Siergiej Tkaczenko

Siergiej Tkaczenko
Ilustracja
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1999
Leninogorsk[1]

Klub

Ski Club VKO[2]

Wzrost

167 cm[3]

Debiut w PŚ indywidualnie

4 stycznia 2019 w Innsbrucku (47. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

21 stycznia 2017 w Zakopanem (11. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

22 grudnia 2019 w Engelbergu (24. miejsce)

Rekord życiowy

199,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (15 marca 2019)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kazachstan
Mistrzostwa świata juniorów
brązLahti 2019indywidualnie
Igrzyska azjatyckie
srebroSapporo 2017drużynowo
brązSapporo 2017normalna
Puchar Karpat
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2017/2018

Siergiej Wiktorowicz Tkaczenko (ros. Сергей Викторович Ткаченко[4], ur. 8 czerwca 1999 w Leninogorsku[1]) – kazachski skoczek narciarski. Brązowy medalista mistrzostw świata juniorów (2019), medalista zimowych igrzysk azjatyckich (2017). Olimpijczyk (2018, 2022), uczestnik mistrzostw świata seniorów (2015, 2019 i 2021) oraz juniorów (2015, 2016, 2018 i 2019), brał też udział w zimowej uniwersjadzie (2017). Wielokrotny mistrz kraju i rekordzista Kazachstanu w długości lotu narciarskiego.

Przebieg kariery

Początki (do 2016)

Początkowo uprawiał judo, w którym odnosił sukcesy na arenie krajowej. W wieku 12 lat zaczął trenować skoki narciarskie, a trzy lata później po raz pierwszy włączono go do reprezentacji Kazachstanu w tej dyscyplinie sportu[5].

We wrześniu 2014 zadebiutował w cyklu FIS Cup, w konkursach w Szczyrku zajmując odpowiednio 74. i 86. miejsce. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył w tym samym miejscu rok później, w sierpniu 2015, gdy był 17. Tkaczenko punktował także w Pucharze Karpat[6].

Brał udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015 w Falun, gdzie w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni normalnej zajął 56. miejsce, wyprzedzając 3 rywali (gorsi od niego byli Kristaps Nežborts, Stepan Pasicznyk i Péter Kelemen)[7]. W zawodach tych był najmłodszym spośród startujących w nich skoczków[8]. Startował także w mistrzostwach świata juniorów – w 2015 w Ałmaty, gdzie został zdyskwalifikowany w konkursie indywidualnym, a w rywalizacji drużynowej mężczyzn zajął 13. miejsce, i w 2016 w Râșnovie, gdzie indywidualnie był 48. W 2016 wziął też udział w zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży w Lillehammer, gdzie w konkursie indywidualnym chłopców zajął 14. pozycję[6].

W październiku 2015 zadebiutował w konkursach rangi Pucharu Kontynentalnego (w ramach letniej odmiany tego cyklu)[2].

Regularne starty (od 2016)

Latem 2016 po raz pierwszy wystartował w Letnim Grand Prix, biorąc udział w konkursie drużynowym w Wiśle, gdzie, wraz z reprezentacją Kazachstanu, zajął 10. miejsce[6]. 9 grudnia 2016 w Vikersund po raz pierwszy punktował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 30. lokacie. 13 stycznia 2017 zadebiutował w Pucharze Świata, odpadając w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego w Wiśle[2]. W lutym 2017 wziął udział w uniwersjadzie, gdzie zajął 12. miejsce w konkursie indywidualnym, a także 8. pozycję zarówno w konkursie drużynowym mężczyzn, jak i konkursie drużyn mieszanych[6]. W tym samym miesiącu zdobył brązowy medal zimowych igrzysk azjatyckich w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej[9] oraz srebrny w konkursie drużynowym na skoczni dużej[10], a w konkursie indywidualnym na dużym obiekcie uplasował się na 6. miejscu[11].

