Pedro Sánchez

Pedro Sánchez
Ilustracja
Pedro Sánchez (2021)
Pełne imię i nazwisko

Pedro Sánchez Pérez-Castejón

Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1972
Madryt

Premier Hiszpanii
Okres

od 2 czerwca 2018

Przynależność polityczna

PSOE

Poprzednik

Mariano Rajoy

Sekretarz generalny Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej
Okres

od 17 czerwca 2017

Przynależność polityczna

PSOE

Poprzednik

Javier Fernández Fernández (p.o.)[1]

Sekretarz generalny Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej
Okres

od 26 lipca 2014
do 1 października 2016

Przynależność polityczna

PSOE

Poprzednik

Alfredo Pérez Rubalcaba

Następca

Javier Fernández Fernández (p.o.)[1]

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Karola III Wielki Łańcuch Orderu Kondora Andów Krzyż Wielki Orderu Słońca Peru

Pedro Sánchez Pérez-Castejón (ur. 29 lutego 1972[2] w Madrycie) – hiszpański polityk, ekonomista i nauczyciel akademicki, parlamentarzysta krajowy, od 2014 do 2016 i od 2017 lider Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE). Premier Hiszpanii od 2018.

Życiorys

Działalność do 2018

W 1995 uzyskał licencjat w zakresie ekonomii na Uniwersytecie Complutense w Madrycie. Kształcił się następnie m.in. w IESE Business School i na Université Libre de Bruxelles. W 2012 uzyskał doktorat na Universidad Camilo José Cela[2][3].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej i jej organizacji młodzieżowej. Pracował jako doradca polityczny w Parlamencie Europejskim, biurze wysokiego przedstawiciela dla Bośni i Hercegowiny i administracji partyjnej. Od 2004 do 2009 pełnił funkcję radnego Madrytu. W 2008 został wykładowcą ekonomii na Universidad Camilo José Cela[3]. Następnie objął mandat posła do Kongresu Deputowanych, niższej izby Kortezów Generalnych, wykonywał go do 2011, po czym powrócił do parlamentu w 2013[2].

W 2014, po rezygnacji dotychczasowego lidera socjalistów w związku z porażką partii w wyborach europejskich, Pedro Sánchez został nowym sekretarzem generalnym PSOE[4]. W kolejnych wyborach w 2015 oraz w 2016 ponownie uzyskiwał mandat deputowanego[5][6].

2 lutego 2016 został wskazany przez króla Filipa VI jako kandydat na premiera Hiszpanii[7]. Jako pierwszy kandydat na ten urząd nie uzyskał poparcia Kongresu Deputowanych. W obu głosowaniach w niższej izbie parlamentu przeciwko tej nominacji głosowało 219 z 350 deputowanych[8].

Kierowana przez niego PSOE w przedterminowych wyborach w czerwcu 2016 utrzymała drugie miejsce, tracąc jednak kolejne mandaty poselskie. Pedro Sánchez konsekwentnie opowiadał się przeciwko reelekcji premiera Mariano Rajoya z Partii Ludowej, uniemożliwiając mu powołanie mniejszościowego rządu. Działania te, jak również słabe wyniki socjalistów w wyborach regionalnych z września 2016 w Galicji i Kraju Basków, doprowadziły do kryzysu wewnątrz PSOE. Publicznie zaczął krytykować go m.in. były premier Felipe González. 28 września 2016 siedemnastu członków 35-osobowego zarządu partii złożyła rezygnacje, aby (zgodnie ze statutem partii) wymusić na Pedrze Sánchezie rezygnację[9][10]. Pedro Sánchez odmówił rezygnacji, co doprowadziło do dalszego sporu wewnątrz partii pomiędzy grupą skupioną wokół sekretarza generalnego, a opozycjonistami z prezydent Andaluzji Susaną Díaz na czele. 1 października 2016 ustąpił ze stanowiska, gdy przegrał w komitecie federalnym głosowanie nad swoją propozycją zwołania partyjnego kongresu[11]. 29 października 2016 złożył również mandat poselski, odmawiając wstrzymania się w głosowaniu nad powołaniem Mariano Rajoya na premiera i nie chcąc naruszać partyjnej dyscypliny[12].

W maju 2017 wystartował w partyjnych prawyborach, które wygrał, powracając tym samym na stanowisko sekretarza generalnego PSOE[13].

Premier Hiszpanii

W maju 2018 zapadł wyrok w sprawie caso Gürtel, w wyniku tego postępowania skazano za przestępstwa korupcyjne blisko 30 polityków i przedsiębiorców związanych z Partią Ludową[14]. Socjaliści złożyli wówczas wniosek o konstruktywne wotum nieufności, proponując na premiera swojego lidera. Wniosek ten poparła koalicja ugrupowań lewicowych, komunistycznych i ekologicznych skupionych wokół partii Podemos, a także baskijscy i katalońscy nacjonaliści[15]. Wniosek o wotum nieufności przeszedł 1 czerwca 2018 – stosunkiem 180 do 169 głosów Pedro Sánchez został wybrany na premiera w miejsce odwołanego Mariano Rajoya[14][16].

