Opolanie (grupa etnograficzna)
| Miejsce zamieszkania | Polska (Śląsk Opolski) |
|---|---|
| Język | polski, śląski (gwara opolska) |
| Grupa | Ślązacy |
Opolanie – duża grupa etnograficzna ludności polskiej zamieszkująca Opolszczyznę, na północ od Górzan. Odznaczają się silnym poczuciem zwartości grupowej[1]. Opolanie dzielą się na wiele mniejszych grup[2][3].
Małe grupy etnograficzne Opolan:
- Zaodrzoki – mieszkają za Odrą[3];
- Goloki – mieszkają za Odrą, w części powiatu prudnickiego[4];
- Bajoki – mieszkają za Odrą, w powiecie kozielskim[4];
- Odrziki (Odrzocy[2], Odrzoki[5]) – mieszkają nad Odrą, w miejscowościach: Golczowice, Narok, Niewodniki, Skarbiszów[3];
- Podlesioki – zamieszkują tereny bliżej lasów[3], w powiecie prudnickim[6];
- Leśnioki – zamieszkują w lasach, w miejscowościach: Kaniów, Ładza, Krzywa Góra, Dancyn, Murów, Domaradzka Kuźnia, Dąbrówka[3];
- Borosie – mieszkają w miejscowościach: Ligota Tułowicka, Szydłów, Wawelno, Dąbrowa[3];
- Krysioki (Krysiocy[2]) – mieszkańcy powiatu opolskiego[4];
- Kobylorze – mieszkańcy powiatu strzeleckiego i północno-zachodniego skrawka toszecko-gliwickiego[4]. Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach przedstawia także, że podgrupa Kobylarzy mieszka na terenie powiatu pyskowickiego[7]. Stanisław Bąk wyróżnił osobno gwarę Kobylorzy[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Janusz Kamocki: Zarys grup etnograficznych w Polsce. W: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze: Ziemia 1965 – Prace i materiały krajoznawcze. Warszawa: Sport i Turystyka, 1966, s. 109.
- ↑ a b c Jan Kurek: Śląsk jako region kulturowy w etnografii. W: Acta Universitatis Wratislaviensis No 1447. T. VII: Struktura współczesnego społeczeństwa Polski w świetle badań śląskich. Cz. 1. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1993, s. 59. ISBN 83-229-0838-5. ISSN 0239-6661. Za: Mieczysław Gładysz: Zagadnienia śląskiej kultury ludowej. Wrocław: Książnica Atlas, 1948, s. 475, seria: Oblicze Ziem Odzyskanych. Dolny Śląsk.
- ↑ a b c d e f Zygmunt Kłodnicki: Grupy etnograficzne i etnonimiczne Śląska. W: Tożsamość etniczna i kulturowa Śląska w procesie przemian. Wrocław-Cieszyn: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, 2009, s. 65. ISBN 978-83-87266-87-5. Za: Maria Bytnar-Suboczowa. Główne elementy kultury ludowej na Śląsku. „Prace i Materiały Etnograficzne”. XXIII, s. 9, 1963. Wrocław.
- ↑ a b c d e Stanisław Bąk. Zróżnicowanie narzecza śląskiego. „Prace i Materiały Etnograficzne”. XXIII, s. 417-418, 1963. Polskie Towarzystwo Ludoznawcze.
- ↑ Józef Ligęza: Lud. W: Śląsk : ziemia i ludzie. Katowice-Wrocław: Wydawnictwa Instytutu Śląskiego, 1948, s. 169, seria: Pamiętnik Instytutu Śląskiego.
- ↑ Feliks Pluta, Dialekt głogówecki: Fonetyka, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1963, s. 9–12.
- ↑ Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach, 28 stycznia 2010 [dostęp 2016-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-28].