Patrick Manning

Patrick Manning
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia17 sierpnia 1946
San Fernando
Data i miejsce śmierci2 lipca 2016
San Fernando
Premier Trynidadu i Tobago
Okresod 24 grudnia 2001
do 26 maja 2010
Przynależność politycznaLudowy Ruch Narodowy (PNM)
PoprzednikBasdeo Panday
NastępcaKamla Persad-Bissessar
Premier Trynidadu i Tobago
Okresod 17 grudnia 1991
do 9 listopada 1995
PoprzednikArthur N.R. Robinson
NastępcaBasdeo Panday

Patrick Augustus Mervyn Manning (ur. 17 sierpnia 1946 w San Fernando, zm. 2 lipca 2016 tamże[1]) – trynidadzko-tobagijski polityk, premier Trynidadu i Tobago w latach 1991-1995 oraz od 24 grudnia 2001 do 26 maja 2010. Przewodniczący Ludowego Ruchu Narodowego (People's National Movement, PNM) od 1987 do 2010. Lider opozycji w latach 1986-1990 oraz 1995-2001.

Życiorys

Edukacja

Patrick Mannig urodził się w 1946. W latach 1958-1965 kształcił się w Presentation College w San Fernando. W 1969 ukończył studia licencjackie z dziedziny geologii na Uniwersytecie Indii Zachodnich w Mona, na Jamajce. Po ukończeniu studiów powrócił do kraju i rozpoczął pracę jako geolog w amerykańskiej firmie naftowej Texaco (1969-1971)[2][3].

Początek kariery politycznej

W 1971, w wieku 24 lat, zaangażował się w działalność polityczną – wziął udział w wyborach parlamentarnych z ramienia PNM, uzyskując mandat z okręgu San Fernando East. W każdych kolejnych wyborach uzyskiwał reelekcję w Izbie Reprezentantów, zostając z czasem deputowanym najdłużej sprawującym mandat[2][3].

W latach 1971-1978 zajmował stanowiska sekretarza stanu w kilku ministerstwach. W latach 1978-1981 był ministrem w Ministerstwie Finansów. W 1981 został ministrem informacji oraz ministrem przemysłu i handlu. W latach 1981-1986 pełnił funkcję ministra energii i zasobów naturalnych[2][3].

W wyborach parlamentarnych w 1986 rządzący Ludowy Ruch Narodowy (PNM) poniósł dotkliwą porażkę, zdobywając tylko trzy miejsca w parlamencie. Jedno z nich uzyskał Manning, stając się liderem opozycji, a od 1987 przewodniczącym partii[2][3].

Premier

Jako lider PNM doprowadził do sukcesu wyborczego partii w 1991, obejmując stanowisko szefa rządu (1991-1995). Premier rozpisał nowe wybory w 1995, rok przed konstytucyjnym terminem, jednak nie zdobył większości w parlamencie i musiał oddać władzę. Od 1995 do 2001 pozostawał liderem opozycji. W wyborach parlamentarnych w 2000 Ludowy Ruch Narodowy (PNM) zdobył 16 mandatów, zajmując drugie miejsce za Zjednoczonym Kongresem Narodowym (UPC) Basdeo Pandaya (19 mandatów) i pozostał w opozycji[2][3].

Patrick Manning z zastępcą sekretarza obrony USA w 2008.

W 2001 premier Panday rozpisał kolejne wybory parlamentarne z powodu rozłamu w swojej partii. Wybory z 2001 zakończyły się remisem dwóch głównych partii (zdobyły po 18 miejsc w parlamencie). W takiej sytuacji 24 grudnia 2001 prezydent Arthur N.R. Robinson mianował Patricka Manninga nowym szefem rządu. Jednakże krajowi politycy nie mogli osiągnąć porozumienia w sprawie wyboru przewodniczącego Izby Reprezentantów oraz zatwierdzenia przez parlament rządowego projektu budżetu. Z tego powodu premier Manning postanowił zorganizować ponowne wybory[2][3].

Wcześniejsze wybory parlamentarne z 7 października 2002 wygrał Ludowy Ruch Narodowy, zdobywając 20 mandatów w 36-osobowej Izbie Reprezentantów, co umożliwiło Manningowi utrzymanie stanowiska szefa rządu[2][3]. Rząd Manninga zredukował stawkę podatku dochodowego, wprowadził bezpłatną edukację na poziome wyższym oraz powołał Uniwersytet Trynidadu i Tobago.

W wyborach parlamentarnych 5 listopada 2007 ponowne zwycięstwo odniósł PNM, zdobywając 26 mandatów w 41-osobowym parlamencie[4]. 7 listopada 2007 premier Manning został zaprzysiężony na kolejną kadencję[5].