Urząd objął po zaprzysiężeniu, które zostało przeprowadzone następnego dnia[17]. 6 czerwca 2018 Pedro Sánchez ogłosił proponowany skład swojego gabinetu, w którym znaleźli się przedstawiciele PSOE, skonfederowanej z nią Partii Socjalistów Katalonii (PSC) i osoby bezpartyjne[18]. Jego rząd rozpoczął funkcjonowanie 7 czerwca, gdy doszło do zaprzysiężenia ministrów[19], pochodzących z partii socjalistycznej lub bezpartyjnych. Nowy premier nie zdecydował się na zawarcie koalicji z żadną z parlamentarnych partii, które umożliwiły mu przejęcie władzy[20].

W lutym 2019 rząd przegrał głosowanie nad budżetem[21]. Pedro Sánchez doprowadził do rozpisania na kwiecień przedterminowych wyborów parlamentarnych, w których ponownie uzyskał mandat poselski[22]. Kierowani przez niego socjaliści zajęli wówczas pierwsze miejsce, istotnie zwiększając swoją reprezentację w Kongresie Deputowanych[23]. W parlamencie nie doszło jednak do utworzenia większości zdolnej do wyłonienia rządu. 23 lipca 2019 lider socjalistów nie uzyskał większości bezwzględnej[24], a dwa dni później także wystarczającej wówczas większości zwykłej[25].

Brak wyłonienia większości skutkował we wrześniu rozpisaniem kolejnych przedterminowych wyborów na listopad[26]. Zakończyły się one zwycięstwem socjalistów, którzy jednak stracili kilka miejsc w Kongresie Deputowanych i 30 mandatów w Senacie. Pedro Sánchez uzyskał wówczas poselską reelekcję[27]. Kierowana przez premiera PSOE przystąpiła do negocjacji koalicyjnych z Unidas Podemos, blokiem ugrupowań lewicowych i komunistycznych[28]. Obie formacje uzgodniły porozumienie prowadzące do wyłonienia pierwszego od przemian politycznych koalicyjnego rządu w Hiszpanii[29].

5 stycznia 2020 Pedro Sánchez jako kandydat na premiera nie uzyskał wymaganej większości bezwzględnej w Kongresie Deputowanych. Otrzymał 166 głosów; poza koalicjantami (przy jednym pośle nieobecnym) poparło go kilkunastu posłów ugrupowań lewicowych i regionalnych (w tym PNV), 165 osób było przeciw, a 18 przedstawicieli lewicowych separatystów katalońskich i baskijskich wstrzymało się od głosu[30]. 7 stycznia Pedro Sánchez w drugim głosowaniu został zatwierdzony na stanowisku premiera; uzyskał wówczas wystarczającą większość zwykłą (167 posłów było za, 165 głosowało przeciw, a 18 wstrzymało się od głosu)[31]. Następnego dnia został zaprzysiężony na tym urzędzie[32]. Jego nowy gabinet rozpoczął urzędowanie 13 stycznia 2020[33].

Odznaczenia

Życie prywatne

Jest żonaty, ma dwie córki[3]. Poza językiem hiszpańskim zna również języki angielski i francuski[36].

