Pomnik Czynu Chłopskiego w Warszawie

Pomnik Czynu Chłopskiego

Fotografia ze zbiorów NAC
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Miejsce	ul. Grzybowska 4
Projektant	Stanisław Sikora
Całkowita wysokość	7,7 m
Data odsłonięcia	30 maja 1968
Data likwidacji	rozebrany, obecnie w Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Piasecznie
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Pomnik Czynu Chłopskiego
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Pomnik Czynu Chłopskiego
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Pomnik Czynu Chłopskiego
52°14′04,7″N 20°59′26,5″E/52,234639 20,990694

Pomnik Czynu Chłopskiego – pomnik ku czci działaczy ruchu ludowego, który znajdował się przy ulicy Grzybowskiej 4 w Warszawie. Odsłonięty 1968, zdemontowany w 2006 roku.

Historia

Pomnik został odsłonięty 30 maja 1968 przed główną siedzibą Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego (obecnie PSL).

W 2006 zarząd PSL sprzedał działkę przy ul. Grzybowskiej 4 spółce Dom Development jako miejsce pod planowany apartamentowiec. W umowie pominięto kwestię losu pomnika, który w nowej sytuacji przeszkadzał w realizacji planów budowlanych nabywcy.

W obronie pomnika bezskutecznie interweniował były minister kultury i polityk PSL Zdzisław Podkański, podczas obchodów Dnia Czynu Chłopskiego, apelując do władz państwowych i stołecznych, a o „haniebną” sprzedaż pomnika oskarżył kierownictwo partii. Rozbiórka pomnika była krytykowana przez prasę, warszawiaków, krytyków sztuki, działaczy ludowych oraz syna rzeźbiarza, Tomasza Sikorę. W efekcie nowy właściciel zobowiązał się do ponownego przekazania pomnika w ręce partii oraz do przetransportowania go na własny koszt, w nowe miejsce przeznaczenia.

Zdemontowany w 2006 monument został przewieziony do oddziału Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Piasecznie koło Gniewu^[1].

Projekt i wymowa

Obelisk projektu Stanisława Sikory został wykonany z piaskowca. Pomnik w swej formie przypominał pogańskiego Świętowita. W górnej części rzeźbiarz umieścił cztery twarze należące do Bartosza Głowackiego, Michała Drzymały, partyzanta Batalionów Chłopskich oraz Wiciarki – sanitariuszki Zielonego Krzyża^[2]. Środkowa część pomnika ozdobiona była ceramicznym fryzem z kamionki przedstawiającym motyw tańca ludowego. Całość ma 770 cm wysokości.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Fotografie i opis pomnika na portalu sztuka.net.
• Apel w obronie pomnika na archiwalnej stronie Zdzisława Podkańskiego. podkanski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)].
• Info o rozbiórce pomnika na archiwalnej stronie PSL „Piast”. pslpiast.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)].