Simone Bolelli
.jpg) Simone Bolelli w 2018 | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 8 października 1985 | |||||||||
| Wzrost | 183 cm | |||||||||
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny | 2003 | |||||||||
| Zakończenie kariery | aktywny | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 36 (23 lutego 2009) | |||||||||
| Australian Open | 2R (2008, 2009, 2015, 2016) | |||||||||
| Roland Garros | 3R (2008, 2015) | |||||||||
| Wimbledon | 3R (2008, 2011, 2014) | |||||||||
| US Open | 2R (2007, 2014) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 10 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 8 (17 sierpnia 2015) | |||||||||
| Australian Open | W (2015) | |||||||||
| Roland Garros | SF (2015) | |||||||||
| Wimbledon | SF (2021) | |||||||||
| US Open | SF (2011) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Simone Bolelli (ur. 8 października 1985 w Bolonii) – włoski tenisista, zwycięzca Australian Open 2015 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Pekinu (2008).
Kariera tenisowa
Karierę tenisową Bolelli rozpoczął w 2003 roku.
Początkowo startował w turniejach z serii ITF Men’s Circuit i ATP Challenger Tour. Pod koniec kwietnia 2008 roku doszedł do finału rozgrywek rangi ATP World Tour w Monachium, eliminując po drodze m.in. Paula-Henriego Mathieu; mecz o tytuł przegrał z Fernandem Gonzálezem.
W grze podwójnej Włoch wygrał 10 turniejów cyklu ATP Tour z 22 rozegranych finałów. W 2015 roku wspólnie z Fabiem Fogninim odniósł zwycięstwo podczas Australian Open, w meczu mistrzowskim triumfując nad deblem Pierre-Hugues Herbert–Nicolas Mahut 6:4, 6:4.
Od kwietnia 2007 roku Bolelli reprezentuje Włochy w Pucharze Davisa. Do końca 2020 roku rozegrał 36 meczów; w singlu odniósł 7 zwycięstw i 9 porażek, natomiast w deblu ma 13 wygranych pojedynków oraz 7 przegranych.
W 2008 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Pekinie. Z rywalizacji singlowej odpadł w 1. rundzie pokonany przez Victora Hănescu. Z turnieju deblowego również został wyeliminowany w 1. rundzie, a tworzył parę z Andreasem Seppim.
W rankingu gry pojedynczej Bolelli najwyżej był na 36. miejscu (23 lutego 2009), a w klasyfikacji gry podwójnej na 8. pozycji (17 sierpnia 2015).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 4 maja 2008 | Monachium | Ceglana |  Fernando González | 6:7(4), 7:6(4), 3:6 |
Gra podwójna (10–12)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1 maja 2011 | Monachium | Ceglana |  Horacio Zeballos |  Andreas Beck Christopher Kas | 7:6(3), 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 31 lipca 2011 | Umag | Ceglana |  Fabio Fognini |  Marin Čilić Lovro Zovko | 6:3, 5:7, 10–7 |
| Finalista | 1. | 21 października 2012 | Moskwa | Twarda (hala) | Daniele Bracciali |  František Čermák Michal Mertiňák | 5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 3. | 24 lutego 2013 | Buenos Aires | Ceglana | Fabio Fognini |  Nicholas Monroe Simon Stadler | 6:3, 6:2 |
| Finalista | 2. | 2 marca 2013 | Acapulco | Ceglana | Fabio Fognini |  Łukasz Kubot David Marrero | 5:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 4. | 31 stycznia 2015 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Fabio Fognini |  Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 3. | 22 marca 2015 | Indian Wells | Twarda | Fabio Fognini |  Vasek Pospisil Jack Sock | 4:6, 7:6(3), 7–10 |
| Finalista | 4. | 19 kwietnia 2015 | Monte Carlo | Ceglana | Fabio Fognini | Bob Bryan Mike Bryan | 6:7(3), 1:6 |
| Finalista | 5. | 18 października 2015 | Szanghaj | Twarda | Fabio Fognini |  Raven Klaasen Marcelo Melo | 3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 5. | 27 lutego 2016 | Dubaj | Twarda | Andreas Seppi | Feliciano López Marc López | 6:2, 3:6, 14–12 |
| Finalista | 6. | 22 lipca 2018 | Båstad | Ceglana | Fabio Fognini | Julio Peralta Horacio Zeballos | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 7. | 22 września 2019 | Petersburg | Twarda (hala) | Matteo Berrettini |  Divij Sharan Igor Zelenay | 3:6, 6:3, 8–10 |
| Finalista | 8. | 19 października 2019 | Moskwa | Twarda (hala) | Andrés Molteni | Marcelo Demoliner Matwé Middelkoop | 1:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 6. | 14 marca 2021 | Santiago | Ceglana | Máximo González | Federico Delbonis Jaume Munar | 7:6(4), 6:4 |
| Finalista | 9. | 10 kwietnia 2021 | Cagliari | Ceglana | Andrés Molteni | Lorenzo Sonego Andrea Vavassori | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 10. | 22 maja 2021 | Genewa | Ceglana | Máximo González |  John Peers Michael Venus | 2:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 7. | 29 maja 2021 | Parma | Ceglana | Máximo González |  Oliver Marach Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 8. | 26 czerwca 2021 | Santa Ponça | Trawiasta | Máximo González |  Novak Đoković Carlos Gómez-Herrera | walkower |
| Finalista | 11. | 15 stycznia 2022 | Sydney | Twarda | Fabio Fognini | John Peers Filip Polášek | 5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 9. | 20 lutego 2022 | Rio de Janeiro | Ceglana | Fabio Fognini |  Jamie Murray Bruno Soares | 7:5, 6:7(2), 10–6 |
| Finalista | 12. | 17 lipca 2022 | Båstad | Ceglana | Fabio Fognini | Rafael Matos David Vega Hernández | 4:6, 6:3, 11–13 |
| Zwycięzca | 10. | 30 lipca 2022 | Umag | Ceglana | Fabio Fognini | Lloyd Glasspool Harri Heliövaara | 5:7, 7:6(6), 10–7 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-01-19] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-01-19] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-01-19] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flaga Finlandii
Autor: Carine06 from UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Wimbledon qualifying, Roehampton, June 2018