Rāmen

Rāmen, widoczne: naruto-maki, moyashi, negi
Shōyu-rāmen, na wierzchu naruto-maki
Chāshū-men
Tsukemen
Tonkotsu-rāmen
Miso-rāmen
Shio-rāmen

Rāmen (jap. 拉麺 bądź ラーメン) – danie kuchni japońskiej, składające się z makaronu, bulionu (wywaru, sūpu, dashi-jiru) i innych składników[1][2][3].

Rāmen trafił do Japonii w XIX wieku z Chin. Po II wojnie światowej stał się jedną z najpopularniejszych, niedrogich i powszechnie dostępnych potraw. Restauracje z rāmenem (rāmen-ya) są w całym kraju, serwując niezliczone regionalne odmiany[2].

Główne składniki

Japońskie słowo „rāmen” pochodzi od chińskiego „lāmiàn” (拉麺), oznaczającego rodzaj makaronu z mąki pszennej, spożywanego w Chinach. Stanowi on główny składnik dania, które nosi tę samą nazwę. Bulion jest przyrządzany – w zależności od regionu i specjalności restauracji – z drobiu, wieprzowiny, wołowiny lub ryb. Do bulionu, oprócz makaronu, dodaje się różne składniki, m.in.:

  • wakame – gatunek brunatnic z rzędu listownicowców;
  • moyashi, mame-moyashi – surowe lub gotowane kiełki fasoli, często fasoli złotej (jap. ryokutō, fasolka mung, Vigna radiata), dodają słodyczy i chrupkości, podawane w wielu rodzajach rāmen;
  • pędy bambusashinachiku lub menma, gotowane, cienko krojone, fermentowane, suszone lub konserwowane w soli, a następnie namoczone w gorącej wodzie i soli morskiej;
  • chāshū – plastry pieczonej lub duszonej wieprzowiny, popularny dodatek w postaci standardowej: jeden lub dwa kawałki, w przypadku chāshū-men (chāshū-rāmen) – kilka dodatkowych kawałków;
  • nori – różne gatunki jadalnych wodorostów;
  • negi, cebula siedmiolatka (ang. Welsh onion, Allium fistulosum);
  • jajka na twardo lub półtwardo, w całości lub przekrojone na połowę;
  • nasiona sezamu;
  • kamaboko – pasta rybna zagęszczona skrobią, formowana w wałeczki, gotowana na parze i krojona w plastry. Jednym z rodzajów powszechnie dodawanym jest plasterek naruto-maki, w kształcie gwiazdki, z czerwoną lub różową spiralą w środku[2].

Zupa często przyprawiana jest też sosem sojowym lub miso[4][5].

Rodzaje rāmen

Rāmen nie ma sformalizowanego przepisu. Każdy kucharz, lokal wymyśla własną recepturę. Wyróżnia się kilkadziesiąt typów dania. Do najpopularniejszych należą:

  • shio-rāmen – stanowi odmianę najbardziej podobną do typowych chińskich dań na bulionie. Jest rodzajem lekkiego, odtłuszczonego rosołu, przyrządzanego na bazie kurzego mięsa lub wieprzowiny. W jej skład wchodzi głównie drób lub pulpety drobiowe, ryby, kapusta pekińska, cebula lub szczypiorek, pory i pędy bambusa;
  • tonkotsu-rāmen – gotowany na wieprzowych kościach. W efekcie posiada gęstą konsystencję i jest dość tłusty. Do bulionu dodaje się niewielkie ilości warzyw i czasem mięsa. Bywa serwowany z pastą z nasion sezamu;
  • shōyu-rāmen – wywar z dodatkiem tare (sos do maczania na bazie shōyu lub mirinu) jest ciemniejszy od innych rodzajów. Główne dodatki: szczypiorek, wodorosty, jajka na twardo, pędy bambusa i soi. Tę odmianę przyprawia się na ostro przez dodanie czarnego pieprzu, oleju chili lub pieprzu syczuańskiego;
  • miso-rāmen – odmiana potrawy, pochodząca z Hokkaido. Przyrządzana jest na bazie mięsa z kurczaka i ryb oraz silnie przyprawiana pastą miso. Podaje się ją wraz z dodatkiem kiełków sojowych, sezamu, cebuli, wieprzowiny, kapusty pekińskiej, białego pieprzu i czosnku[6].
  • chāshū-rāmen – plastry pieczonej wieprzowiny podawane w misce z makaronem rāmen.
  • tsukemen – odmiennie serwowane danie, w którym wywar i makaron podawane są w osobnych miskach. Makaron jest gotowany i schładzany, a następnie umieszczany w oddzielnej misce. Proces chłodzenia makaronu, mający na celu wydobycie jego smaku, jest główną różnicą między tsukemen a rāmen. Pozwala on kontrolować, ile makaronu zanurzy się w wywarze, co ma wpływ na jego smak[7].

Przypisy

  1. 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 1571. ISBN 978-4-385-13107-8.
  2. a b c Ramen. japan-guide.com, 2021. [dostęp 2021-01-21]. (ang.).
  3. Ramen Guide: Types, Regional Varieties & Tokyo's Best Ramen Restaurants. Matcha, Inc., 2020. [dostęp 2021-01-21]. (ang.).
  4. Magdalena Tomaszewska-Bolałek: Tradycje kulinarne Japonii. Warszawa: Hanami, 2006. ISBN 978-83-60740-00-2.
  5. Richard Hosking: A Dictionary of Japanese Food. Tokyo: Tuttle Publishing, 1996, s. 64, 124. ISBN 978-4-385-13107-8.
  6. Przemysław Muszyński. Jedzenie z Anime: Kuchnia Japońska. „Tanuki.pl”. 132 (1429), 2009-07-03. ISSN 1898-8296. 
  7. Tsukemen And Abura Soba Noodles - Differences And How To Eat Them. Matcha, Inc., 2019. [dostęp 2021-01-21]. (ang.).

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ichiran ramen by SkyChen in Shibuya, Tokyo.jpg
Autor: SkyChen z Hakata ramen shop Ichiran in Jinnan, Shibuya, Tokyo, Licencja: CC BY 2.0
一蘭ラーメン東京渋谷区神南1-22-7、渋谷駅最寄りの博多ラーメンのチェーン店「一蘭[1]渋谷神南一丁目店)
チャーシュー麺.jpg
Autor: Shijuukurou, Licencja: CC BY-SA 3.0
2010年撮影
Dosanko Akaneri.jpg
Autor: 毒島みるく, Licencja: CC0
どさん子 味噌ラーメン赤練
Santoka ramen.jpg
Autor: Totti, Licencja: CC BY-SA 4.0
ja:らーめん山頭火のしおらーめん
Original Ramen.jpg
Autor: Kgw1226, Licencja: CC BY-SA 4.0
Original Ramen
Spicy tsukemen at tsukemen tetsu, mitaka (37880734114).jpg
Autor: nakashi from Chofu, Tokyo, JAPAN, Licencja: CC BY-SA 2.0

辛つけ麺 つけめんTETSU 三鷹店 0422-70-0026 東京都三鷹市下連雀3-46-1 アトレヴィ三鷹 改札外 1F

tabelog.com/tokyo/A1320/A132002/13124489/
Shoyu Ramen.jpg
Autor: Guilhem Vellut, Licencja: CC BY 2.0
A common use of soy sauce is to put it in ramen noodles.