Tim Johnson (polityk z Dakoty Południowej)

Tim Johnson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1946
Canton

Senator Stanów Zjednoczonych 2. klasy z Dakoty Południowej
Okres

od 3 stycznia 1997
do 3 stycznia 2015

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Larry Pressler

Następca

Mike Rounds

Kongresmen z Dakoty Południowej (cały stan)
Okres

od 3 stycznia 1987
do 3 stycznia 1997

Poprzednik

Tom Daschle

Następca

John Thune

Tim Johnson, właśc. Timothy Peter Johnson (ur. 29 grudnia 1946) – amerykański polityk, działacz, Partii Demokratycznej, który od 1997 do 2015 roku reprezentował rodzinny stan Dakota Południowa w Senacie Stanów Zjednoczonych (od 2005 jako starszy senator). Przedtem zasiadał dziesięć lat (1987-1997) w Izbie Reprezentantów.

Przed rozpoczęciem kariery politycznej

Przyszły senator urodził się w Canton, ale wychowywał w innym mieście rodzinnej Dakoty Południowej, Vermillion. Jego rodzice nazywali się Van i Ruth Johnsonowie. Uczęszczał do szkół publicznych w Vermillion, po czym studiował nauki polityczne na University of South Dakota (bakalariat zdobył w 1969 a tytuł master of arts w 1970). Następnie kontynuował podyplomowo naukę na Michigan State University (1970-1971), oraz ukończył prawo na uczelni macierzystej w 1975. W 1969 służył w szeregach US Army.

Rodzina

Żonaty z Barbarą Brooks (pochodzącą z Sioux Falls), ma z nią troje dzieci: córkę Kelsey oraz synów Brooksa i Brendana. Brooks, najstarszy syn, jest żołnierzem US Army, który służył w Bośni i Hercegowinie, Kosowie, Korei Południowej, Afganistanie i Iraku (jako jedyne dziecko kongresmena czy senatora). Brendan jest adwokatem w firmie prywatnej w Sioux Falls, zaś Kesley pracuje w Waszyngtonie.

Johnson jest luteraninem.

Wczesna kariera publiczna

Izba Reprezentantów

Wybrano go na członka federalnej Izby Reprezentantów w listopadzie 1986. Zastąpił na tym stanowisku przyszłego lidera senackiej większości i mniejszości Toma Daschle’a, który w tych wyborach zajął miejsce w Senacie.

Dakota Południowa, jeden z najmniejszych stanów pod względem liczby ludności, wystawia tylko jednego kongresmena. Johnson był nim przez pięć dwuletnich kadencji (3 stycznia 1987 – 3 stycznia 1997).

Senator Stanów Zjednoczonych

W 1996 uzyskał nominację w walce o fotel senacki (klasa 2), zajmowany przez republikanina Larry’ego Presslera. Johnson pokonał oponenta stosunkiem 51 – 49%. Pressler był jedynym republikaninem pokonanym przez demokratę w senackich wyborach tego roku (w których było wiele tzw. „miejsc otwartych”).

Wybrany ponownie w 2002 przewagą zaledwie 524 głosów nad kongresmenem Johnem Thunem, który w 2004 pokonał Daschle’a i był aż do ustąpienia Johnsona młodszym senatorem.

Praca w komisjach

Johnson był wiceprzewodniczącym (a od stycznia 2007 nowym przewodniczącym) Komisji Etyki Senatu.

Pozycje polityczne

Johnson uchodził za jednego z bardziej umiarkowanych, a nawet konserwatywnych demokratów w Senacie, aczkolwiek w wielu wypadkach zajmuje liberalne lub „postępowe” stanowisko. Głosował jednak m.in. za zatwierdzeniem Samuela Alito na sędziego Sądu Najwyższego, jako jeden z zaledwie czterech demokratów (innymi byli Robert Byrd, Kent Conrad i Ben Nelson).

Oto niektóre z jego stanowisk w różnych sprawach

  • Popiera prawo do przerywania ciąży, ale z wieloma ograniczeniami
  • Popiera legalizację i rozwój badań nad komórkami macierzystymi w celach medycznych
  • Popierał projekt poprawki do konstytucji zakazującej niszczenia flagi USA
  • Popiera stosowanie kary śmierci
  • Uważany za sojusznika w kongresie w kwestii rozwoju edukacji publicznej
  • Popiera kontrowersyjny US PATRIOT Act
  • Popierał wysłanie wojsk do Iraku, aczkolwiek uchodzi za rzecznika pokojowej polityki zagranicznej

Określany jest często przez znawców amerykańskiej sceny politycznej jako Moderate Liberal Populist.

Stan zdrowia

13 grudnia 2006 roku podczas udzielania wywiadu w radiu senator Johnson doznał bardzo poważnego wylewu, gdzie konieczna jest operacja wewnątrz czaszki. Po wielomiesięcznej rehabilitacji Johnson powrócił do pracy w Senacie 5 września 2007 roku i został przywitany owacją na stojąco[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie