Reprezentacja Kanady w hokeju na lodzie mężczyzn

Kanada
Ilustracja
Przydomek

ang. Team Canada
fr. Équipe Canada
(Drużyna Kanady)

Związek

Hockey Canada

Sponsor techniczny

Nike

Menedżer generalny

Steve Yzerman

Trener

Jon Cooper[1]

Asystent trenera

Gerard Gallant
Dave Hackstol

Skrót IIHF

CAN

Zawodnicy
Najwięcej występów

Brad Schlegel (304)

Najwięcej punktów

Cliff Ronning (156)

Najwięcej bramek

Brad Schlegel

Mecze
Pierwszy mecz
 Kanada 8:1 Szwajcaria 
(Les Avants, Szwajcaria; 10 stycznia 1910)
Najwyższe zwycięstwo
 Kanada 47:0 Dania 
(Sztokholm, Szwecja; 12 lutego 1949)
Najwyższa porażka
 Kanada 1:11 ZSRR 
(Wiedeń, Austria; 24 kwietnia 1977)
Medale
Igrzyska olimpijskie
Gold medal.svg1920, 1924, 1928, 1932, 1948, 1952, 2002, 2010, 2014
Silver medal.svg1936, 1960, 1992, 1994
Bronze medal.svg1956, 1968, 2018
Mistrzostwa świata
Gold medal world centered-2.svg1930, 1931, 1934, 1935, 1937, 1938, 1939, 1950, 1951, 1955, 1958, 1959, 1961, 1994, 1997, 2003, 2004, 2007, 2015, 2016, 2021
Silver medal world centered-2.svg1933, 1949, 1954, 1962, 1985, 1989, 1991, 1996, 2005, 2008, 2009, 2017, 2019, 2022
Bronze medal world centered-2.svg1966, 1967, 1978, 1982, 1983, 1986, 1995

Reprezentacja Kanady w hokeju na lodzie mężczyzn – zespół hokeja na lodzie, reprezentujący Kanadę w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować zawodnicy posiadający obywatelstwo kanadyjskie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialny jest Hockey Canada.

Kanada to najbardziej utytułowana reprezentacja narodowa w hokeju na lodzie na świecie. Reprezentacja ta dziewięciokrotnie triumfowała na igrzyskach olimpijskich (1920, 1924, 1928, 1932, 1948, 1952, 2002, 2010, 2014), 26 razy triumfowała w mistrzostwach świata, czterokrotnie zwyciężyła w turnieju Canada Cup, dwukrotnie triumfowała w Pucharze Świata (2004, 2016).

Historia

Inauguracyjne, oficjalne spotkanie międzypaństwowe kadra narodowa rozegrała dnia 10 stycznia 1910 roku na Patinoire du Grand-Hôtel w szwajcarskim Les Avants podczas odbywających się tam mistrzostw Europy, przegrywając 8:1 z reprezentacji Szwajcarii. Drużyna była reprezentowana przez drużynę z Uniwersytetu OksfordzkiegoOxford Canadians, którzy reprezentowali Kanadę również podczas odbywających się w Brukseli mistrzostw LIGH 1912. Dnia 26 kwietnia 1920 roku, Hockey Canada została przyjęta do Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie (wówczas LIHG, obecnie IIHF).

W latach 1920–1963 drużyna była reprezentowana na międzynarodowych imprezach przez zawodników drużyn amatorskich (zazwyczaj zwycięzców turnieju Allan Cup). Ostatni raz drużyna Kanady składająca się z zawodników drużyn amatorskich mistrzostwo świata zdobyła podczas edycji 1961 w Szwajcarii, gdy drużyna składała się z zawodników Trail Smoke Eaters.

Po mistrzostwach świata 1963 w Sztokholmie, o. David Bauer założył drużynę narodową jaką stałą instytucję, która po raz pierwszy pod tym statusem wystartowała podczas turnieju olimpijskiego 1964 w Innsbrucku.

