Nando De Colo

Nando De Colo
	#19 Fenerbahce Stambuł
	rzucający obrońca/rozgrywający
Data i miejsce urodzenia	23 czerwca 1987 ; Sainte Catherine
Obywatelstwo	francuskie / portugalskie
Wzrost	196 cm
Masa ciała	91 kg
	Kariera
Aktywność	od 2006
Draft	2009, numer: 53; San Antonio Spurs
Kariera klubowa
2006–2009	Cholet Basket (Francja)
2009–2012	Valencia BC (Hiszpania)
2012–2014	San Antonio Spurs
2012–2014	→Austin Toros (D-League)
2014	Toronto Raptors
2014–2019	CSKA Moskwa (Rosja)
od 2019	Fenerbahce Stambuł (Turcja)
Kariera reprezentacyjna
2007	Francja U–20
od 2009	Francja
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa Świata
	Mistrzostwa Europy

Nando De Colo (ur. 23 czerwca 1987 w Sainte Catherine) – francuski koszykarz, występujący na pozycji rozgrywającego lub rzucającego obrońcy, reprezentant Francji, obecnie zawodnik Fenerbahce Stambuł.

Uznany MVP meczu gwiazd 2008 ligi francuskiej^[1]. Został wybrany z numerem 53 w drugiej rundzie Draftu NBA 2009 przez San Antonio Spurs, lecz pozostał w Europie, podpisując kontrakt z Pamesa Valencia latem 2009.

Przed sezonem 2012/13 zdecydował się na przejście do NBA i podpisał kontrakt z San Antonio Spurs^[2].

20 lutego 2014 De Colo został wytransferowany do Toronto Raptors w zamian za Austina Daye’a^[3].

5lipca 2019 został zawodnikiem tureckiego Fenerbahçe SK^[4].

Osiągnięcia

Stan na 9 sierpnia 2021, na podstawie^[5]^[6]^[7], o ile nie zaznaczono inaczej.

Zespołowe

Mistrz:
- Euroligi (2016^[8], 2019^[9])
- Rosji/VTB (2015–2019)
- Eurocupu (2010)
Wicemistrz:
- NBA (2013)^[10]
- Turcji (2021)
Brąz Euroligi (2015, 2017)
Zdobywca pucharu:
- Turcji (2020)
- Liderów Francji (2008)
Finalista:
- Pucharu Francji (2008)
- superpucharu:
  - Hiszpanii (2010)
  - Turcji (2019)

Indywidualne

MVP:
- Euroligi (2016)
- Final Four Euroligi (2016)
- VTB (2015, 2016, 2018)
- play-off VTB (2017)
- Francuski ligi Pro A (2008)
- francuskiego All-Star Game (2007)^[11]
- Pucharu Liderów (2008)
- miesiąca Euroligi (styczeń 2015)
Zaliczony do:
- I składu:
  - Euroligi (2016, 2017)^[12]
  - EuroCup (2010)
- II składu:
  - Euroligi (2015, 2019^[13], 2021)
  - NBA D-League Showcase (2014)
- składu dekady Euroligi 2010–2020 (2020)^[14]
Laureat:
- Alphonso Ford Trophy (2016)
- Alain Gilles Trophy (2015, 2016)
Największy postęp ligi francuskiej (2008)
Uczestnik meczu gwiazd:
- Eurochallenge (2008)
- VTB (2017^[15], 2018^[16], 2019^[17])
- ligi:
  - francuskiej LNB Pro A (2007, 2008)
  - tureckiej (2020)^[18]
Lider:
- strzelców:
  - Euroligi (2016)
  - finałów Euroligi (2016)
- Euroligi w skuteczności rzutów wolnych (2011)