Przypisy

  1. a b Jako przewodniczący komisji zarządzającej kolegialnie partią po rezygnacji Pedra Sáncheza.
  2. a b c Profil na stronie Kongresu Deputowanych (hiszp.). [dostęp 2014-10-26].
  3. a b c Biografía de Pedro Sánchez Pérez-Castejón (hiszp.). psoe.es. [dostęp 2014-10-26].
  4. Sánchez promete la victoria al PSOE (hiszp.). elpais.com, 14 lipca 2014. [dostęp 2014-10-26].
  5. Listado de los diputados electos en los comicios de hoy (hiszp.). elconfidencial.com, 21 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-21].
  6. El nuevo Congreso cambia a 43 diputados (hiszp.). elmundo.es, 27 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-27].
  7. El Rey encarga a Pedro Sánchez que intente formar Gobierno (hiszp.). elpais.com, 2 lutego 2016. [dostęp 2016-07-20].
  8. Rechazada la investidura de Pedro Sánchez (hiszp.). elespanol.com, 4 marca 2016. [dostęp 2016-07-20].
  9. Pedro Sánchez reta a los críticos a dimitir hoy mismo de la ejecutiva (hiszp.). lavanguardia.com, 28 września 2016. [dostęp 2016-08-28].
  10. Las 17 dimisiones en la ejecutiva del PSOE para forzar la salida de Pedro Sánchez (hiszp.). elpais.com, 29 września 2016. [dostęp 2016-08-28].
  11. Pedro Sánchez dimite como secretario general del PSOE (hiszp.). elpais.com, 1 października 2016. [dostęp 2016-10-01].
  12. Pedro Sánchez deja el escaño y lanza su candidatura a la secretaría general (hiszp.). elpais.com, 29 października 2016. [dostęp 2016-10-29].
  13. Victoria rotunda de Sánchez en las primarias del PSOE (hiszp.). eldiario.es, 21 maja 2017. [dostęp 2017-05-24].
  14. a b Hiszpania: Rajoy odwołany z funkcji premiera, wybrano jego następcę. rmf24.pl, 1 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-01].
  15. Spain’s prime minister Rajoy set to be forced out as Basque party throws support behind no-confidence vote (ang.). independent.co.uk, 1 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-01].
  16. Los diputados de Podemos corean el „¡Sí, se puede!” tras la victoria de la moción de Sánchez (hiszp.). 20minutos.es, 1 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-01].
  17. Pedro Sánchez promete su cargo de presidente ante el rey y Rajoy, sin crucifijo ni Biblia (hiszp.). eldiario.es, 2 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-05].
  18. El presidente anuncia la composición del nuevo Gobierno (hiszp.). lamoncloa.gob.es, 6 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-07].
  19. El presidente del Gobierno asiste a la promesa de los miembros del Ejecutivo ante el Rey (hiszp.). lamoncloa.gob.es, 7 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-07].
  20. Maciej Stasiński: Hiszpania: slalom premiera Sancheza między demagogią lewicy a katalońskim nacjonalizmem. wyborcza.pl, 8 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-08].
  21. El Congreso tumba los Presupuestos y Sánchez comunicará su decisión sobre las elecciones el viernes (hiszp.). eldiario.es, 13 lutego 2019. [dostęp 2020-01-06].
  22. Un Congreso casi paritario: estos son los nombres de los nuevos diputados por provincias (hiszp.). elespanol.com, 29 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-29].
  23. El PSOE gana las elecciones pero necesitará pactar y el PP sufre una debacle histórica (hiszp.). elpais.com, 29 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-29].
  24. Sesión de investidura: Pedro Sánchez pierde la primera votación pero Podemos se abstiene para retomar la negociación (hiszp.). elmundo.es, 23 lipca 2019. [dostęp 2020-01-06].
  25. Sesión de investidura: El Congreso tumba la elección de Pedro Sánchez como presidente del Gobierno con 155 votos en contra y 67 abstenciones (hiszp.). elmundo.es, 25 lipca 2019. [dostęp 2020-01-06].
  26. La falta de acuerdo entre los partidos obliga a otras elecciones (hiszp.). elpais.com, 18 września 2019. [dostęp 2019-09-19].
  27. Estos son los 350 diputados elegidos el 10-N para el nuevo Congreso (hiszp.). servimedia.es, 11 listopada 2019. [dostęp 2019-11-11].
  28. PSOE y Unidas Podemos ultiman la estructura del Gobierno de coalición: cada partido gestionará áreas separadas (hiszp.). eldiario.es, 20 listopada 2019. [dostęp 2020-01-06].
  29. Sánchez apuntala a sus pesos pesados y reserva sorpresas para el gobierno (hiszp.). lavanguardia.com, 1 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-06].
  30. Sánchez no logra la confianza del Congreso en la primera votación (hiszp.). elpais.com, 6 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-06].
  31. Pedro Sánchez logra la investidura y formará el primer Gobierno de coalición de la democracia (hiszp.). elpais.com, 7 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-07].
  32. Spain’s King Felipe VI swears in Pedro Sánchez after narrow election victory (ang.). thetimes.co.uk, 8 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-08].
  33. Pedro Sánchez asiste a la promesa de los miembros del Ejecutivo ante el Rey (hiszp.). lamoncloa.gob.es, 13 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-13].
  34. El „hermano presidente Pedro Sánchez” recupera la alianza con Bolivia de Zapatero (hiszp.). elindependiente.com, 29 sierpnia 2018. [dostęp 2019-06-27].
  35. Los Reyes ofrecen una cena de gala al presidente de Perú y su esposa en el Palacio Real (hiszp.). hola.com, 27 lutego 2019. [dostęp 2019-06-27].
  36. El ascenso de Pedro Sánchez: de diputado «desconocido» a secretario general del PSOE (hiszp.). abc.es, 13 lipca 2014. [dostęp 2019-11-16].

Media użyte na tej stronie

Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Council of the EU and European Council.svg
This is a logo for European Council and the Council of the European Union. The logo is inspired by the lantern-shaped structure at the heart of the Europa building, the headquarters of both institutions.
PER Order of the Sun of Peru - Grand Cross BAR.png
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Słońca Peru
ESP Charles III Order GC.svg
Autor: Heralder (Crown by Miguillen, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon bar of the Order of Charles III, Grand Cross.
Pedro Sánchez 2021b (portrait).jpg

Portrait of Pedro Sánchez in July 2021.
Pedro Sánchez in 2020.jpg

Pedro Sánchez in January 2020.
Firma de Pedro Sánchez.svg
Firma de Pedro Sánchez
BOL Order of Condor of the Andes - Grand Cross BAR.png
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Kondora Andów
Europa-mapa polityczna.png
Autor: Aotearoa, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Mapa polityczna Europy po polsku