Monica Bellucci

Monica Bellucci
Ilustracja
Monica Bellucci (2009)
Data i miejsce urodzenia

30 września 1964
Città di Castello

Zawód

aktorka, modelka

Współmałżonek

Vincent Cassel
(1999-2013)

Lata aktywności

od 1990

Monica Bellucci (ur. 30 września 1964 w Città di Castello) – włoska aktorka.

Początkowo pracowała jako modelka, w filmie debiutowała w 1990 roku. Grała głównie w filmach włoskich i francuskich (m.in. Apartament z 1996, nominacja do Cezara; Doberman z 1997). Znana amerykańskiej publiczności po roli w Podejrzanym (2000), gwiazdą światowego formatu i współczesnym symbolem seksu stała się po występie w Malenie Giuseppe Tornatore (2000).

Pozycję gwiazdy ugruntowała rolami w kontrowersyjnym Nieodwracalne Gaspara Noé z 2002, ekranizacji komiksu Asterix i Obelix: Misja Kleopatra z 2002, drugiej i trzeciej części trylogii Lany i Lilly Wachowskich (Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje z 2003) oraz w Pasji Mela Gibsona (2004), gdzie wcieliła się w postać Marii Magdaleny.

Życiorys

Monica Bellucci urodziła się w Città di Castello jako jedyne dziecko Luigiego Bellucciego, właściciela firmy spedycyjnej, i Marii Gustinelli, gospodyni domowej. Data urodzenia aktorki pozostaje sporna. Podaje się lata 1964[1], 1968[2] i 1969[3]; najwięcej zdaje się przemawiać za pierwszą z podanych dat[4].

W 1984 roku[5] ukończyła Liceum Klasyczne im. Pliniusza Młodszego (Liceo Classico „Plinio il Giovane”) w rodzinnym mieście, a następnie rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie w Perugii (Università degli Studi di Perugia).

W celu utrzymania się na studiach już na pierwszym roku rozpoczęła karierę modelki. Po 6 miesiącach[6], roku[7] lub dwóch latach[8] zrezygnowała ze studiów, nie mogąc pogodzić ich z pracą.

W roku 1988 przeniosła się do Mediolanu i podpisała kontrakt z Elite Model Management. Szybko została jedną z głównych modelek domu mody Dolce & Gabbana. Reklamowała biżuterię, perfumy i zegarki. Jej zdjęcia pojawiały się we włoskich (m.in. okładka „Blow Up” z maja 1992 roku) i zagranicznych magazynach (m.in. okładka francuskiego „Photo” z kwietnia 1990 roku; amerykański „Sports Illustrated” z 11 lutego 1991 roku). Pozowała m.in. dla takich fotografów jak Bruce Weber, Richard Avedon i Fabrizio Ferri.

Podobnie jak wiele modelek postanowiła spróbować swoich sił w filmie. W 1990 roku zagrała swoją pierwszą rolę we włoskim serialu Życie u boku dzieci w reżyserii Dina Risiego. Jej debiutem kinowym był film La Riffa z 1991 roku, gdzie wcieliła się we Francescę, wdowę zmuszoną do uprawiania prostytucji.

W jednym z magazynów zauważył ją Francis Ford Coppola i tylko na podstawie zdjęć[7] dał jej niewielką rolę w Drakuli (1992). Bellucci, izraelska modelka Michaela Bercu oraz Rumunka Florina Kendrick zagrały trzy narzeczone transylwańskiego władcy.

Po występie u Coppoli kariera aktorska Moniki Bellucci nie nabrała szczególnego rozpędu. W Bohaterach – komedii kryminalnej Carla Vanziny z 1994 roku – zagrała piękną Deborah, jednak zwykle dostawała role trzecioplanowe lub epizodyczne jak żona faraona w uhonorowanym nagrodą Emmy filmie biblijnym Józef (1995) czy księżniczka w niemiecko-włoskiej baśni filmowej Księżniczka Alisea (1996), gdzie nie została uwzględniona nawet w napisach końcowych[9]. W filmie Il cielo è sempre più blu (1995) Antonia Luigiego Grimaldiego zagrała w epizodzie trwającym około minuty.

W 1996 roku, gdy zdobyła rolę Lisy w Apartamencie Gilles’a Mimouniego, definitywnie zdecydowała się na aktorstwo i wyjechała do Francji. Film okazał się sporym sukcesem, zdobywając m.in. nagrodę BAFTA w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Z kolei sama Bellucci w 1997 roku za występ w Apartamencie otrzymała nominację do Césara w kategorii najbardziej obiecująca aktorka.

Po Apartamencie wystąpiła w kolejnych francuskich produkcjach – m.in. sensacyjnym Dobermanie Jana Kounena (1997), komediowym W krzywym zwierciadle wyobraźni Laurenta Bénéguiego (1997) oraz w czarnej komedii Hervégo Hadmara zatytułowanej Jak ryba bez wody (1999). Pojawiła się też w Atomowym amancie (1998), melodramacie hiszpańskiej reżyserki Isabel Coixet. Włoska aktorka nie rezygnowała z występów w filmach produkowanych w jej ojczyźnie – w komediodramacie zatytułowanym Noworoczny koniec świata (1998) wcieliła się w postać zdradzanej przez męża Giulii, która mści się na niewiernym małżonku. Autorem scenariusza (opartego na powieści Niccolò Ammanitiego) i reżyserem tego filmu był Marco Risi, syna Dina Risiego, u którego osiem lata wcześniej debiutowała Bellucci.

