191116310-281556710192881315263612814
Sezon 2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS235Zakopane HS140Willingen HS145Willingen HS145Lahti HS130Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS140Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
30251935-1527272010111219--123441925-24245
Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
3255q--104127452114332216--q1114132420231625211718228
Sezon 2019/2020
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS104Predazzo HS104Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Willingen HS145Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Râșnov HS97Râșnov HS97Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Lillehammer HS140punkty
q3621133518341428231916202929181681811233011932916350
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
10----16124834961514148214124322517-41410347
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ruka HS142Ruka HS142Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Zakopane HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Willingen HS147Willingen HS147Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Oslo HS134Oslo HS134Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Planica HS240Planica HS240punkty
-----------922-35---------11161710117
Sezon 2022/2023
Wisła HS134Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Willingen HS147Willingen HS147Lake Placid HS128Lake Placid HS128Râșnov HS97Oslo HS134Oslo HS134Lillehammer HS140Lillehammer HS140Vikersund HS240Vikersund HS240Lahti HS130Planica HS240Planica HS240punkty
4123913410397169
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon
2009/2010
Ruka HS142Oberstdorf HS213Willingen HS145Lahti HS130
--3-
Sezon
2013/2014
Klingenthal HS140Lillehammer HS100 (mikst)Zakopane HS134Lahti HS130Planica HS139
--31-
Sezon
2014/2015
Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Lahti HS130Planica HS225
82552
Sezon
2015/2016
Klingenthal HS140Willingen HS145Zakopane HS134Oslo HS134Kuopio HS127Planica HS225
332543
Sezon
2016/2017
Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS225Planica HS225
342134
Sezon
2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
24-4435-
Sezon
2018/2019
Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
3216335
Sezon
2019/2020
Wisła HS134Klingenthal HS140Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134
-2636
Sezon
2020/2021
Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Râșnov HS97 (mikst)Planica HS240
114-3
Sezon
2021/2022
Wisła HS134Bischofshofen HS142Zakopane HS140Willingen HS147 (mikst)Lahti HS130Oslo HS134 (mikst)Planica HS240
------3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Michael Hayböck podczas zawodów LGP w Wiśle (2013).

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2009/201044.
2010/201140.
2011/201243.
2012/201328.
2013/20149.
2014/20152.
2015/20163.
2016/201719.
2017/201814.
2018/201926.
2019/202018.
2020/202124.
2021/202239.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201712.
201817.
201914.
202019.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201917.
202025.
202129.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201852.
201914.
20219.
202212.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
202026.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2011/201243.
2012/201324.
2013/201414.
2014/201513.
2015/20168.
2016/20176.
2017/201825.
2018/201917.
2019/202014.
2020/20219.
2021/202212.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
200940.
201118.
201221.
201378.
20149.
201564.
201610.
201765.
201839.
201945.
202175.
202251.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.9 sierpnia2014Szwajcaria Einsiedelnim. Andreasa KüttelaK-105HS-117112,5 m112,0 m404,3 pkt[r]3.8,2 pktGregor Schlierenzauer
2.6 sierpnia2016Szwajcaria Einsiedelnim. Andreasa KüttelaK-105HS-117113,0 m116,5 m271,9 pkt3.5,1 pktMaciej Kot

