Richelieu (1939)

Richelieu
Historia
Położenie stępki	22 października 1935
Wodowanie	17 stycznia 1939
Francja
Wejście do służby	18 czerwca 1940
Wycofanie ze służby	1958 (przeniesiony do rezerwy) 30 stycznia 1967 (skreślony z listy floty)
Los okrętu	złomowany 1968
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 47 550 ton normalna: 43 300 ton standardowa: 35 000 ton
Długość	248,00 m
Szerokość	33,00 m
Zanurzenie	10,70 m
Napęd
patrz tekst
Prędkość	patrz tekst
Zasięg	patrz tekst
Uzbrojenie
patrz tekst
Załoga	patrz tekst

Richelieu – francuski pancernik wybudowany w stoczni w Breście, okręt główny typu Richelieu.

Historia

Francuski pancernik „Richelieu” był jednym z dwóch ukończonych pancerników typu Richelieu, drugim był „Jean Bart” (trzecim okrętem miał być budowany w Breście „Clemenceau” – zatopiony w czasie bombardowania portu w sierpniu 1944, a czwartym zamówiony, lecz nierozpoczęty „Gascogne”). Stępkę pod jego budowę położono 22 października 1935 roku, kadłub zwodowano 17 stycznia 1939 roku, a ostatecznie ukończono go w lipcu 1940 roku w Dakarze. Podczas kampanii francuskiej 1940 roku nie do końca wyposażony okręt został przebazowany do Dakaru, gdzie przebywał do 1943 roku. Brał udział w odpieraniu ataków floty brytyjskiej na ten port 23–25 września 1940. Był kilkakrotnie uszkadzany przez okręty i samoloty brytyjskie, w tym 8 lipca 1940 torpedą brytyjskiego samolotu z lotniskowca HMS „Hermes” (operacja Catapult). Sam trafił pociskiem kalibru 380 mm i uszkodził 25 września 1940 pancernik brytyjski HMS „Barham”.

Po inwazji wojsk amerykańskich w Afryce, w styczniu 1943 roku został przekazany brytyjskiej Home Fleet. W tym też roku został przebudowany. W marcu 1944 roku został włączony w skład brytyjskiej floty Pacyfiku. 25 sierpnia 1944 roku zwrócony został marynarce francuskiej. Brał udział w działaniach na Pacyfiku.

W marcu 1946 roku powrócił do Francji, następnie wziął udział w wojnie indochińskiej i w 1956 roku w działaniach na Morzu Śródziemnym w trakcie konfliktu o Kanał Sueski.

W 1956 roku został przemianowany na hulk mieszkalny w porcie w Breście, a w 1958 roku przeniesiony do rezerwy. 30 września 1967 roku skreślono go z listy okrętów marynarki francuskiej, a następnie w 1968 roku został złomowany w La Spezia.

Dane taktyczno-techniczne

• Napęd:
  • 4 turbiny, 6 kotłów, 4 śruby
  • moc maszyn: 150 000 KM (110 295 kW)
• Prędkość:
  • planowana: 30 węzłów
  • maksymalna: 32 węzły
• Zasięg: 10 110 mil (przy prędkości 14 węzłów)
• Zapas paliwa: 6790 ton
• Opancerzenie:
  • boki: 225–400 mm
  • pokład główny: 130–170 mm
  • wieża dział: 170–430 mm
• Uzbrojenie:
  • 8 dział kal. 380 mm (2 × IV)
  • 9 dział kal. 152 mm (3 × III)
  • 12 dział przeciwlotniczych kal. 100 mm (6 × II)
  • 8 działek przeciwlotniczych kal. 37 mm (4 × II)
  • 20 najcięższych karabinów maszynowych Hotchkiss wz. 30 kal. 13,2 mm (16 × I) (2 × II)
  • 56 działek przeciwlotniczych Bofors kal. 40 mm (14 × IV) – po przebudowie w 1943 roku
  • 48 działek przeciwlotniczych Oerlikon kal. 20 mm (48 × I) – po przebudowie
• Załoga: 1550–1670 osób