Phil Niekro

Phil Niekro
Philip Henry Niekro
	(c) Jim Accordino, CC BY 2.0; Phil Niekro (1982)
	miotacz
Pełne imię i nazwisko	Philip Henry Niekro
Pseudonim	Knucksie
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1939 ; Blaine
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 2020 ; Flowery Branch
Obywatelstwo	amerykańskie
Odbijał	prawą
Rzucał	prawą
Debiut	15 kwietnia 1964; w Milwakuee Braves
Ostatni występ	27 września 1987; w Atlanta Braves
	Statystyki
Win–loss record	318–274
ERA	3,35
Strikeouty	3342
Kariera klubowa
Lata	Kluby
1964–1983	Milwaukee/Atlanta Braves
1984–1985	New York Yankees
1986–1987	Cleveland Indians
1987	Toronto Blue Jays
1987	Atlanta Braves
	Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia	1997
Głosów	80,3%; (5. głosowanie)
Metoda elekcji	BBWAA

Philip Henry Niekro (ur. 1 kwietnia 1939 w Blaine, zm. 26 grudnia 2020 we Flowery Branch^[1]) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 24 sezony w Major League Baseball.

Kariera zawodnicza

Po ukończeniu szkoły średniej, w lipcu 1958 roku podpisał kontrakt jako wolny agent z Atlanta Braves i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, najwyżej na poziomie Triple-A w Louisville Colonels i Denver Bears^[2]^[3]. W MLB zadebiutował 15 kwietnia 1964 w meczu przeciwko San Francisco Giants jako reliever^[2]. W sezonie 1969 po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd i ustanowił rekord kariery, notując 23 zwycięstwa. Ponadto w głosowaniu do nagrody Cy Young Award zajął 2. miejsce za Tomem Seaverem z New York Mets^[2].

5 sierpnia 1973 w meczu przeciwko San Diego Padres zanotował pierwszego dla klubu no-hittera, po przeniesieniu jego siedziby z Milwaukee do Atlanty^[4]. W 1978 otrzymał pierwszą w karierze Złotą Rękawicę^[2]. 1 października 1982 przed ostatnim meczem sezonu zasadniczego Braves potrzebowali wygranej by zapewnić sobie mistrzostwo NL West Division. W wyjazdowym spotkaniu z Padres na Jack Murphy Stadium, Niekro zaliczył complete game shutout, a także zdobył dwupunktowego home runa w pierwszej połowie ósmej zmiany wyprowadzając Braves na prowadzenie 3–0^[5].

Po dwudziestu sezonach spędzonych w Braves, w styczniu 1984 Niekro podpisał kontrakt z New York Yankees, w którym występował przez dwa sezony^[2]. 6 października 1985 w meczu z Toronto Blue Jays zanotował 300. zwycięstwo w MLB jako 18. miotacz w historii ligi. W tym samym spotkaniu zaliczył shutout w wieku 46 lat i został wówczas najstarszym zawodnikiem, który tego dokonał^[6]. Grał jeszcze w Cleveland Indians, Toronto Blue Jays i ponownie w Atlanta Braves, gdzie zakończył zawodniczą karierę^[2].

Uhonorowanie

W 1984 numer 35, z którym występował został zastrzeżony przez klub Atlanta Braves^[7]. W 1997 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame^[8].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienie	Lata	Źródło
5× All-Star	1969, 1975, 1978, 1982, 1983	^[2]
5× Gold Glove Award	1978, 1979, 1980, 1982, 1983	^[2]
Roberto Clemente Award	1980	^[9]
Lou Gehrig Memorial Award	1979	^[10]
# 35 zastrzeżony przez Braves	1984	^[7]
Baseball Hall of Fame	od 1997	^[8]

Przypisy

↑ Hall of Fame knuckleballer Niekro dead at 81. mlb.com. [dostęp 2020-12-27]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Phil Niekro Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
↑ Phil Niekro Minor Leagues Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
↑ Knucksie’s no-no, first for Atlanta, 42 years ago today. nonohitters.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
↑ 30th anniversary: Phil Niekro’s great clutch game. hardballtimes.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
↑ 10,000 days since Phil Niekro’s 300th win. hardballtimes.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
↑ ^a ^b Braves: Phil Niekro, No. 35. mlb.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
↑ ^a ^b Niekro, Phil. baseballhall.org. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
↑ Roberto Clemente Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
↑ Lou Gehrig Memorial Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).

[1] Hall of Fame knuckleballer Niekro dead at 81. mlb.com. [dostęp 2020-12-27]. (ang.).