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2009
Hinterzarten HS108Pragelato HS140Courchevel HS132Einsiedeln HS117Zakopane HS134Zakopane HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Klingenthal HS140punkty
------1212-44
2010
Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Wisła HS134Wisła HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Liberec HS134Klingenthal HS140punkty
-------q-0
2011
Wisła HS134Szczyrk HS106Zakopane HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
113717211224---58154
2012
Wisła HS134Courchevel HS132Hinterzarten HS108Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
171614----101099
2013
Hinterzarten HS108Wisła HS134Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ałmaty HS140Ałmaty HS140Klingenthal HS140punkty
3722---------9
2014
Wisła HS134Einsiedeln HS117Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
735----516201
2015
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS106Czajkowskij HS140Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94punkty
31183334------2222
2016
Courchevel HS132Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
49113----714217
2017
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
--37----18q13
2018
Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS135Hakuba HS131Hakuba HS131Râșnov HS97Râșnov HS97Hinzenbach HS94punkty
40-2024----947
2019
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS135Zakopane HS140Hakuba HS131Hakuba HS131Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
--41---8-32
2021
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
--42---23-8
2022
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Râșnov HS97Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
--11---24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2011Zakopane HS134Hinterzarten HS108
-1
2012Wisła HS134Courchevel HS96 (mikst)Hinterzarten HS108 (mikst)
431
2013Hinterzarten HS108 (mikst)Wisła HS134Courchevel HS132 (mikst)
-8-
2014Wisła HS134
3
2015Wisła HS134Hinterzarten HS108
54
2016Wisła HS134
4
2018Wisła HS134Czajkowskij HS140 (mikst)
6-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201120[24].