W sezonie 2017/2018 Tkaczenko startował głównie w konkursach niższej rangi. W sierpniu 2017 wygrał dwa konkursy Pucharu Karpat w Planicy[6], dzięki czemu zajął 2. lokatę w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2017/2018, przegrywając tylko z Sorinem Mitrofanem[12]. Latem 2017 zajął 18. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix w Hakubie, zdobywając debiutanckie punkty w zawodach najwyższej rangi. Punktował również w Letnim Pucharze Kontynentalnym, plasując się w Râșnovie na 28. lokacie. Zimą cztery razy przystąpił do kwalifikacji w Pucharze Świata, ani razu nie awansując do głównej części zmagań. Jako jedyny reprezentant Kazachstanu wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu, gdzie zakwalifikował się do konkursu na skoczni dużej, osiągając w nim 49. miejsce. Sezon Pucharu Kontynentalnego 2017/2018 zakończył z dorobkiem 47 punktów, punktując dwukrotnie w Zakopanem (9. i 16. lokata). Ostatnim międzynarodowym występem Tkaczenki w sezonie był start w konkursie FIS Cup w szwedzkim Falun, gdzie osiągnął 6. miejsce[2], tym samym zapewniając reprezentacji Kazachstanu dodatkową kwotę na 1. period Letniego Pucharu Kontynentalnego 2018[13].

W lipcu 2018, podczas otwarcia skoczni Burabaj w Szczuczyńsku oddał skok na odległość 151 metrów, co jest najdalszą ustaną próbą na tym obiekcie[14]. 4 stycznia 2019 w Innsbrucku, w ramach 67. Turnieju Czterech Skoczni, zadebiutował w głównej części zmagań w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 47. lokatę; dzień wcześniej po raz pierwszy po 17 nieudanych próbach przeszedł kwalifikacje. 9 dni później, podczas zawodów w Val di Fiemme/Predazzo, w zawodach tej rangi zajął 33. miejsce[2], tracąc do 30. po 1. serii Jakuba Wolnego 3 punkty[15]. W tym samym miesiącu po raz ostatni w karierze wziął udział w mistrzostwach świata juniorów[2] – w konkursie indywidualnym prowadził po 1. serii, a ostatecznie zajął 3. lokatę, zdobywając brązowy medal[16], a drużynowo zajął miejsca 14. (mężczyźni) i 11. (mikst). Na przełomie lutego i marca 2019 wystartował w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie był 36. na skoczni dużej, a na obiekcie normalnym odpadł w kwalifikacjach, z kolei drużynowo był 12. (mężczyźni) i 13. (mikst)[2]. 15 marca 2019 na Vikersundbakken w Vikersund, debiutując na skoczni mamuciej, o 3 metry poprawił 12-letni rekord Kazachstanu w długości skoku narciarskiego mężczyzn Radika Żaparowa, uzyskując w kwalifikacjach do konkursu Raw Air odległość 199,5 metra[17].

13 lipca 2019, w ramach letniej edycji cyklu, po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując w Szczuczyńsku 3. pozycję. W Letnim Grand Prix punktował dwukrotnie, zarówno w Hinterzarten (24.), jak i Courchevel (30. po dyskwalifikacji w 2. serii) plasując się w trzeciej dziesiątce. W sezonie zimowym 2019/2020 na arenie międzynarodowej występował wyłącznie w zawodach najwyższej rangi[2]. 22 grudnia 2019 po raz pierwszy w karierze zapunktował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 24. miejsce w drugim konkursie w Engelbergu (po 1. serii plasował się na 11. pozycji, będącej równowartością najlepszego wyniku osiągniętego przez Kazacha w zawodach tej rangi). Były to pierwsze punkty reprezentanta Kazachstanu w tym cyklu od ponad 9 lat[18] (6 lutego 2010 w Willingen Aleksiej Korolow był 29[19].). W całym sezonie 2019/2020 Tkaczenko punktował jeszcze dwukrotnie – w 2. konkursie w Predazzo był 29., a w Lillehammer 27. Z dorobkiem 13 punktów w klasyfikacji generalnej cyklu zajął 56. pozycję[2].