[stats-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Phil Niekro Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).

[3] Phil Niekro Minor Leagues Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).

[4] Knucksie’s no-no, first for Atlanta, 42 years ago today. nonohitters.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).

[5] 30th anniversary: Phil Niekro’s great clutch game. hardballtimes.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).

[6] 10,000 days since Phil Niekro’s 300th win. hardballtimes.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).

[number-7] Braves: Phil Niekro, No. 35. mlb.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).

[hall-8] Niekro, Phil. baseballhall.org. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).

[9] Roberto Clemente Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).

[10] Lou Gehrig Memorial Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Miotacze	Alexander Bender Blyleven M. Brown R. Brown Bunning Carlton Chesbro Clarkson Cooper Coveleski Cummings Day Dean Dihigo Drysdale Eckersley Faber Feller Fingers Ford B. Foster Galvin B. Gibson Glavine Gomez Gossage Grimes Grove Haines Halladay Hoffman Hoyt Hubbell Hunter Jenkins R. Johnson W. Johnson Joss Keefe Koufax Lemon Lyons Maddux Marichal Marquard P. Martínez Mathewson McGinnity Méndez Morris Mussina Newhouser Nichols Niekro Paige Palmer Pennock Perry Plank Radbourn Rivera Rixey Roberts Rogan Ruffing Rusie Ryan Seaver H. Smith L. Smith Smoltz Spahn Sutter Sutton Vance Waddell Walsh Welch Wilhelm J. Williams Willis Wynn Young
Łapacze	Bench Berra Bresnahan Campanella Carter Cochrane Dickey Ewing Ferrell Fisk J. Gibson Hartnett Lombardi Mackey Piazza Rodríguez Santop Schalk T. Simmons D. White
Pierwszobazowi	Anson Bagwell Beckley Bottomley Brouthers Cepeda Chance Connor Foxx Gehrig Greenberg G. Kelly Killebrew Leonard McCovey Mize Murray Pérez Sisler Suttles Taylor Terry Thomas Thome
Drugobazowi	Alomar Biggio Carew E. Collins Doerr Evers Fox Frisch Gehringer Gordon Grant Herman Hornsby Lajoie Lazzeri Mazeroski McPhee Morgan J. Robinson Sandberg Schoendienst
Trzeciobazowi	Baker Boggs Brett J. Collins Dandridge J. Johnson Jones Kell Lindstrom Mathews Molitor B. Robinson Santo Schmidt Traynor J. Wilson
Łącznicy	Aparicio Appling Bancroft Banks Boudreau Cronin Davis T. Jackson Jennings Jeter Larkin Lloyd Maranville Reese Ripken Rizzuto Sewell O. Smith Tinker Vaughan Wagner Wallace Ward Wells Yount
Zapolowi	Aaron Ashburn Averill Bell Brock W. Brown Burkett Carey Charleston Clarke Clemente Cobb Combs Crawford Cuyler Dawson Delahanty DiMaggio Doby Duffy Flick Goslin Griffey Guerrero Gwynn Hafey Hamilton Heilmann Henderson Hill Hooper Irvin R. Jackson Kaline Keeler Kelley K. Kelly Kiner Klein Mantle Manush Mays McCarthy Medwick Musial O’Rourke Ott Puckett Raines J. Rice S. Rice F. Robinson Roush Ruth A. Simmons Slaughter Snider Speaker Stargell Stearnes Thompson Torriente Walker L. Waner P. Waner Wheat B. Williams T. Williams H. Wilson Winfield Yastrzemski Youngs
Designated hitters	Baines E. Martínez
Menadżerowie	Alston Anderson Cox Durocher Hanlon Harris Herzog Huggins La Russa Lasorda López Mack McCarthy McGraw McKechnie W. Robinson Selee Southworth Stengel Torre Weaver D. Williams
Działacze Pionierzy	Barrow Bulkeley Cartwright Chadwick Chandler Comiskey Dreyfuss R. Foster Frick Giles Gillick Griffith Harridge Hulbert B. Johnson Kuhn Landis La. MacPhail Le. MacPhail Manley Miller O’Malley Pompez Posey Rickey Ruppert Schuerholz Selig Spalding Veeck Weiss S. White Wilkinson G. Wright H. Wright Yawkey
Sędziowie	Barlick Chylak Conlan Connolly Evans Harvey Hubbard Klem McGowan O’Day

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Phil Niekro

Spis treści

Kariera zawodnicza

Uhonorowanie

Nagrody i wyróżnienia

Przypisy

Media użyte na tej stronie