Reprezentacja

Mistrz Europy (2013)
Wicemistrz:
- olimpijski (2020)^[19]
- Europy (2011)
Brązowy medalista mistrzostw Europy (2015)
Zwycięzca turnieju London Invitational (2011)
Uczestnik:
- mistrzostw:
  - świata (2010 – 13. miejsce)
  - Europy (2009 – 5. miejsce, 2011, 2013, 2015, 2017 – 12. miejsce)
  - Europy U–20 (2007 – 9. miejsce)
- igrzysk olimpijskich (2012 – 6. miejsce, 2016 – 6. miejsce)
Zaliczony do I składu mistrzostw Europy (2015)
Lider igrzysk olimpijskich w skuteczności rzutów wolnych (2016 – 100%, 2020 – 90,9%)^[20]^[21]

Przypisy

↑ EuroBasket 2009. [dostęp 2009-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-12)].
↑ Mikołaj Wanago: Spurs już odmładzają skład. ZkrainyNBA.com, 3 czerwca 2012. [dostęp 2012-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 października 2012)]. (pol.).
↑ Spurs deal De Colo to Raptors for Daye. nba.com. [dostęp 2014-03-27]. (ang.).
↑ Nando De Colo (ex CSKA) signs at Fenerbahce. eurobasket.com. [dostęp 2014-03-27]. (ang.).
↑ Nando De Colo – realgm.com. realgm.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
↑ Nando De Colo – euroleague.net. euroleague.net. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
↑ Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2017-09-18]. (ang.).
↑ Euroliga: Wygrana CSKA - thriller w finale. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-05-16]. (pol.).
↑ CSKA Moscow is the 2019 EuroLeague champion. euroleague.net. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
↑ NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
↑ France Un Moerman monstrueux (40 points) termine MVP du All-Star Game. bebasket.fr. [dostęp 2014-07-02]. (fr.).
↑ All-Euroleague First and Second Teams announced. euroleague.net. [dostęp 2016-05-15]. (ang.).
↑ 2018-19 All-EuroLeague Second Team presented by 7DAYS. euroleague.net. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
↑ 2010-20 All-Decade Team: Nando De Colo. euroleague.net. [dostęp 2021-06-22]. (ang.).
↑ VTB United League All-Star Game 2017 Rosters. eurobasket.com. [dostęp 2019-02-28]. (ang.).
↑ Monia, Strebkov, Lasme and Hilliard Receive All-Star Game Wild Cards. vtb-league.com. [dostęp 2018-01-27]. (ang.).
↑ VTB United League All-Star Game 2019 Rosters. eurobasket.com. [dostęp 2019-02-28]. (ang.).
↑ Red Team outscore White Team in 2020 All Star Game. eurobasket.com. [dostęp 2020-01-20]. (ang.).
↑ Golden, again: US beats France 87-82 for Tokyo title. apnews.com. [dostęp 2021-08-09]. (ang.).
↑ 2016 Olympic Games Tournament for Men Statistics Leaders – Free Throw Shooting %. fiba.basketball. [dostęp 2020-05-28]. (pol.).
↑ Players Statistics - Tokyo 2020 Men's Olympic Basketball Tournament. fiba.basketball. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Profil na nba.com (ang.)
Statystyki z NBA na basketball-reference.com (ang.)
Profil na eurobasket.com (ang.)
Profil na draftexpress.com (ang.)
Profil na acb.com (hiszp.)
Profil na espn.go.com (ang.)
Profil na cskabasket.com (ang.)
Profil na sports.yahoo.com (ang.)
Profil na rotoworld.com (ang.)
Profil na nbadraft.net (ang.)
Profil na foxsports.com (ang.)

[1] EuroBasket 2009. [dostęp 2009-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-12)].

[2] Mikołaj Wanago: Spurs już odmładzają skład. ZkrainyNBA.com, 3 czerwca 2012. [dostęp 2012-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 października 2012)]. (pol.).

[3] Spurs deal De Colo to Raptors for Daye. nba.com. [dostęp 2014-03-27]. (ang.).