W 2000 roku po raz pierwszy zagrała dużą rolę w hollywoodzkiej produkcji – w Podejrzanym wystąpiła obok Gene’a Hackmana i Morgana Freemana. Film był remakem francuskiego kryminału zatytułowanego Przesłuchanie w noc sylwestrową z 1981 roku. Bellucci zagrała Chantal[10], piękną i wyrachowaną żonę adwokata Henry’ego Hearsta, oskarżonego o zabójstwo dwóch nastoletnich dziewczynek.

Po występie w Podejrzanym otrzymała wiele propozycji zagrania w amerykańskich filmach[7], które odrzuciła, decydując się przyjąć tytułową rolę w Malenie Giuseppe Tornatore.

W 2002 roku wystąpiła w filmie Nieodwracalne. Dzieło Gaspara Noé było przeznaczone dla widzów, którzy skończyli 21 lat m.in. ze względu na kilkunastominutową scenę gwałtu; Bellucci grała ją 6 razy bez przerw. „Nie sądzę, by amerykańska aktorka jej klasy odważyła się na coś takiego. Monica ma jaja” – komentował Noé[7]. Krytyka doceniła jednak występ włoskiej aktorki. „Dotąd bywała ozdóbką ekranów – teraz zabłysła w dojrzałej, dramatycznej roli” – pisał Wiesław Kot[11].

W 2004 roku, z powodu ciąży, zrezygnowała z roli w filmie Zimne dranie (zastąpiła ją Connie Nielsen)[12]. Zasiadała w jury konkursu głównego na 59. MFF w Cannes (2006).

W 2015 roku w filmie Spectre w wieku 51 lat wcieliła się w postać Lucii Sciarry, stając się jednocześnie najstarszą „dziewczyną Bonda”.

Życie prywatne

3 stycznia 1990 roku poślubiła fotografa Claudio Bassę; ich małżeństwo zakończyło się rozwodem. Później była związana z włoskim aktorem Nicolą Farronem. W 1996 roku związała się z francuskim aktorem Vincentem Casselem, którego poznała na planie filmu Apartament. Bellucci i Cassel pobrali się w 1999 roku. Para zamieszkała w Paryżu. 12 września 2004 roku w Rzymie urodziła się ich córka – Deva. 21 maja 2010 roku w Rzymie urodziła się ich druga córka – Léonie. Pod koniec sierpnia 2013 doszło do rozwodu.

