Prefektura Kumamoto

Prefektura Kumamoto
prefektura
Ilustracja
Dolina Nangō widziana z przełęczy Takamori
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo Japonia
WyspaKiusiu
RegionKiusiu
SiedzibaKumamoto
Kod ISO 3166-2JP-43
GubernatorIkuo Kabashima
Powierzchnia7 409 km²
Populacja (2018[1])
• liczba ludności

1 798 000
• gęstość243 os./km²
Plan
Plan
Symbole japońskie
Drzewocynamonowiec kamforowy (Cinnamomum camphora)
Kwiatgoryczka (Gentiana scabra
var. buergeri)
Ptakskowronek zwyczajny (Alauda arvensis)
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa
Portal Japonia

Prefektura Kumamoto (jap. 熊本県 Kumamoto-ken)prefektura na wyspie Kiusiu (Kyūshū), w Japonii. Jej stolicą jest miasto Kumamoto[1].

Prefektura Kumamoto rozciąga się wzdłuż zachodniego wybrzeża Kiusiu. Graniczy z: prefekturą Fukuoka na północy, prefekturą Ōita na północnym wschodzie, prefekturą Miyazaki na wschodzie i południowym wschodzie oraz prefekturą Kagoshima na południu. Jej zachodnie wybrzeża oblewają wody zatok: Ariake-kai, Shimabara-wan, Yatsushiro-kai (Shiranui-kai), które wychodzą na Morze Wschodniochińskie[1].

Wyspy Amakusa

Około 60 km na południowy zachód od miasta Kumamoto usytuowana jest grupa wysp o nazwie Amakusa, składająca się (w granicach prefektury) z trzech dużych wysp (Oyano, Kami, Shimo) i setek mniejszych.

W XVI wieku dotarli tu pierwsi europejscy misjonarze, którzy przez wiele lat prowadzili swoją działalność krzewienia chrześcijaństwa, pozyskując znaczny procent mieszkańców i miejscowego daimyō, zanim religia ta została zakazana we wczesnym okresie Edo (1603–1868) przez siogunat Tokugawa. Na wyspach nadal znajduje się wiele muzeów i kościołów, które ukazują to religijne dziedzictwo. Główne wyspy są połączone ze sobą i Kiusiu mostami, a promy zapewniają połączenia z mniejszymi wyspami[2].

W okresie Edo chłopi żyjący na wyspach Amakusa cierpieli głód, byli surowo traktowani, zmuszani do płacenia wysokich podatków i prześladowani z powodu wyznawanego przez nich chrześcijaństwa. W proteście dołączyli do chłopów z pobliskiego półwyspu Shimabara i wystąpili przeciwko swemu daimyō w latach 1637–1638. Powstanie zostało nazwane rebelią Shimabara, ponieważ toczyła się ona głównie na półwyspie. Bunt został stłumiony przez siogunat i zakończył się śmiercią kilkudziesięciu tysięcy rebeliantów, misjonarze zostali wydaleni z Japonii oraz przeprowadzono rozprawę z praktykującymi chrześcijanami w całym kraju, zwłaszcza w regionach Amakusa i Shimabara, gdzie religia ta była szeroko zakorzeniona.[2].

Ci, którzy nadal praktykowali swoją wiarę chrześcijańską na tym obszarze, „ukryci chrześcijanie”, ukrywali ją pod przykryciem buddyzmu. Obrazy Matki Boskiej przypominały buddyjską Kannon, a krucyfiksy były wyryte z tyłu posągów buddyjskich lub ukryte w innych przedmiotach. Chrześcijanie zmienili także swoje modlitwy tak, aby przypominały śpiewy buddyjskie. Władze przeprowadzały coroczne kontrole mające na celu wykorzenienie chrześcijan. Jedną z metod sprawdzenia było skłonienie do deptania świętych obrazów (fumi-e). Chrześcijanie, którzy odmówili tego, byli torturowani, dopóki nie wyrzekli się swojej wiary lub nie zostali skazani na śmierć[2].

Kurokawa Onsen

Kurokawa Onsen to jedno z atrakcyjnych japońskich miast z gorącymi źródłami, usytuowane około 20 km na północ od góry Aso. W krajobrazie miasta dominują naturalne kolory i materiały, drewniane budynki, ryokany, publiczne łaźnie, kąpieliska na świeżym powietrzu (rotenburo), gliniane mury, kamienne schody i przepływająca przez nie rzeka[3].

Minamata

Miasto Minamata, położone w południowej części prefektury, wzdłuż wybrzeża zatoki Shiranui z widokiem na wyspy Amakusa. Zyskało złą sławę światową w latach 50. XX wieku w wyniku katastrofy zatrucia rtęcią tysięcy mieszkańców, spowodowanej zrzutem trujących ścieków do zatoki Minamata przez lokalną fabrykę. W ostatnich dekadach Minamata odbudowała swoją reputację, stając się modelowym miastem ekologicznym i promując programy recyklingu i ochrony środowiska. W granicach miasta znajdują się dwa kurorty z gorącymi źródłami: Yunotsuru Onsen i Yunoko Onsen[4].

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 228, 229. ISBN 978-4-415-11272-5.
  2. a b c Amakusa (ang.). japan-guide.com, 2021. [dostęp 2021-05-17].
  3. Aso (ang.). japan-guide.com, 2021. [dostęp 2021-05-17].
  4. Minamata (ang.). japan-guide. com, 2021. [dostęp 2021-05-18].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ichifusayama from Mizukami Kumamoto Japan.jpg
Mount Ichifusa (Ichifusa-yama) as seen from the west.
Emblem of Kumamoto Prefecture.svg
Emblem of Kumamoto Prefecture
Map of Japan with highlight on 43 Kumamoto prefecture.svg
Autor: Lincun, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Map of Japan with highlight on Kumamoto-ken
Hikawa-dam lake 1.jpg
Autor: MK Products, Licencja: CC-BY-SA-3.0
上流側からみた氷川ダム



  • 撮影者/著者/著作権保有者 : MK Products
  • 撮影日 : 2005/08/18


氷川ダム用にアップロードした画像です。
Mount Aso (31152724890).jpg
Autor: David Stanley from Nanaimo, Canada, Licencja: CC BY 2.0
Mount Aso on Kyushu Island is the largest active volcano in Japan.The gondola and other tourist facilities at the summit have been closed since an eruption in September, 2015.
Amakusa Rozario-kan Christian Museum.jpg
Autor: STA3816, Licencja: CC BY-SA 4.0
A christian museum, nicknamed as Amakusa Rozario-kan, is located near Oe Catholic Church, Amakusa, Kumamoto, Japan
Flag of Kumamoto Prefecture.svg
Flag of Kumamoto Prefecture
JapanKanji.svg
Autor: JMPerez, Licencja: CC-BY-SA-3.0
country name Japan in Kanji
KumamotoMapCurrent.png

Map of Kumamoto Prefecture, Japan. Thanks to Aoki Shigenobu and [1].

Colors from Image:TokyoMapCurrent.png by User:Fg2.
Nango Valley from Takamori Pass 2009.JPG
Autor: ja:User:Sanjo, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nango-dani Valley (Aso Caldera - Kumamoto Prefecture, Japan)