Ze względu na wybuch pandemii COVID-19 reprezentacja Kazachstanu przez większość sezonu letniego 2020 nie trenowała na skoczniach, rozpoczynając przygotowania do sezonu 2020/2021 dopiero we wrześniu 2020, a następnie rezygnując z przylotu do Europy także na początku sezonu zimowego[20]. W efekcie Tkaczenko starty w zawodach FIS rozpoczął dopiero w lutym 2021. W Pucharze Świata w głównej części zmagań wystąpił tylko trzykrotnie, plasując się każdorazowo pod koniec piątej dziesiątki, nie punktował także w Pucharze Kontynentalnym. Na przełomie lutego i marca 2021 w Oberstdorfie wystąpił w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie na obu skoczniach był 40., a drużynowo zajął z Kazachami ostatnią, 14. lokatę[2].

W ramach Letniego Grand Prix 2021 czterokrotnie zdobywał punkty, w zawodach w Szczuczyńsku dwukrotnie plasując się w czołowej dziesiątce (6. i 10. lokata). W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata cztery razy wystąpił w konkursie głównym. Najwyżej klasyfikowany był na 31. miejscu, 12 grudnia 2021 w Klingenthal – w konkursie tym awansował do drugiej serii, ale wzięło w niej udział 31 zawodników, a Tkaczenko zajął wśród nich ostatnią pozycję. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. W zawodach na skoczni normalnej zajął 41. miejsce, a na dużej odpadł w kwalifikacjach[2].

Wielokrotnie triumfował w mistrzostwach Kazachstanu w skokach narciarskich – w 2016 zdobył 2 złote medale, zwyciężając w konkursach indywidualnych na skoczniach: dużej (samodzielnie) i normalnej (ex aequo z Maratem Żaparowem)[21], w 2017 wygrał rywalizację na obiekcie normalnym[22], w 2018 na skoczni średniej[23], w maju 2019 na obiekcie normalnym[24] i w październiku 2019 także na skoczni normalnej. W ostatniej z tych imprez zdobył także brąz na skoczni dużej, przegrywając z Daniłem Wasiljewem i Nurszatem Tursunżanowem[25].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Korea Południowa Pjongczangnie zakwalifikował się (K-98), 49. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou41. miejsce (K-95), nie zakwalifikował się (K-125)

Starty S. Tkaczenki na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
NQ10 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109indywid.84,0 m83,7 pktNie zakwalifikował się
49.17 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142indywid.107,5 m73,5 pkt212,2 pktKamil Stoch
41.6 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-95HS-106indywid.95,0 m110,3 pkt164,7 pktRyōyū Kobayashi
NQ12 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-125HS-140indywid.103,0 m60,7 pktNie zakwalifikował się.

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Szwecja Falunnie zakwalifikował się (K-90)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck36. miejsce (K-120), nie zakwalifikował się (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf40. miejsce (K-95), 40. miejsce (K-120)

Drużynowo

2019 Austria Seefeld/Innsbruck12. miejsce (K-120)[a], 13. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[b]
2021 Niemcy Oberstdorf14. miejsce (K-120)[c]

Starty S. Tkaczenki na mistrzostwach świata – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
NQ20 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-90HS-100indywid.69,0 m58,0 pktNie zakwalifikował się
36.23 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130indywid.115,5 m99,2 pkt180,2 pktMarkus Eisenbichler
12.24 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130druż.[a]116,0 m214,6 pkt (96,3 pkt)772,9 pktNiemcy
NQ1 marca2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109indywid.86,0 m78,1 pktNie zakwalifikował się.
13.2 marca2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109druż. mix.[b]96,0 m256,8 pkt (101,4 pkt)755,4 pktNiemcy
40.27 lutego2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-95HS-106indywid.93,5 m105,4 pkt163,4 pktPiotr Żyła
40.5 marca2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137indywid.103,0 m69,2 pkt207,3 pktStefan Kraft
14.6 marca2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137druż.[c]95,5 m189,5 pkt (42,6 pkt)857,1 pktNiemcy