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2008/200942.
2009/20102.
2010/201118.
2011/20123.
2012/201372.
2013/201413.
2021/20226.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.28 grudnia2009Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137133,0 m129,5 m251,5 pkt
2.16 stycznia2010Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142136,5 m139,5 m277,3 pkt
3.11 marca2011Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134126,0 m127,0 m253,9 pkt
4.28 listopada2011Finlandia RovaniemiOunasvaaraK-90HS-10094,5 m94,5 m246,0 pkt
5.13 grudnia2011Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-125HS-140133,5 m138,0 m270,7 pkt
6.14 grudnia2011Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-125HS-140131,5 m132,0 m254,8 pkt
7.5 lutego2012Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117118,0 m111,0 m266,7 pkt
8.14 grudnia2013Norwegia RenaRenabakkeneK-99HS-111111,5 m106,0 m276,7 pkt
9.20 grudnia2013Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130128,5 m125,0 m274,4 pkt
10.21 grudnia2013Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130129,5 m126,5 m272,0 pkt
11.26 lutego2022Słowenia PlanicaBloudkova velikankaK-125HS-138139,0 m138,0 m291,3 pkt
12.6 marca2022Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130122,0 m130,0 m275,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.11 grudnia2009Norwegia VikersundVikersundbakkenK-105HS-117107,5 m111,0 m240,8 pkt2.3,2 pktStefan Thurnbichler
2.28 grudnia2009Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137133,0 m129,5 m251,5 pkt1.
3.16 stycznia2010Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142136,5 m139,5 m277,3 pkt1.
4.23 stycznia2010Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140137,5 m133,5 m269,3 pkt2.14,6 pktDavid Unterberger
5.24 stycznia2010Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140133,5 m133,0 m259,2 pkt3.11,0 pktDavid Unterberger
6.20 lutego2010Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117114,0 m116,5 m268,9 pkt3.4,1 pktSeverin Freund
7.27 lutego2011Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134126,5 m122,5 m246,2 pkt3.9,1 pktThomas Thurnbichler
8.6 marca2011Finlandia KuopioPuijoK-120HS-127125,0 m117,0 m231,6 pkt3.7,6 pktMaximilian Mechler
9.11 marca2011Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134126,0 m127,0 m253,9 pkt1.
10.28 listopada2011Finlandia RovaniemiOunasvaaraK-90HS-10094,5 m94,5 m246,0 pkt1.
11.29 listopada2011Finlandia RovaniemiOunasvaaraK-90HS-10094,5 m94,0 m249,0 pkt3.6,0 pktVegard Haukø Sklett
12.13 grudnia2011Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-125HS-140133,5 m138,0 m270,7 pkt1.
13.14 grudnia2011Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-125HS-140131,5 m132,0 m254,8 pkt1.
14.18 grudnia2011Turcja ErzurumKiremitliktepeK-95HS-109106,0 m103,5 m268,5 pkt2.3,5 pktDanny Queck
15.5 lutego2012Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117118,0 m111,0 m266,7 pkt1.
16.18 lutego2012Norwegia OsloMidtstubakkenK-95HS-10690,5 m95,0 m213,5 pkt3.7,0 pktAndreas Stjernen
17.14 grudnia2013Norwegia RenaRenabakkeneK-99HS-111111,5 m106,0 m276,7 pkt1.
18.20 grudnia2013Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130128,5 m125,0 m274,4 pkt1.
19.21 grudnia2013Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130129,5 m126,5 m272,0 pkt1.
20.28 grudnia2021Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140135,0 m117,5 m267,6 pkt3.4,8 pktSondre Ringen
21.6 lutego2022Stany Zjednoczone Iron MountainPine Mountain JumpK-119HS-133133,0 m127,0 m257,8 pkt3.7,8 pktDomen Prevc
22.19 lutego2022Norwegia RenaRenabakkeneK-124HS-139130,5 m136,0 m268,1 pkt3.2,7 pktFredrik Villumstad
23.20 lutego2022Norwegia RenaRenabakkeneK-124HS-139137,0 m138,0 m286,8 pkt3.10,3 pktŽiga Jelar
24.26 lutego2022Słowenia PlanicaBloudkova velikankaK-125HS-138139,0 m138,0 m291,3 pkt1.
25.6 marca2022Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130122,0 m130,0 m275,7 pkt1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2008/2009
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Liberec HS134Liberec HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Braunlage HS100Braunlage HS100Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Kranj HS109Kranj HS109Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS134Zakopane HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS110Brotterode HS110Wisła HS134Wisła HS134Trondheim HS131Trondheim HS131Pragelato HS140Pragelato HS140Ruka HS142Ruka HS142punkty
16253538----285---27252949------11271331201922191314211
Sezon 2009/2010
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Otepää HS100Otepää HS100Engelberg HS137Engelberg HS137Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Titisee-Neustadt HS142Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Iron Mountain HS133Zakopane HS134Zakopane HS134Kranj HS109Kranj HS109Brotterode HS110Brotterode HS110Wisła HS134Oslo HS134Oslo HS134Ruka HS142Ruka HS142punkty
7829--71---123-----3621525--714
Sezon 2010/2011
