Todd Lodwick

Todd Lodwick

Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1976 Steamboat Springs
Klub	Steamboat Springs WSC
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	7.01 1995, Schonach (8. miejsce – Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	7.01 1995, Schonach (8. miejsce – Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	6.12 1995, Steamboat Springs (1. miejsce – Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie srebro Vancouver 2010 Sztafeta Mistrzostwa świata złoto Liberec 2009 Start masowy złoto Liberec 2009 Gundersen HS100 brąz Val di Fiemme 2013 Sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Asiago 1996 Gundersen Puchar Świata (sprint) 3. miejsce 2004/2005 Letnie Grand Prix 1. miejsce 2005 2. miejsce 2004 3. miejsce 2003 Zakończenie kariery: 2014 rok

Todd Lodwick (ur. 21 listopada 1976 r. w Steamboat Springs) – amerykański narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, srebrny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, złoty medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Letniego Grand Prix.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Todd Lodwick pojawił się 5 grudnia 1993 roku, kiedy wystartował w zawodach Pucharu Świata B. Zwyciężył wtedy w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena w Lillehammer. W wieku zaledwie 17 lat wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie indywidualnie był trzynasty, a w drużynie zajął siódme miejsce. Blisko rok później, 7 stycznia 1995 roku Schonach zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 8. miejsce w Gundersenie. Tym samym w swoim debiucie w Pucharze Świata od razu zdobył punkty. W sezonie 1994/1995 wystartował jeszcze pięciokrotnie, za każdym razem punktując. W klasyfikacji generalnej zajął jedenastą pozycję. W 1995 roku zajął także wspólnie z kolegami z reprezentacji czwarte miejsce w konkursie drużynowym podczas mistrzostw świata w Thunder Bay.

Przełom w karierze Todda nastąpił w sezonie 1995/1996. W zawodach pucharowych wystąpił tylko trzy razy, ale już w pierwszym starcie, 6 grudnia 1995 roku w Steamboat Springs nie tylko stanął na podium, ale zwyciężył w konkursie metodą Gundersena. Był ponadto trzeci w tej samej konkurencji 6 lutego 1996 roku w Seefeld. Z powodu małej liczby startów w klasyfikacji generalnej zajął tylko szesnaste miejsce. W tym samym roku zdobył złoty medal w Gundersenie na mistrzostwach juniorów w Asiago. Taki sam wynik w klasyfikacji generalnej uzyskał również w sezonie 1996/1997. Tym razem tylko raz stanął na podium, 29 grudnia 1996 roku w Oberwiesenthal był trzeci w sprincie. Na mistrzostwach świata w Trondheim w 1997 roku zajął piąte miejsce w zawodach drużynowych.

Przez osiem kolejnych sezonów nie opuszczał czołowej dziesiątki klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 1997/1998, 1999/2000 i 2004/2005, które kończył na czwartym miejscu. W sezonie 2004/2005 był ponadto trzeci w klasyfikacji sprintu, za Hannu Manninenem z Finlandii i Niemcem Ronnym Ackermannem. W tym czasie wystąpił na czterech edycjach mistrzostw świata. Indywidualnie najlepiej wypadł na mistrzostwach świata w Ramsau w 1999 roku i mistrzostwach w Oberstdorfie w 2005 roku, gdzie był trzynasty w sprincie. W zawodach drużynowych był piąty w Oberstdorfie oraz na Mistrzostwach w Val di Fiemme w 2003 roku. Wziął także udział w trzech igrzyskach olimpijskich, najlepiej prezentując się na igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie był piąty w sprincie, siódmy w Gundersenie oraz czwarty w konkursie drużynowym.