W 1970 roku, drużyna Kanady wycofała się imprez organizowanych przez IIHF po tym jak, odmówiono drużynie pozwolenia na korzystanie pół-profesjonalnych zawodników podczas mistrzostw świata, jednak w 1977 roku po serii negocjacji w prezydentem IIHFGüntherem Sabetzkim wróciła do międzynarodowego hokeja. Podczas negocjacji ustalono, że drużyna Kanady jeszcze podczas mistrzostwach świata 1977 w Wiedniu może skorzystać z zawodników drużyn ligi NHL, które odpadły z rywalizacji o Puchar Stanleya, jednak w zamian Kanada miała co cztery lata organizować turniej pt. Canada Cup, mający się odbywać na terenie Ameryki Północnej z udziałem reprezentacji Kanady, Stanów Zjednoczonych oraz czterech najsilniejszych europejskich reprezentacji z profesjonalnymi zawodnikami w składzie.

W 1983 roku Hockey Canada utworzyła program pt. „Program of Excellence”, który miał na celu przygotowanie co cztery lata reprezentację Kanady do zimowych igrzysk olimpijskich. Reprezentacja Kanady przez cały sezon grała mecze z najlepszymi drużynami narodowymi i klubowymi, co było najlepszą perspektywą dla ligi NHL. W 1986 roku MKOl przegłosował uchwałę pozwalającą na udział, począwszy od 1988 roku zawodowych sportowców w igrzyskach olimpijskich. W reprezentacji Kanady na turnieju olimpijskim 1988 w Calgary wystąpili zawodnicy z doświadczeniem w lidze NHL, jak i obecnie, mający odpowiednie zapiski w umowach. Program „Program of Excellence” został zamknięty w 1998 roku, kiedy to władze ligi NHL zezwolił swoim zawodnikom na start w turnieju olimpijskim 1998 w Nagano.

W 1994 roku na mistrzostwach świata 1994 we Włoszech, reprezentacja Kanady po 33 latach ponownie została mistrzem świata. Od tej pory reprezentacja Kanady wygrywała ten turniej sześciokrotnie (1997, 2003, 2004, 2007, 2015 i 2016). W 2002 roku na turnieju olimpijskim 2002 w Salt Lake City reprezentacja Kanady po zwycięstwie w finale 5:2 z reprezentacją Stanów Zjednoczonych sięgnęła po pierwszy od 50 lat złoty medal igrzysk olimpijskich. Na turnieju olimpijskim 2010 w Vancouver zdobyła złoty medal, pokonując 3:2 w finale po bramce Sidneya Crosby’ego w dogrywce reprezentacją Stanów Zjednoczonych[2], a trener Mike Babcock został pierwszym trenerem, który dołączył do elitarnego klubu pt. „Triple Gold Club”.

W 2014 roku na turnieju olimpijskim 2014 w Soczi, reprezentacja Kanady po zwycięstwie 3:0 w finale z reprezentacją Szwecji obroniła mistrzostwo olimpijskie, będąc tym samym pierwszą od 1988 roku hokejową drużyną, która dokonała tego wyczynu (turnieju olimpijskim 1988 w Calgary reprezentacja ZSRR obroniła tytuł z Sarajewa 1984). Po tym sukcesie dyrektor generalny, Steve Yzerman ustąpił ze stanowiska.

Na mistrzostwach świata 2015 w Czechach reprezentacja Kanady prowadzona przez dyrektora generalnego Jima Nilla oraz trenera Todda McLellana z kapitanem Sidneyem Crosbym w składzie, zdominowała turniej, wygrywając wszystkie 10 meczów, strzelając w nich 66 bramek oraz tracąc tylko 15 bramek, a w finale pokonała aż 6:1 obrońców tytułu – reprezentację Rosji, za co Hockey Canada dostała w bonusie 1 milion franków szwajcarskich[3]. Kanadyjczycy zdominowali turniej również w klasyfikacjach indywidualnych: Jason Spezza, Jordan Eberle i Taylor Hall zajęli trzy pierwsze miejsca w klasyfikacji kanadyjskiej, a Tyler Seguin zdobył najwięcej bramek na turnieju (9 bramek). Dzięki zwycięstwu w turnieju Kanada po 5 latach wróciła na 1. miejsce w rankingu IIHF[4].