Na początku kwietnia 2010 premier Manning ogłosił rozwiązanie parlamentu i organizację wcześniejszych wyborów parlamentarnych. Powodem decyzji była wola odnowienia mandatu wobec oskarżeń jego gabinetu ze strony opozycji o korupcję i złe zarządzanie finansami publicznymi[6][7]. W wyborach 24 maja 2010 PNM poniósł porażkę, zdobywając tylko 12 spośród 41 mandatów. Premier przyznał się do porażki wyborczej[8][9][10]. 26 maja 2010 na stanowisku szefa rządu zastąpiła go Kamla Persad-Bissessar[11].

Po przegranej w wyborach Manning 27 maja 2010 zrezygnował ze stanowiska przewodniczącego partii. Nowym liderem PNM oraz liderem opozycji w parlamencie został wybrany Keith Rowley[12].

Przypisy

  1. Former Trinidad Prime Minister Patrick Manning dies (ang.). jamaicaobserver.com. [dostęp 2016-07-03].
  2. a b c d e f g BIOGRAPHICAL SUMMARY OF THE PRIME MINISTER OF THE REPUBLIC OF TRINIDAD AND TOBAGO PATRICK MANNING (ang.). www.nalis.gov.tt. [dostęp 2010-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-01)].
  3. a b c d e f g The PM and His Team – Biography (ang.). Office of the Prime Minister of Trinidad and Tobago. [dostęp 2010-05-26].
  4. * "Trinidad's ruling party wins poll", BBC News, 6 listopada 2007.
  5. "Manning Officializes in Princely Style", TriniView.com, 8 listopada 2008.
  6. Trinidad & Tobago Election Date: May 24, 2010 (ang.). Angus Reid Global Monitor. [dostęp 2010-05-26].
  7. Trinidad's ruling party faces tough fight (ang.). Miami Herald, 16 maja 2010. [dostęp 2010-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-05)].
  8. Trinidad's new prime minister vows to heal rifts (ang.). Reuters, 25 maja 2010. [dostęp 2010-05-26].
  9. Trinidad Newsday: Kamla Persad-Bissessar 1st Woman Prime Minister (ang.). NowPublic, 25 maja 2010. [dostęp 2010-05-26].
  10. Trynidad i Tobago: pierwsza kobieta premierem (pol.). onet.pl, 25 maja 2010. [dostęp 2010-05-26].
  11. Kamla Persad-Bissessar to be sworn in as Trinidad prime minister (ang.). Miami Herald, 26 maja 2010. [dostęp 2010-05-26].
  12. Patrick Manning resigns from party leadership (ang.). caribbean360.com, 27 maja 2010. [dostęp 2010-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-25)].

Media użyte na tej stronie

Patrick Manning and Gordon England.jpg
Deputy Secretary of Defense Gordon England, left, talks with Prime Minister of Trinidad and Tobago Patrick Manning during a closed door meeting inside the Pentagon June 23, 2008. Defense Dept. photo by U.S. Navy Petty Officer 2nd Class Molly A. Burgess.
Coat of Arms of Trinidad and Tobago.svg
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Coat of Arms of the Republic of Trinidad and Tobago
The palm tree at the top of the coat of arms was taken from Tobago’s coat of arms before it was joined in political union with Trinidad. The wreath represents the crown of the monarchy of the United Kingdom, Trinidad and Tobago’s colonizers at the time of independence. The shield has the same colours (black, red, and white) as the nation’s flag and carry the same meaning. The gold ships represent the Santa María, La Niña, and La Pinta: the three ships Christopher Columbus used on his journey to the “New World”. The two birds on the shield are hummingbirds. Trinidad is sometimes referred to as the “Land of the Hummingbird” because more than sixteen different species of hummingbird have been recorded on the island. “Land of the Hummingbird” is also believed to have been the Native Amerindian name for Trinidad. The two larger birds are the Scarlet Ibis (left) and the Cocrico (right), the national birds of Trinidad and Tobago. Below the Scarlet Ibis are three hills, representing the Trinity Hills in southern Trinidad, which, it is believed, convinced Columbus to name the island after the Holy Trinity. The island rising out of the waters beneath the Cocrico represents Tobago. Below these birds is the nation’s motto, "Together We Aspire, Together We Achieve." Adopted in 1962.
Patrick Manning 2008.jpg
Autor: Antonio Cruz, Licencja: CC BY 3.0 br
Prime Minister of Trinidad and Tobago, Patrick Manning