W Letnim Grand Prix w kombinacji norweskiej był trzeci w piątej edycji, drugi w szóstej edycji, a w 2003 roku zwyciężył w szóstej edycji tego cyklu. Po zakończeniu Po zakończeniu sezonu 2005/2006 Lodwick postanowił zakończyć karierę, mimo iż miał zaledwie 29 lat. Do rywalizacji wrócił jednak po dwóch latach, w grudniu 2008 roku^[1]. Rozpoczął od czterech startów w Pucharze Kontynentalnym, z czego trzy wygrał, a raz był drugi. Już 27 grudnia 2008 roku ponownie zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując drugie miejsce w Gundersenie w Oberhofie. Wynik ten powtórzył dzień później, punktował także w trzech kolejnych startach w styczniu 2009 roku. Dzięki temu został włączony do kadry USA na mistrzostwa świata w Libercu. Amerykanin zdobył tam złote medale w starcie masowym i Gundersenie na normalnej skoczni, a w zawodach metodą Gundersena na dużym obiekcie był dziesiąty. Został tym samym pierwszym sportowcem z USA, który zdobył dwa złote medale w kombinacji norweskiej. Jest także najstarszym w historii mistrzem świata. W dniu drugiego zwycięstwa miał 32 lata, 3 miesiące i jeden dzień^[2]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2008/2009 zajął 24. miejsce.

Sezon 2009/2010 zaczął od dwóch wygranych zawodów Pucharu Kontynentalnego w amerykańskim Pak City. W Pucharze Świata pojawił się osiem razy, sześciokrotnie plasując się w czołowej dziesiątce. Dwa razy stanął na podium: 10 stycznia w Val di Fiemme był drugi, a 16 stycznia 2010 roku w Chaux-Neuve był trzeci w Gundersenie. Sezon ten zakończył na 15. pozycji. W tym samym roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie wspólnie z Brettem Camerotą, Johnnym Spillanem i Billem Demongiem wywalczył srebrny medal w konkursie drużynowym. Już po skokach Amerykanie zajmowali drugie miejsce i na trasę biegu wyruszyli ze stratą dwóch sekund do prowadzących Finów. W biegu wyprzedzili reprezentantów Finlandii, jednak dali się wyprzedzić Austriakom, którzy sięgnęli po złoty medal. Na mecie Amerykanie stracili do zwycięzców nieco ponad pięć sekund i o około czternaście wyprzedzili Niemców, którzy uplasowali się na trzeciej pozycji. W indywidualnych startach był trzynasty w Gundersenie na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie był blisko medalu, ostatecznie jednak zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Alessandro Pittinem z Włoch o zaledwie 0.7 sekundy.

Najważniejszym punktem sezonu 2010/2011 były mistrzostwa świata w Oslo. Lodwick był tam ósmy w Gundersenie na normalnej skoczni i piąty na dużej. Wystartował także w obu konkursach drużynowych, w których Amerykanie zajęli odpowiednio czwarte i szóste miejsce. W rywalizacji pucharowej spisywał się słabiej niż w poprzednim sezonie. Ani razu nie stanął na podium, jego najlepszym wynikiem był czwarte miejsce w Gundersenie 18 grudnia 2010 roku w Ramsau. W klasyfikacji generalnej zajął tym razem 25. miejsce. W sezonie 2011/2012 ponownie nie stanął na podium. W czterech startach indywidualnych Amerykanin ani razu nie znalazł się w pierwszej dwudziestce i w klasyfikacji końcowej zajął 52. miejsce. Był to najgorszy wynik w jego dotychczasowej karierze. W lecie 2012 roku zajął ósme miejsce w piętnastej edycji LGP. Podczas lipcowych zawodów w rosyjskim Soczi dwukrotnie stawał na podium: 21 lipca był drugi za Bernhardem Gruberem z Austrii, a dzień później zwyciężył. W kolejnym sezonie zimowym wypadł jeszcze słabiej niż przed rokiem, zdobywając zaledwie 11 punktów, co dało mu 59. pozycję w klasyfikacji generalnej. Mimo to na rozgrywanych na przełomie lutego i marca 2013 roku mistrzostwach świata w Val di Fiemme Lodwick zdobył medal. W sztafecie na normalnej skoczni wspólnie z Demongiem oraz Bryanem i Taylorem Fletcherami zajął trzecie miejsce. Indywidualnie pojawił się tylko w konkursie na normalnej skoczni, który ukończył na 35. pozycji.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Lodwick na igrzyskach w Vancouver.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
13.	19 lutego	1994	Lillehammer	Gundersen K-90/15 km	39:07.9 min	+5:13.3 min	Fred Børre Lundberg
7.	24 lutego	1994	Lillehammer	Sztafeta K-90/3x10 km[3]	1:22:51.8 h	+13:15.6 min	Japonia
20.	14 lutego	1998	Nagano	Gundersen K-90/15 km	41:21.1 min	+3:36.3 min	Bjarte Engen Vik
4.	20 lutego	1998	Nagano	Sztafeta K-90/4x5 km[4]	54:11.5 min	+4:27.1 min	Norwegia
7.	9 lutego	2002	Salt Lake City	Gundersen K-90/15 km	39:11.7 min	+2:27.7 min	Samppa Lajunen
4.	14 lutego	2002	Salt Lake City	Sztafeta K-90/4x5 km[5]	48:42.2 min	+1:11.9 min	Finlandia
5.	21 lutego	2002	Salt Lake City	Sprint K-120/7.5 km	16:40.1 min	+52.0 s	Samppa Lajunen
8.	11 lutego	2006	Pragelato	Gundersen HS106/15 km	39:44.6 min	+1:12.0 min	Georg Hettich
7.	15 lutego	2006	Pragelato	Sztafeta HS134/4x5 km[6]	49:52.6 min	+1:59.9 min	Austria
9.	21 lutego	2006	Pragelato	Sprint HS134/7.5 km	18:29.0 min	+42.4 s	Felix Gottwald
4.	14 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	25:47.1 min	+1.5 s	Jason Lamy Chappuis
2.	23 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta HS140/4x5 km[7]	49:31.6 min	+5.2 s	Austria
13.	25 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS140/10 km	25:32.9 min	+1:10.3 min	Bill Demong
dns	12 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS106/10 km	23:50.2 min	dns	Eric Frenzel
dns	18 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS140/10 km	22:45.5 min	dns	Jørgen Gråbak
6.	21 lutego	2014	Soczi	Sztafeta HS140/4x5 km[8]	47:13.5 min	+2:21.6 min	Norwegia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
4.	10 marca	1995	Thunder Bay	Sztafeta K-90/4x5 km[9]	56:20.2 min	+6:39.2 min	Japonia
5.	23 lutego	1997	Trondheim	Sztafeta K-90/4x5 km[10]	52:18.0 min	+2:39.1 min	Norwegia
14.	20 lutego	1999	Ramsau	Gundersen K-90/15 km	37:04.8 min	?	Bjarte Engen Vik
10.	25 lutego	1999	Ramsau	Sztafeta K-90/4x5 km[11]	49:34.2 min	?	Finlandia
13.	27 lutego	1999	Ramsau	Sprint K-90/7.5 km	17:48.4 min	?	Bjarte Engen Vik
17.	15 lutego	2001	Lahti	Gundersen K-90/15 km	39:26.7 min	?	Bjarte Engen Vik
8.	20 lutego	2001	Lahti	Sztafeta K-90/4x5 km[5]	48:54.1 min	+3:11.4 min	Norwegia
25.	24 lutego	2001	Lahti	Sprint K-116/7.5 km	19:40.3 min	?	Marko Baacke
14.	21 lutego	2003	Val di Fiemme	Gundersen K-95/15 km	37:54.2 min	+3:07.3 min	Ronny Ackermann
5.	24 lutego	2003	Val di Fiemme	Sztafeta K-95/4x5 km[12]	47:23.9 min	+3:15.2 min	Austria
19.	28 lutego	2003	Val di Fiemme	Sprint K-120/7.5 km	18:47.8 min	+1:23.5 min	Johnny Spillane
21.	18 lutego	2005	Oberstdorf	Gundersen HS100/15 km	38:56.2 min	+1:04.1 min	Ronny Ackermann
5.	23 lutego	2005	Oberstdorf	Sztafeta HS137/4x5 km[6]	49:45.5 min	+1:29.9 min	Norwegia
13.	27 lutego	2005	Oberstdorf	Sprint HS137/7.5 km	20:15.6 min	+1:23.4 min	Ronny Ackermann
1.	20 lutego	2009	Liberec	Start masowy HS100/10 km	276.0 pkt	-	-
1.	22 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:22.3 min	-	-
10.	28 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS134/10 km	23:36.6 min	+1:13.5 min	Bill Demong
8.	26 lutego	2011	Oslo	Gundersen HS106/10 km	25:19.2 min	+46.9 s	Eric Frenzel
4.	28 lutego	2011	Oslo	Sztafeta HS106/4x5 km[13]	48:07.8 min	+54.8 s	Austria
5.	2 marca	2011	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:31.6 min	+38.8 s	Jason Lamy Chappuis
6.	4 marca	2011	Oslo	Sztafeta HS134/4x5 km[13]	47:12.3 min	+3:15.2 min	Austria
35.	22 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS106/10 km	29:13.2 min	+2:22.4 min	Jason Lamy Chappuis
3.	24 lutego	2013	Val di Fiemme	Sztafeta HS106/4x5 km[14]	57:34.0 min	+4.2 s	Francja