Osiągnięcia

Reprezentacja Kanady po zwycięstwie na Mistrzostwach Świata 2007 w Moskwie

Igrzyska Olimpijskie

  • 1920Złoty medal[5]
  • 1924Złoty medal
  • 1928Złoty medal
  • 1932Złoty medal
  • 1936 – Srebrny medal
  • 1948Złoty medal
  • 1952Złoty medal
  • 1956 – Brązowy medal
  • 1960 – Srebrny medal
  • 1964 – 4. miejsce
  • 1968 – Brązowy medal
  • 1972 – Nie uczestniczyli
  • 1976 – Nie uczestniczyli
  • 1980 – 6. miejsce
  • 1984 – 4. miejsce
  • 1988 – 4. miejsce
  • 1992 – Srebrny medal
  • 1994 – Srebrny medal
  • 1998 – 4. miejsce
  • 2002Złoty medal
  • 2006 – 7. miejsce
  • 2010Złoty medal
  • 2014Złoty medal
  • 2018 – Brązowy medal

Mistrzostwa Świata

  • 1930Złoty medal
  • 1931Złoty medal
  • 1933 – Srebrny medal
  • 1934Złoty medal
  • 1935Złoty medal
  • 1937Złoty medal
  • 1938Złoty medal
  • 1939Złoty medal
  • 1947 – Nie uczestniczyli
  • 1949 – Srebrny medal
  • 1950Złoty medal
  • 1951Złoty medal
  • 1953 – Nie uczestniczyli
  • 1954 – Srebrny medal
  • 1955Złoty medal
  • 1957 – Nie uczestniczyli
  • 1958Złoty medal
  • 1959Złoty medal
  • 1961Złoty medal
  • 1962 – Srebrny medal
  • 1963 – 4. miejsce
  • 1965 – 4. miejsce
  • 1966 – Brązowy medal
  • 1967 – Brązowy medal
  • 1969 – 4. miejsce
  • 1970 – Nie uczestniczyli
  • 1971 – Nie uczestniczyli
  • 1972 – Nie uczestniczyli
  • 1973 – Nie uczestniczyli
  • 1974 – Nie uczestniczyli
  • 1975 – Nie uczestniczyli
  • 1976 – Nie uczestniczyli
  • 1977 – 4. miejsce
  • 1978 – Brązowy medal
  • 1979 – 4. miejsce
  • 1981 – 4. miejsce
  • 1982 – Brązowy medal
  • 1983 – Brązowy medal
  • 1985 – Srebrny medal
  • 1986 – Brązowy medal
  • 1987 – 4. miejsce
  • 1989 – Srebrny medal
  • 1990 – 4. miejsce
  • 1991 – Srebrny medal
  • 1992 – 7. miejsce
  • 1993 – 4. miejsce
  • 1994Złoty medal
  • 1995 – Brązowy medal
  • 1996 – Srebrny medal
  • 1997Złoty medal
  • 1998 – 6. miejsce
  • 1999 – 4. miejsce
  • 2000 – 4. miejsce
  • 2001 – 5. miejsce
  • 2002 – 6. miejsce
  • 2003Złoty medal
  • 2004Złoty medal
  • 2005 – Srebrny medal
  • 2006 – 4. miejsce
  • 2007Złoty medal
  • 2008 – Srebrny medal
  • 2009 – Srebrny medal
  • 2010 – 7. miejsce
  • 2011 – 5. miejsce
  • 2012 – 5. miejsce
  • 2013 – 5. miejsce
  • 2014 – 5. miejsce
  • 2015Złoty medal
  • 2016Złoty medal
  • 2017 – Srebrny medal
  • 2018 – 4. miejsce
  • 2019Srebrny medal
  • 2021Złoty medal
  • 2022Srebrny medal

Canada Cup

  • 19761. miejsce
  • 1981 – 2. miejsce
  • 19841. miejsce
  • 19871. miejsce
  • 19911. miejsce

Puchar Świata

  • 1996 – 2. miejsce
  • 20041. miejsce
  • 20161. miejsce

Summit Series

Puchar Spenglera

Team Canada składający się zawodników kanadyjskich zwyciężał 16 razy w edycjach turnieju (1984, 1986, 1987, 1992, 1995, 1996, 1997, 1998, 2002, 2003, 2007, 2012, 2015, 2016, 2017, 2019), a 10-krotnie dotarła do finału: 1985, 1988, 1990, 2000, 2001, 2005, 2006, 2008, 2010, 2018).