Filmografia

  • 1990: Życie u boku dzieci (Vita coi figli), jako Elda
  • 1991: La Riffa, jako Francesca
  • 1992: Ostinato destino, jako Marina i Angela
  • 1992: Drakula (Bram Stoker’s Dracula), jako szarlatanka w zamku Draculi
  • 1993: Briganti, jako Constanza
  • 1994: Bohaterowie (I mitici – Colpo gobbo a Milano), jako Deborah
  • 1995: Biały delfin (Palla di neve), jako Melina
  • 1995: Józef (Joseph), jako żona faraona
  • 1996: Alisea i wyśniony książę (Sorellina e il principe del sogno), jako księżniczka
  • 1996: Niebo coraz bardziej błękitne (Il cielo è sempre più blu)
  • 1996: Apartament (L’Appartement), jako Lisa
  • 1997: Stressati
  • 1997: Doberman (Dobermann), jako Nathalie
  • 1997: W krzywym zwierciadle wyobraźni (Mauvais genre), jako Camille
  • 1997: Jak bardzo mnie pragniesz (Come mi vuoi), jako Nellina
  • 1998: Plaisir (et ses petits tracas), jako zapłakana dziewczyna
  • 1998: Compromis, jako Monique
  • 1998: Noworoczny koniec świata (L’Ultimo capodanno), jako Giulia
  • 1998: Atomowy amant (A los que aman), jako Valeria
  • 1999: Jak ryba bez wody (Comme un poisson hors de l’eau (Like a Fish Out of Water)), jako Myrtille
  • 1999: Méditerranées, jako Marguerite
  • 2000: Podejrzany (Under Suspicion), jako Chantal Hearst
  • 2000: Franck Spadone, jako Laura
  • 2000: Malena (Malèna), jako Malena Scordia
  • 2001: Braterstwo wilków (Le Pacte des loups), jako Sylvia
  • 2002: Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre), jako Kleopatra
  • 2002: Nieodwracalne (Irréversible), jako Alex
  • 2003: Pamiętaj mnie (Ricordati di me), jako Alessia
  • 2003: Łzy słońca (Tears of the Sun), jako dr Lena Fiore Kendricks
  • 2003: Matrix Reaktywacja (The Matrix Reloaded), jako Persefona
  • 2003: Matrix Rewolucje (The Matrix Revolutions), jako Persefona
  • 2003: Sindbad: Legenda siedmiu mórz (Sinbad: Legend of the Seven Seas), jako Marina (głos we francuskiej wersji językowej)
  • 2004: Pasja (The Passion of the Christ), jako Maria Magdalena
  • 2004: Tajni agenci (Agents secrets), jako Barbara/Lisa
  • 2004: Ona mnie nienawidzi (She Hate Me), jako Simona Bonasera
  • 2005: Nieustraszeni bracia Grimm (The Brothers Grimm), jako królowa Luster
  • 2005: Za ile mnie pokochasz? (Combien tu m’aimes?), jako Daniela
  • 2006: Sheitan, jako piękna wampirzyca
  • 2006: Napoleon i ja (N (Io e Napoleone)), jako Emilia Speziali
  • 2006: Kamienny krąg (Le Concile de pierre), jako Laura Siprien
  • 2007: Manuale d’amore 2 (Capitoli successivi), jako Lucia
  • 2007: Tylko strzelaj (Shoot 'Em Up), jako DQ
  • 2007: Decydujący skok (Deuxième souffle), jako Manouche
  • 2008: Dzika krew (Sanguepazzo, Wild Blood), jako Luisa Ferida
  • 2008: Mężczyzna, który kocha (L'uomo che ama), jako Alba
  • 2009: Prywatne życie Pippy Lee (The Private Lives of Pippa Lee), jako Gigi
  • 2009: Nie oglądaj się (Ne te retourne pas), jako Jeanne (w roli głównej, tę samą postać zagrała Sophie Marceau)
  • 2010: Niewygodna prawda (The Whistleblower), jako Laura Leviani (inny tytuł: Ryzykantka)
  • 2010: Uczeń czarnoksiężnika (The Sorcerer’s Apprentice), jako Veronica
  • 2010: Rose, c’est Paris, jako duch na gali
  • 2011: Gorące lato (Un été brûlant), jako Angèle
  • 2011: Co kryje miłość (Manuale d’amore 3), jako Viola
  • 2012: Czas nosorożca (Fasle kargadan), jako Mina
  • 2013: Zdarzyło się w Saint-Tropez (Des gens qui s'embrassent), jako Giovanna
  • 2014: Cuda (Le meraviglie), jako Milly Catena
  • 2015: Spectre, jako Lucia Sciarra
  • 2016: Na mlecznej drodze (On the Milky Road) jako Nevesta
  • 2017: Twin Peaks jako Monica Bellucci

Nagrody

Przypisy

  1. Monica Bellucci w bazie IMDb (ang.)
  2. M.in. Anita Piotrowska: Monica Bellucci, s. 213; Biographie, Monica-bellucci-on-line (dostęp 29.04.2007).
  3. Biografia, Monica Bellucci World Site, [1] (dostęp 29.04.2007). Podobnie też Dana Thomas, Bella Bellucci, s. 101, która w 2003 roku pisała o niej 34-letnia Włoszka. Sama Bellucci w wywiadzie dla The Times w październiku 2005 roku twierdziła, że ma 36 lat; Monica Bellucci, Time Online, 30.10.2005, [2] (dostęp 25.05.2007).
  4. Il doppio compleanno di Monica, Tiscali Italia, 2003, [3] (dostęp 29.04.2007); Monica Bellucci w bazie Notable Names Database (ang.)
  5. Lo sapevate che...? Monica Bellucci, Benvenuti Nella Home-Page di Luidomi!, [4] (dostęp 26.05.2007).
  6. Biography, Monica Bellucci Fan, [5] (dostęp 27.06.2007).
  7. a b c d D. Thomas, Bella Bellucci, s. 101.
  8. E. Tarasiuk, Bella Bellucci, s. 27; E. Szabłowska, Monica Bellucci, Zone Europa, [6] (dostęp 27.05.2007).
  9. Sorellina e il principe del sogno, Internet Movie Database, [7] (dostęp 26.05.2007).
  10. W wersji z 1981 roku rolę Chantal zagrała Romy Schneider.
  11. Wiesław Kot, Pętla przemocy, „Newsweek Polska” nr z dn. 9.02.2003 (6/2003), s. 104.
  12. „The Ice Harvest” – Connie Nielsen zastąpi ciężarną Bellucci, Stopklatka.pl, 17.03.2004, [8] (dostęp 30.04.2007).

Bibliografia

  • Piotrowska Anita: Monica Bellucci, [w:] Słownik filmu pod red. Rafała Syski. Kraków: Zielona Sowa, 2005, s. 213. ISBN 83-7389-981-2
  • Tarasiuk Ewa: Bella Bellucci, [w:] „Życie jest piękne”, dodatek do Dziennika. Polska-Europa-Świat nr z dn. 13.05.2006 (4/2006), s. 26-27.
  • Thomas Dana: Bella Bellucci, [w:] „Newsweek Polska” nr z dn. 18.05.2003 (20/2003), s. 100-101.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie