Nicole Pratt
 Nicole Pratt | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1973 |
| Wzrost | 163 cm |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 1989 |
| Zakończenie kariery | 15 stycznia 2008 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 5 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 35 (17 czerwca 2002) |
| Australian Open | 4R (2003) |
| Roland Garros | 2R (1998, 2001, 2002, 2007) |
| Wimbledon | 3R (2006) |
| US Open | 3R (2003) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 9 WTA, 9 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 18 (17 września 2001) |
| Australian Open | QF (2000, 2001, 2005) |
| Roland Garros | QF (2005) |
| Wimbledon | 2R (2004, 2005, 2007) |
| US Open | SF (2002) |
Nicole Pratt (ur. 5 marca 1973 w Mackay) – australijska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Sydney (2000) i Aten (2004).
Kariera tenisowa
W swojej karierze wygrała jeden tytuł singlowy, a było to w 2004 roku w Hajdarabadzie. Ponadto w 2001 roku dotarła do finału w Szanghaju, w 2002 dwukrotnie znalazła się w półfinałach (Hobart i Birmingham).
W grze podwójnej triumfowała w dziewięciu imprezach WTA Tour, a pierwszy tytuł zdobyła w Québec w 2000 roku w parze z Meghann Shaughnessy. Wygrała w tym samym roku również w ’s-Hertogenbosch (w parze z de Lone). W 2001 roku zwyciężyła w Toronto, a dwa lata później w Szanghaju. W 2004 roku wraz z Greczynką Eleni Daniilidu osiągnęła sukces w Stanford, a rok później w Pradze. Rok 2007 rozpoczęła od wygranej wspólnie z Marą Santangelo w Pattaya, a w Acapulco doszła do finału z Émilie Loit.
Zawodniczka nie ma na koncie żadnego wielkoszlemowego zwycięstwa. W Australian Open dotarła najdalej do czwartej rundy w 2003 roku. We French Open kilkakrotnie docierała do drugiej rundy. W Wimbledonie była najdalej w trzeciej rundzie (2006), podobnie jak i na US Open (2003).
15 stycznia 2008 roku, po porażce w pierwszej rundzie Australian Open ogłosiła zakończenie kariery tenisowej.
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
Gra pojedyncza (1–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 14 października 2001 | Szanghaj | Twarda |  Monica Seles | 2:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 21 lutego 2004 | Hajdarabad | Twarda |  Marija Kirilenko | 7:6, 6:1 |
Gra podwójna (9–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 23 maja 1998 | Madryt | Ceglana |  Rachel McQuillan |  Florencia Labat Dominique Van Roost | 3:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 26 czerwca 2000 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Erika de Lone | Catherine Barclay-Reitz Karina Habšudová | 7:6, 4:3 krecz |
| Zwyciężczyni | 2. | 5 listopada 2000 | Quebec | Dywanowa | Meghann Shaughnessy | Els Callens Kimberly Po | 6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 19 sierpnia 2001 | Toronto | Twarda | Kimberly Po |  Tina Križan Katarina Srebotnik | 6:3, 6:1 |
| Finalistka | 2. | 16 września 2001 | Waikoloa | Twarda | Els Callens | Tina Križan Katarina Srebotnik | 2:6, 3:6 |
| Finalistka | 3. | 14 września 2003 | Bali | Twarda |  Émilie Loit |  María Vento-Kabchi Angelique Widjaja | 5:7, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 21 września 2003 | Szanghaj | Twarda | Émilie Loit |  Ai Sugiyama Tamarine Tanasugarn | 6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 5. | 18 lipca 2004 | Stanford | Twarda |  Eleni Daniilidu |  Iveta Benešová Claudine Schaul | 6:2, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 6. | 15 maja 2005 | Praga | Ceglana | Émilie Loit | Barbora Strýcová Jelena Kostanić | 6:7, 6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 7. | 13 stycznia 2006 | Hobart | Twarda | Émilie Loit | Jill Craybas Jelena Kostanić | 6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 8. | 11 lutego 2007 | Pattaya | Twarda |  Mara Santangelo |  Chan Yung-jan Chuang Chia-jung | 6:4, 7:6 |
| Zwyciężczyni | 9. | 24 lutego 2007 | Memphis | Twarda | Bryanne Stewart | Jarmila Gajdošová Akiko Morigami | 7:5, 4:6, 10-5 |
| Finalistka | 4. | 3 marca 2007 | Acapulco | Ceglana | Émilie Loit |  Lourdes Domínguez Lino Arantxa Parra Santonja | 3:6, 3:6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1–0)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 1991 | Australian Open | Twarda | Kristin Godridge | 6:4, 6:3 |
Gra podwójna (2–3)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 1989 | Australian Open | Twarda | Angie Woolcock | Andrea Strnadová Eva Švíglerová | 2:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 1989 | French Open | Ceglana | Wang Shi-ting | Cathy Caverzasio Silvia Farina | 7:5, 3:6, 8:6 |
| Finalistka | 1990 | Australian Open | Twarda | Justine Hodder |  Rona Majer Limor Zaltz | 4:6, 4:6 |
| Finalistka | 1990 | Wimbledon | Trawiasta | Kirrily Sharpe | Karina Habšudová Andrea Strnadová | 3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 1991 | US Open | Twarda | Kristin Godridge |  Åsa Carlsson Cătălina Cristea | 7:6, 7:5 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2017-12-18] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2017-12-18] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2017-12-18] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
.svg)
bendera Indonesia
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