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2015 Kazachstan Ałmatyzdyskwalifikowany
2016 Rumunia Râșnov48. miejsce
2018 Szwajcaria Kandersteg27. miejsce
2019 Finlandia Lahtibrązowy medal

Drużynowo

2015 Kazachstan Ałmaty13. miejsce[d]
2019 Finlandia Lahti14. miejsce[e], 11. miejsce (drużyna mieszana)[f]

Starty S. Tkaczenki na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
DSQ5 lutego2015Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-95HS-106indywid.DSQJohann André Forfang
13.7 lutego2015Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-95HS-106druż.[d]69,0 m187,6 pkt (34,5 pkt)705,7 pktNorwegia
48.23 lutego2016Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-100indywid.80,0 m87,5 pkt161,5 pktDavid Siegel
27.1 lutego2018Szwajcaria KanderstegNordic ArenaK-95HS-106indywid.96,0 m86,0 m227,4 pkt64,0 pktMarius Lindvik
3.Bronze medal with cup.svg24 stycznia2019Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.96,5 m94,5 m248,9 pkt3,2 pktThomas Aasen Markeng
14.26 stycznia2019Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100druż.[e]90,0 m257,3 pkt (122,9 pkt)722,4 pktNiemcy
11.28 stycznia2019Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100druż. mix.[f]93,5 m397,0 pkt (126,4 pkt)587,4 pktRosja

Igrzyska olimpijskie młodzieży

Indywidualnie

2016 Norwegia Lillehammer14. miejsce

Starty S. Tkaczenki na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
14.16 lutego2016Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-90HS-100indywid.85,0 m82,5 m186,3 pkt76,5 pktBor Pavlovčič

Uniwersjada

Indywidualnie

2017 Kazachstan Ałmaty12. miejsce

Drużynowo

2017 Kazachstan Ałmaty8. miejsce (drużyna mieszana)[g], 8. miejsce[h]

Starty S. Tkaczenki na uniwersjadzie – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
12.1 lutego2017Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-95HS-106indywid.94,0 m96,5 m248,5 pkt17,3 pktNaoki Nakamura
8.4 lutego2017Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-95HS-106druż. mix.[g]99,0 mDNS153,4 pkt (115,2 pkt)291,7 pktJaponia
8.5 lutego2017Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-95HS-106druż.[h]96,5 m99,0 m687,2 pkt (254,7 pkt)102,7 pktRosja

Igrzyska azjatyckie

Indywidualnie

2017 Japonia Sapporobrązowy medal (K-90), 6. miejsce (K-123)

Drużynowo

2017 Japonia Sapporosrebrny medal[i]

Starty S. Tkaczenki na igrzyskach azjatyckich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
3.Bronze medal with cup.svg22 lutego2017Japonia SapporoMiyanomoriK-90HS-100indywid.93,5 m93,5 m238,0 pkt16,0 pktYukiya Satō
6.24 lutego2017Japonia SapporoŌkurayamaK-123HS-137indywid.129,0 m122,0 m228,0 pkt27,3 pktNaoki Nakamura
2.Silver medal with cup.svg25 lutego2017Japonia SapporoŌkurayamaK-123HS-137druż.[i]118,5 m121,0 m771,0 pkt (205,5 pkt)204,6 pktJaponia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2018/2019niesklasyfikowany
2019/202056.
2020/2021niesklasyfikowany
2021/2022niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2016/2017
Ruka HS142Ruka HS142Klingenthal HS140Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Wisła HS134Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS225Oberstdorf HS225Sapporo HS137Sapporo HS137Pjongczang HS140Pjongczang HS109Oslo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Planica HS225Planica HS225punkty
-----------qqq-----qqq----0
Sezon 2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS235Zakopane HS140Willingen HS145Willingen HS145Lahti HS130Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS140Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
qq---qq---------------0
Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
q--qqqqqq47qq3340--------47q4135q-0
Sezon 2019/2020
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS104Predazzo HS104Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Willingen HS145Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Râșnov HS97Râșnov HS97Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Lillehammer HS140punkty
q-3946q322435qq354129373542-----32414040q2713
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
-----------------5048q47-q--0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ruka HS142Ruka HS142Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Zakopane HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Willingen HS147Willingen HS147Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Oslo HS134Oslo HS134Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Planica HS240Planica HS240punkty
----q4931q46qqqqqq----48qqq-----0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon
2016/2017
Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS225Planica HS225
-11-12--
Sezon
2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
1212------
Sezon
2018/2019
Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
11------
Sezon
2021/2022
Wisła HS134Bischofshofen HS142Zakopane HS140Willingen HS147 (mikst)Lahti HS130Oslo HS134 (mikst)Planica HS240
-89-9--
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2018/201965.
2019/202051.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201777.
201945.
202045.
202267.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
202038.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201765.
201856.
201962.
202128.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2021