Kapitanowie reprezentacji Kanady

Igrzyska Olimpijskie

Mistrzostwa Świata

Canada Cup

Puchar Świata

Trenerzy reprezentacji Kanady

Scotty Bowman
Mike Babcock

Igrzyska Olimpijskie

Mistrzostwa Świata

  • 1930Les Allen
  • 1931Blake Wilson
  • 1933Harold Ballard
  • 1934Johnny Walker
  • 1935Scotty Oliver
  • 1937John Achtzener
  • 1938Max Silverman
  • 1939Elmer Piper
  • 1949Max Silverman
  • 1950Jimmy Graham
  • 1951Dick Gray
  • 1954Greg Currie
  • 1955Grant Warwick
  • 1958Sid Smith
  • 1959Ike Hildebrand
  • 1961Lloyd Roubell
  • 1962Lloyd Roubell
  • 1963Bobby Kromm
  • 1965Gordon Simpson
  • 1966Jackie McLeod
  • 1967Jackie McLeod
  • 1969Jackie McLeod
  • 1977Johnny Wilson
  • 1978Harry Howell
  • 1979Marshall Johnston
  • 1981Don Cherry
  • 1982Red Berenson
  • 1983Dave King
  • 1985Doug Carpenter
  • 1986Pat Quinn
  • 1987Dave King
  • 1989Dave King
  • 1990Dave King
  • 1991Dave King
  • 1992Dave King
  • 1993Mike Keenan
  • 1994George Kingston
  • 1995Tom Renney
  • 1996Tom Renney
  • 1997Andy Murray
  • 1998Andy Murray
  • 1999Mike Johnston
  • 2000Tom Renney
  • 2001Wayne Fleming
  • 2002Wayne Fleming
  • 2003Andy Murray
  • 2004Mike Babcock
  • 2005Marc Habscheid
  • 2006Marc Habscheid
  • 2007Andy Murray
  • 2008Ken Hitchcock
  • 2009Lindy Ruff
  • 2010Craig MacTavish
  • 2011Ken Hitchcock
  • 2012Brent Sutter
  • 2013Lindy Ruff
  • 2014Dave Tippett
  • 2015Todd McLellan
  • 2016Bill Peters

Canada Cup

Puchar Świata

Summit Series

  • 1972Harry Sinden
  • 1974Billy Harris

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of Canada (bordered).svg
Flag of Canada with a black border
Kit body.svg

Complete kit:

Kit left arm.svg
Kit body.svg
Kit right arm.svg
Kit shorts.svg
Kit socks.svg






Flag of Canada (1921–1957).svg
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.

This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of the Soviet Union (dark version).svg
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Schematic of the flag as adopted in 1955.
Gold medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
Bronze medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Gold medal world centered-2.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 1.0
A gold medal with a globe icon
Silver medal world centered-2.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 1.0
A silver medal with a globe icon
Bronze medal world centered-2.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 1.0
A bronze medal with a globe icon
MikeBabcock.jpg
Autor: JamesTeterenko, Licencja: CC BY 2.5
Mike Babcock, Head Coach of the Detroit Red Wings, Calgary
Kit shorts icehockey.svg
(c) Doctor Dodge at it.wikipedia, CC BY-SA 3.0
manica sinistra per icehockey kit
2007 IIHF WC winner.jpg
Autor: Sakal77, Licencja: CC BY-SA 2.0
Team Canada wins the 2007 IIHF WC
Scottybowman-2006awards.jpg
Autor: Arnold C (User:Buchanan-Hermit), Licencja: CC BY 2.0
Scotty Bowman at the 2006 NHL Awards. Vancouver, BC, Canada.
Kit left arm icehockey.svg
(c) Doctor Dodge at it.wikipedia, CC BY-SA 3.0
manica sinistra per icehockey kit
Canada2010WinterOlympicslineup.jpg
(c) s.yume, CC BY 2.0
Canada players (from left): Rick Nash, Brent Seabrook, Jarome Iginla, Mike Richards, and Jonathan Toews line up prior to the start of the gold medal game against the United States during the 2010 Winter Olympics
1928 Canada Olympic Hockey Team.jpg
Canada's gold medal winning 1928 Winter Olympic ice hockey team.
Kit body canada.png
Autor:

Utente:Doctor_Dodge.

Original uploader was Doctor Dodge at it.wikipedia, Licencja: CC BY-SA 4.0
immagine per divisa di hockey su ghiaccio (derivata da File:Flag of Canada.svg)
categoria:Immagini per Icehockey kit
Canadian men's ice hockey team in 2002.jpg
Autor: Uncleweed, Licencja: CC BY-SA 2.0
The Canadian team after a game against the Czech Republic at the 2002 Winter Olympics.