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Erzurum HS109Erzurum HS109Engelberg HS137Engelberg HS137Sapporo HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Pjongczang HS140Pjongczang HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Brotterode HS110Brotterode HS110Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Kranj HS109Kranj HS109Zakopane HS134Zakopane HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Wisła HS134Wisła HS134punkty
-----------------611----4343115400
Sezon 2011/2012
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Ałmaty HS140Ałmaty HS140Erzurum HS109Erzurum HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Iron Mountain HS133Oslo HS106Oslo HS106Oslo HS106Wisła HS134Wisła HS134Predazzo HS134Predazzo HS134Kuopio HS127Kuopio HS127punkty
131121076-------51-43102130----834
Sezon 2012/2013
Ałmaty HS140Ałmaty HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Wisła HS134Wisła HS134Liberec HS100Liberec HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Niżny Tagił HS100Niżny Tagił HS100punkty
--------------------126------62
Sezon 2013/2014
Rena HS111Rena HS111Lahti HS130Lahti HS130Engelberg HS137Engelberg HS137Courchevel HS96Courchevel HS96Sapporo HS100Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Brotterode HS117Seefeld HS109Seefeld HS109Falun HS100Falun HS100Zakopane HS134Zakopane HS134Niżny Tagił HS134punkty
4111--------------------350
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140Zhangjiakou HS140Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Innsbruck HS128Innsbruck HS128Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Rena HS139Rena HS139Planica HS138Planica HS138Lahti HS130Lahti HS130Zakopane HS140Zakopane HS140Zakopane HS140punkty
------193----15538203318131---608
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  - zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
200886.
20097.
201043.
201317.
201784.
201852.
20221.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.17 września2022Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-115113,5 m117,0 m263,5 pkt
2.25 września2022Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140140,0 m139,5 m277,7 pkt
3.7 października2022Stany Zjednoczone Lake PlacidMacKenzie IntervaleK-90HS-10087,5 m99,5 m257,0 pkt
4.8 października2022Stany Zjednoczone Lake PlacidMacKenzie IntervaleK-115HS-128131,5 m123,5 m293,8 pkt
5.9 października2022Stany Zjednoczone Lake PlacidMacKenzie IntervaleK-115HS-128128,0 m130,5 m305,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.19 września2010Norwegia OsloMidtstubakkenK-95HS-106103,0 m103,5 m238,8 pkt2.14,0 pktBjørn Einar Romøren
2.17 września2022Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-115113,5 m117,0 m263,5 pkt1.
3.17 września2022Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-115111,0 m109,0 m253,7 pkt2.4,8 pktAleksander Zniszczoł
4.24 września2022Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140135,5 m131,5 m247,2 pkt2.11,3 pktSondre Ringen
5.25 września2022Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140140,0 m139,5 m277,7 pkt1.
6.7 października2022Stany Zjednoczone Lake PlacidMacKenzie IntervaleK-90HS-10087,5 m99,5 m257,0 pkt1.
7.8 października2022Stany Zjednoczone Lake PlacidMacKenzie IntervaleK-115HS-128131,5 m123,5 m293,8 pkt1.
8.9 października2022Stany Zjednoczone Lake PlacidMacKenzie IntervaleK-115HS-128128,0 m130,5 m305,9 pkt1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2008
Velenje HS94Velenje HS94Kranj HS109Lillehammer HS138Lillehammer HS138Villach HS98Villach HS98Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Falun HS98Falun HS98punkty
-----2826----8
2009
Velenje HS94Kranj HS109Kranj HS109Villach HS98Villach HS98Lillehammer HS138Lillehammer HS138Pjongczang HS109Pjongczang HS140Wisła HS134Wisła HS134punkty
2218269749413--241
2010
Kranj HS109Kranj HS109Velenje HS94Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Courchevel HS132Courchevel HS132Lillehammer HS138Lillehammer HS138Oslo HS106Oslo HS106Ałmaty HS140Ałmaty HS106Wisła HS134Wisła HS134punkty
-------2744612----84
2013
Stams HS115Stams HS115Kranj HS109Kranj HS109Kuopio HS127Kuopio HS127Lillehammer HS138Lillehammer HS138Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
------66546125
2017
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Trondheim HS138Trondheim HS138Râșnov HS100Râșnov HS100Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
-----2820------14
2018
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Zakopane HS140Zakopane HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
------5------45
2022
Lillehammer HS140Lillehammer HS140Stams HS115Stams HS115Klingenthal HS140Klingenthal HS140Lake Placid HS100Lake Placid HS128Lake Placid HS128punkty
--1221111660
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  - zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2007/200818.
2008/200940.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.13 stycznia2008Niemcy LauschaMarktiegelschanzeK-92HS-10299,0 m97,5 m254,0 pkt3.17,0 pktŁukasz Rutkowski
2.22 sierpnia2008Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-106101,0 m101,5 m254,5 pkt2.7,0 pktSebastian Colloredo