2017
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowski HS140Czajkowski HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
qq-34184834q-13
2018
Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS135Hakuba HS131Hakuba HS131Râșnov HS97Râșnov HS97Hinzenbach HS94punkty
qqqq253122274019
2019
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS135Zakopane HS140Hakuba HS131Hakuba HS131Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
q2430q--45q8
2021
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
4630336102647q72
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2021

2016Wisła HS134
10
2017Wisła HS134
13
2018Wisła HS134Czajkowskij HS140 (mikst)
108
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2015/2016niesklasyfikowany
2016/2017140.
2017/201871.
2020/2021niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan na 11 grudnia 2022

Sezon 2015/2016
Rena HS111Rena HS111Rena HS139Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Engelberg HS137Engelberg HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Willingen HS145Willingen HS145Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Planica HS139Planica HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Vikersund HS117Vikersund HS117Czajkowski HS140Czajkowski HS140punkty
6666624749----------------------0
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Sapporo HS100Sapporo HS137Sapporo HS137Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Erzurum HS140Erzurum HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Rena HS139Rena HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Czajkowski HS140Czajkowski HS140punkty
305543-------------------------34331
Sezon 2017/2018
Whistler HS104Whistler HS104Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Erzurum HS140Erzurum HS140Sapporo HS100Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS138Planica HS138Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Klingenthal HS140Klingenthal HS140Rena HS139Rena HS139Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140punkty
--------5441---------------916-44
Sezon 2020/2021
Ruka HS142Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Innsbruck HS128Innsbruck HS128Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
---------------5762--0
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Kranj HS109Kranj HS109Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Rena HS139Rena HS139Brotterode HS117Brotterode HS117Zakopane HS140Zakopane HS140Lahti HS130Lahti HS130punkty
42510
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2015niesklasyfikowany
2016niesklasyfikowany
2017104.
201899.
201943.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.13 lipca2019Kazachstan SzczuczyńskBurabajK-125HS-140133,0 m135,0 m260,5 pkt3.9,6 pktMaximilian Lienher

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2019

2015
Kranj HS109Kranj HS109Wisła HS134Wisła HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
------------63630
2016
Kranj HS109Kranj HS109Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Lillehammer HS138Lillehammer HS138Stams HS115Stams HS115Wisła HS134Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
56dq-464043----5046--0
2017
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Trondheim HS138Trondheim HS138Râșnov HS100Râșnov HS100Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
--3831------28--3
2018
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Zakopane HS140Zakopane HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
4128-----------3
2019
Kranj HS109Kranj HS109Szczuczyńsk HS140Szczuczyńsk HS140Wisła HS134Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Râșnov HS97Râșnov HS97Lillehammer HS140Lillehammer HS140Stams HS115Stams HS115Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
--315------------76
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201763.