[4] Nando De Colo (ex CSKA) signs at Fenerbahce. eurobasket.com. [dostęp 2014-03-27]. (ang.).

[5] Nando De Colo – realgm.com. realgm.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

[eu-6] Nando De Colo – euroleague.net. euroleague.net. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

[7] Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2017-09-18]. (ang.).

[8] Euroliga: Wygrana CSKA - thriller w finale. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-05-16]. (pol.).

[9] CSKA Moscow is the 2019 EuroLeague champion. euroleague.net. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).

[10] NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

[11] France Un Moerman monstrueux (40 points) termine MVP du All-Star Game. bebasket.fr. [dostęp 2014-07-02]. (fr.).

[12] All-Euroleague First and Second Teams announced. euroleague.net. [dostęp 2016-05-15]. (ang.).

[13] 2018-19 All-EuroLeague Second Team presented by 7DAYS. euroleague.net. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).

[14] 2010-20 All-Decade Team: Nando De Colo. euroleague.net. [dostęp 2021-06-22]. (ang.).

[15] VTB United League All-Star Game 2017 Rosters. eurobasket.com. [dostęp 2019-02-28]. (ang.).

[16] Monia, Strebkov, Lasme and Hilliard Receive All-Star Game Wild Cards. vtb-league.com. [dostęp 2018-01-27]. (ang.).

[17] VTB United League All-Star Game 2019 Rosters. eurobasket.com. [dostęp 2019-02-28]. (ang.).

[18] Red Team outscore White Team in 2020 All Star Game. eurobasket.com. [dostęp 2020-01-20]. (ang.).

[19] Golden, again: US beats France 87-82 for Tokyo title. apnews.com. [dostęp 2021-08-09]. (ang.).

[20] 2016 Olympic Games Tournament for Men Statistics Leaders – Free Throw Shooting %. fiba.basketball. [dostęp 2020-05-28]. (pol.).

[21] Players Statistics - Tokyo 2020 Men's Olympic Basketball Tournament. fiba.basketball. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).

[np-22] Nie przyznano

[nr-23] Nie przyznano nagrody z powodu przerwania rozgrywek na skutek pandemii COVID-19

[np-24] Nie przyznano

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[A]

[A]

[A]

MVP (bez podziału)	2015: Moerman 2016: Booker 2017: Cooper 2018: Peacock 2019: Holston 2020^[A] 2021: Colson 2022: Cummings
Zagraniczny MVP	1983: Murhpy 1984: Murhpy 1985: Murhpy 1986: Figaro 1987: Varner 1988: Collins 1989: Collins 1990: Collins 1991: Brooks 1992: Brooks 1993: Young 1994: Young 1995: Rivers 1996: Rudd 1997: Rudd 1998: McCullough 1999: Jennings 2000: Brown 2001: Edwards 2002: Esteller 2003: Hill 2004: Hughes 2005: Guice 2006: Rowe 2007: Spencer 2008: Salyers 2009: Nichols 2010: Greer 2011: Mejia 2012: Schilb 2013: Buycks 2014: Falker
Krajowy MVP	1983: Szanyiel 1984: Dubuisson 1985: Dacoury 1986: Ostrowski 1987: Hufnagel 1988: Ostrowski 1989: Ostrowski 1990: Ostrowski 1991: Rigaudeau 1992: Rigaudeau 1993: Rigaudeau 1994: Rigaudeau 1995: Bonato 1996: Rigaudeau 1997: Bonato 1998: Bilba 1999: Foirest 2000: Sonko 2001: Bilba 2002: Julian 2003: Diaw 2004: Foirest 2005: Sciarra 2006: Julian 2007: Julian 2008: De Colo 2009: Koffi 2010: Traoré 2011: Gelabale 2012: Causeur 2013: Jackson 2014: Diot
Zawodnik roku	1963: Degros 1965: Gilles 1966: Le Ray 1967: Gilles 1968: Gilles 1973: Galle 1974: Galle

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne