Plemiona słowiańskie

     Słowianie zachodni

     Słowianie wschodni

     Słowianie południowi

Plemiona słowiańskie – grupa wczesnośredniowiecznych lokalnych wspólnot osadniczych istniejących na obszarze zasiedlonym przez Słowian. Etnonimy ludów słowiańskich są najczęściej archaiczne, a wyjaśnienie ich pochodzenia utrudnia brak danych, mogących pomóc w wyjaśnieniu etymologii. Nazwa najstarsza, Wenedowie, odnotowana po raz pierwszy w I wieku n.e., nie została do naszych czasów wyjaśniona. W związku z tym, że występuje ona na różnych obszarach europejskich, można przyjąć, iż dotyczyła pierwotnie wszystkich indoeuropejskich plemion wędrownych na południe od Bałtyku i dopiero po kilkuset latach dostała się – drogą sukcesji – wywodzącym się z tego samego pnia Słowianom. Sami Słowianie nie używali w czasach historycznych tej nazwy. Z kolei nazwa Słowianie powstała nie wiadomo kiedy i nie wiadomo, jaka jest jej etymologia. Najczęściej badacze wywodzą ją z ie. rdzenia k'leu- (płynąć). Nie da się z tego wywieść twierdzenia, że ich praojczyzna leżała gdzieś nad brzegami mórz, można się tego natomiast dopatrywać w nazwie Wieletów, zapisanej w II wieku n.e., w której tkwi indoeuropejski rdzeń uel- (łac. velum – żagiel).

Na podstawie badań morfologicznych oraz molekularnych za obszar, z którego wywodzą się Słowianie, najczęściej uważany jest teren pomiędzy Odrą i Dnieprem (w opozycji do teorii zasiedlania przez fale migracyjne ze wschodu), a na podstawie tych badań wykazywana jest kontynuacja zasiedlenia terytorium dorzecza Odry i Wisły od czasów rzymskich po wczesne średniowiecze^[1].

Lista według Encyklopedii Popularnej PWN^[2]

Przypisy

Bibliografia

• Lech Leciejewicz [red.]: Mały słownik kultury dawnych Słowian, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990, ISBN 83-214-0499-5.