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2014/2015niesklasyfikowany
2015/2016163.
2016/201736.
2017/201850.
2019/202060.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

Sezon 2014/2015
VillachVillachHinterzartenHinterzartenKuopioKuopioEinsiedelnEinsiedelnPlanicaPlanicaSzczyrkSzczyrkRâșnovRâșnovNotoddenNotoddenSzczyrbskie JezioroZakopaneZakopaneKranjKranjBrattleboroBrattleboroLake PlacidHinterzartenHinterzartenpunkty
----------74864643535061--5871-----0
Sezon 2015/2016
VillachVillachKuopioKuopioSzczyrkSzczyrkEinsiedelnEinsiedelnRâșnovRâșnovNotoddenNotoddenZakopaneZakopanePjongczangPjongczangWhistlerWhistlerEau ClaireEau ClairePlanicaPlanicaHarrachovHarrachovpunkty
dqdq--1745--414150-6050----------14
Sezon 2016/2017
Villach HS98Villach HS98Szczyrk HS106Szczyrk HS106Kuopio HS127Kuopio HS127Einsiedeln HS117Einsiedeln HS117Hinterzarten HS108Hinterzarten HS108Râșnov HS100Râșnov HS100Notodden HS98Notodden HS98Zakopane HS134Zakopane HS134Eau Claire HS95Eau Claire HS95Sapporo HS100Sapporo HS134punkty
-805937346642301645--884425--1712122
Sezon 2017/2018
VillachVillachKuopioKuopioKanderstegKanderstegRâșnovRâșnovWhistlerWhistlerNotoddenNotoddenZakopaneZakopanePlanicaPlanicaRastbüchlRastbüchlVillachVillachFalunpunkty
------2224------1421----684
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS106Szczyrk HS106Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Ljubno HS94Ljubno HS94Pjongczang HS109Pjongczang HS109Râșnov HS97Râșnov HS97Villach HS98Villach HS98Notodden HS98Notodden HS98Oberwiesenthal HS106Oberwiesenthal HS106Zakopane HS140Zakopane HS140Rastbüchl HS78Rastbüchl HS78Villach HS98Villach HS98punkty
--58------------------77
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Uwagi

  1. a b Skład zespołu: Gleb Safonow, Sabirżan Muminow, Siergiej Tkaczenko, Nikita Diewiatkin
  2. a b Skład zespołu: Walentina Sdierżykowa, Sabirżan Muminow, Wieronika Szyszkina, Siergiej Tkaczenko
  3. a b Skład zespołu: Nurszat Tursunżanow, Sabirżan Muminow, Danił Wasiljew, Siergiej Tkaczenko
  4. a b Skład zespołu: Roman Nogin, Akram Adiłow, Siergiej Tkaczenko i Stanisław Anczugin
  5. a b Skład zespołu: Nurszat Tursunżanow, Gleb Safonow, Nikita Diewiatkin i Siergiej Tkaczenko
  6. a b Skład zespołu: Wieronika Szyszkina, Gleb Safonow, Walentina Sdierżykowa, Siergiej Tkaczenko
  7. a b Skład zespołu: Dajana Achmietwalijewa i Siergiej Tkaczenko
  8. a b Skład zespołu: Akram Adiłow, Sabirżan Muminow i Siergiej Tkaczenko
  9. a b Skład zespołu: Sabirżan Muminow, Konstantin Sokolenko, Marat Żaparow i Siergiej Tkaczenko

