Nanak

Guru Nanak i święci hinduscy
obraz z ok. 1829 r.

Nanak (pendż. ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ; hindi गुरु नानक; urdu گرونانک; ur. 15 kwietnia 1469 w Talwandi, zm. 22 września 1539 w Kaltarpurze) – indyjski reformator religijny, założyciel i pierwszy guru sikhizmu.

Urodził się w wiosce Talwandi (obecnie: Nankana Sahib), w pobliżu Lahaur na terenie obecnego Pakistanu w rodzinie kupieckiej wyznającej hinduizm, na styku islamu i hinduizmu opartego na bhakti. Od dziecka interesował się kwestią Boga i religiami. Prawdopodobnie na krótko przyjął islam, jednak w wieku 28 lat miał w trakcie medytacji w rzece doznać objawienia Boga. Wówczas zrozumiał, że Bóg nie odpowiada ani koncepcji islamskiej, ani hinduistycznej. W rzece spędził 3 dni – według sikhów został wówczas zabrany do nieba, gdzie był pojony boską amrytą.

Według Nanaka Boga można czcić jedynie w sercu, nie zaś liturgią, którą właśnie pod wpływem założyciela, pierwotny sikhizm odrzucił. Był przeciwny sztywnemu dogmatyzowaniu nowej wiary, którą zresztą uważał za kontynuację islamu i hinduizmu, które zafałszowały pierwotną czystą religię. Odrzucił też system kastowy i zasadę sati. Ogólnie jego system był w sporej części połączeniem islamu (jeden Bóg i egalitaryzm) z hinduizmem (reinkarnacja i odrzucony później wegetarianizm). Przed śmiercią zdążył zorganizować dość liczną grupę wyznawców.

Najstarszy syn Nanaka, Śri Ćhand, był założycielem tradycji sadhu o nazwie udasi, która z czasem została odłączona od religii sikhijskiej, stała się jedną ze współczesnych tradycji ascetycznych hinduizmu.

Bibliografia

• Owen Cole W., Sambhi, Piara Singh:Sikhowie. Wiara i życie, Wydawnictwo Łódzkie 1987, ISBN 83-218-0619-8

Linki zewnętrzne

• Sikhiwiki