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

Sezon 2007/2008
BischofshofenBischofshofenOberwiesenthalOberwiesenthalFalunFalunEinsiedelnEinsiedelnNotoddenNotoddenHarrachovHarrachovLauschaLauschaEisenerzEisenerzKuopioKuopioSzczyrkSzczyrkWhistlerWhistlerSapporoZaōZaōpunkty
------1538----43--------12921187
Sezon 2008/2009
OberwiesenthalOberwiesenthalSzczyrbskie JezioroSzczyrbskie JezioroPredazzoPredazzoEinsiedelnEinsiedelnSzczyrbskie JezioroHarrachovHarrachovYabuliLauschaEisenerzEisenerzNotoddenNotoddenLjubnoLjubnoZaōZaōSapporopunkty
----210----------------106
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Odznaczenia

Uwagi

  1. a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Thomas Morgenstern, Thomas Diethart, Gregor Schlierenzauer
  2. a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer, Michael Hayböck
  3. a b c d Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Michael Hayböck, Jacqueline Seifriedsberger, Stefan Kraft
  4. a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Michael Hayböck, Manuel Poppinger, Gregor Schlierenzauer
  5. a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer, Stefan Kraft
  6. a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Michael Hayböck, Daniel Huber, Stefan Kraft
  7. a b Skład zespołu: Marita Kramer, Michael Hayböck, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft
  8. a b W pierwszej serii zajął 28. miejsce, ale nie był zdolny do startu w kolejnych seriach z powodu kontuzji.
  9. a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Poppinger, Manuel Fettner, Michael Hayböck
  10. a b Skład zespołu: Clemens Aigner, Manuel Poppinger, Michael Hayböck, Stefan Kraft
  11. a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Gregor Schlierenzauer, Timon-Pascal Kahofer, Michael Hayböck
  12. a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Ulrich Wohlgenannt, Manuel Fettner, Stefan Kraft
  13. a b c d Seria konkursowa została odwołana.
  14. Upadek tuż po lądowaniu.
  15. a b Skład zespołu: Thomas Thurnbichler, Michael Hayböck, Florian Schabereiter, Lukas Müller
  16. a b Skład zespołu: Mario Innauer, Lukas Müller, Florian Schabereiter, Michael Hayböck
  17. a b Skład zespołu: Markus Schiffner, Michael Hayböck, Stefan Kraft, Thomas Lackner
  18. W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Hayböck uzyskał w nich 117,0 m i notę 140,4 pkt. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15]. (pol.).

Przypisy

  1. Dominik Formela: Michael HAYBOECK - sylwetka. skijumping.pl, 2021-04-02. [dostęp 2021-11-24].
  2. Roland Vielhaber: Die Hayböcks: Drei Brüder, die sich den Traum vom Fliegen teilen. nachrichten.at, 2014-01-13. [dostęp 2017-10-01]. (niem.).
  3. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-11-24].
  4. Andrzej Mysiak: Piątek w Planicy: dziewięciu zawodników z życiówkami, rekord Rosji i najdalsze skoki sezonu. skokinarciarskie.pl, 2020-12-11. [dostęp 2021-11-24].
  5. HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  6. HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
  7. a b c HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
  8. a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  9. HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
  10. a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
  11. HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
  12. a b c d e f g h i j k l m HAYBOECK Michael - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-07]. (ang.).
  13. a b c HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-28]. (ang.).
  14. a b c HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-28]. (ang.).
  15. a b c HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-03]. (ang.).
  16. a b c HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-03]. (ang.).
  17. Dominik Formela, Adam Bucholz: Freund i Hayboeck nie wystartują w Innsbrucku!. skijumping.pl, 2017-01-04. [dostęp 2021-12-03].
  18. a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
  19. a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
  20. HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
  21. a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
  22. Dominik Formela: Michael Hayboeck przeszedł operację. skijumping.pl, 2021-10-17. [dostęp 2021-12-06].
  23. a b HAYBOECK Michael - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-07]. (ang.).
  24. Marcin Hetnał: Lotos Poland Tour - pierwsza edycja za nami. skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2012-04-16].
  25. Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (Staatliche Auszeichnungen inkl. Dezember 2016). sportministerium.at. s. 21. [dostęp 2018-01-22]. (niem.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic flag.svg
Olympic Movement flag

Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.

AUT Honour for Services to the Republic of Austria - 10th Class BAR.png
Baretka Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii 10. Klasy
Michael-Hayboeck-Wisla-2013-2.jpg
Autor: Fanmalysza, Licencja: CC BY-SA 4.0
Michael Hayböck - austriacki skoczek narciarski w trakcie Letniego Grand Prix 2013 w Wiśle.
20190226 Seefeld SJ 3938.jpg
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Seefeld, February 26, 2019: FIS Nordic World Ski Championships, Ski Jumping Training Men.
Flag of USA.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.