Przypisy

  1. a b РИДДЕРУ НУЖЕН ТРАМПЛИН. ridder-inform.kz, 2016-11-08. [dostęp 2017-01-14]. (ros.).
  2. a b c d e f g h i j k TKACHENKO Sergey - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-07-30]. (ang.).
  3. ATHLETE INFORMATION. wuni2017.sportresult.com. [dostęp 2018-05-24]. (ang.).
  4. Спортсмены казахстанского ФСО «Динамо» - участники зимних Олимпийских играх в г. Пхенчхан, dynamo.kz [dostęp 2018-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-21] (ros.).
  5. Adrian Dworakowski: Siergiej Tkaczenko: Nadal nie mogę w to uwierzyć. skijumping.pl, 2019-01-28. [dostęp 2019-11-01].
  6. a b c d e Adam Kwieciński: TKACHENKO Sergey 1999.06.08 KAZ. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-10-23].
  7. FIS Nordic World Ski Championships 2015 Falun (SWE) Ski Jumping Men Normal Hill Individual Results Qualification. fis-ski.com, 2015-02-20. [dostęp 2016-10-23]. (ang.).
  8. Paweł Borkowski: Peter KELEMEN. skijumping.pl, 2016-05-31. [dostęp 2016-12-10].
  9. Piotr Bąk: Zimowe Igrzyska Azjatyckie: Sato triumfuje na skoczni normalnej. skijumping.pl, 2017-02-22. [dostęp 2017-02-22].
  10. SKI JUMPING MEN'S LARGE HILL TEAM RESULTS. sapporo2017.org, 2017-02-25. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  11. SKI JUMPING MEN'S LARGE HILL INDIVIDUAL RESULTS. sapporo2017.org, 2017-02-24. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  12. FIS Carpath Cup (Puchar Karpat) 2017/2018. skokipolska.pl. [dostęp 2019-11-01].
  13. Adam Bucholz, Limity startowe na 1. period LGP i LPK 2018, skijumping.pl, 27 marca 2018 [dostęp 2018-05-24] (pol.).
  14. Shchuchinsk Щучинск National Ski Center. skisprungschanzen.com. [dostęp 2019-11-01]. (ang.).
  15. VIESSMANN FIS SKI JUMPING WORLD CUP 16th World Cup Competition Large Hill Individual. fis-ski.com, 2019-01-13. [dostęp 2019-11-01]. (ang.).
  16. FIS Nordic Junior World Ski Championships Ski Jumping Men Lahti (FIN) NORMAL HILL INDIVIDUAL OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com. [dostęp 2019-11-01]. (ang.).
  17. Andrzej Mysiak: Piątek w Vikersund: Piętnastu skoczków z życiówkami, nowy rekord Kazachstanu. skokinarciarskie.pl, 2019-03-15. [dostęp 2019-11-01].
  18. Marcin Górczyński: Skoki narciarskie. Puchar Świata Engelberg 2019. Cierpliwość popłaca. Pierwsze punkty Kazachów od 9 lat. sportowefakty.wp.pl, 2019-12-22. [dostęp 2020-03-12].
  19. World Cup Willingen (GER). fis-ski.com. [dostęp 2020-03-12]. (ang.).
  20. Adrian Dworakowski: Kazachowie planują powrót do Pucharu Świata. skijumping.pl, 2021-01-07. [dostęp 2021-10-10].
  21. Dominik Formela i Adam Bucholz: Tkaczenko i Żaparow mistrzami Kazachstanu. skijumping.pl, 2016-10-23. [dostęp 2016-10-23].
  22. Dominik Formela, Piotr Bąk: Tkaczenko i Żaparow mistrzami Kazachstanu, W. Pasicznyk i Kaliniczenko górą na Ukrainie. skijumping.pl, 2017-10-18. [dostęp 2018-07-05].
  23. Чемпионат РК и Молодежный Чемпионат РК, посвященный Дню Победы. skisport.kz, 2018-05-09. [dostęp 2018-07-05]. (kaz.).
  24. ЧРК и МЧРК посвященный дню Победы. skisport.kz. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  25. Dominik Formela: Podsumowanie mistrzostw Estonii, Kazachstanu, Rumunii oraz Ukrainy. skijumping.pl, 2019-10-22. [dostęp 2019-11-01].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada (bordered).svg
Flag of Canada with a black border
Flag of Slovakia (bordered).svg
Bordered flag of Slovakia
Flag of United States of America.svg
Flag of the United States of America — version with reduced SVG code
20190226 Seefeld SJ 3984.jpg
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Seefeld, February 26, 2019: FIS Nordic World Ski Championships, Ski Jumping Training Men.