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
1.	29 stycznia	1996	Asiago	Gundersen K-90/15 km	?	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1993/1994: 46.
• sezon 1994/1995: 11.
• sezon 1995/1996: 16.
• sezon 1996/1997: 16.
• sezon 1997/1998: 4.
• sezon 1998/1999: 8.
• sezon 1999/2000: 4.
• sezon 2000/2001: 8.
• sezon 2001/2002: 6.
• sezon 2002/2003: 9.
• sezon 2003/2004: 7.
• sezon 2004/2005: 4.
• sezon 2005/2006: 13.
• sezon 2008/2009: 24.
• sezon 2009/2010: 15.
• sezon 2010/2011: 25.
• sezon 2011/2012: 52.
• sezon 2012/2013: 59.
• sezon 2013/2014: 55.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	6 grudnia 1995	Steamboat Springs	Gundersen K88/15 km	?	1.	-	-
2.	4 lutego 1996	Seefeld	Gundersen K120/15 km	?	3.	?	Knut Tore Apeland
3.	29 grudnia 1996	Oberwiesenthal	Sprint K90/7.5 km	?	3.	?	Mario Stecher
4.	13 grudnia 1997	Steamboat Springs	Gundersen K88/15 km	?	3.	?	Mario Stecher
5.	3 stycznia 1998	Schonach	Gundersen	?	1.	-	-
6.	13 marca 1998	Oslo	Sprint	?	1.	-	-
7.	21 listopada 1998	Rovaniemi	Gundersen	?	3.	?	Hannu Manninen
8.	30 stycznia 1999	Chaux-Neuve	Gundersen	?	2.	?	Samppa Lajunen
9.	12 lutego 2000	Sapporo	Gundersen K120/15 km	?	2.	?	Kristian Hammer
10.	25 stycznia 2001	Steamboat Springs	Gundersen K114/15 km	?	1.	-	-
11.	1 grudnia 2001	Lillehammer	Gundersen K120/15 km	42:03.7 min	1.	-	-
12.	16 grudnia 2001	Steamboat Springs	Gundersen K90/15 km	42:00.8 min	2.	+12.1 s	Felix Gottwald
13.	12 stycznia 2003	Chaux-Neuve	Gundersen K90/15 km	42:41.6 min	3.	+1:42.5 min	Felix Gottwald
14.	30 grudnia 2003	Oberhof	Gundersen K120/15 km	36:02.2 min	3.	+1:06.6 min	Ronny Ackermann
15.	2 stycznia 2004	Reit im Winkl	Sprint K90/7.5 km	20:32.1 min	3.	+24.1 s	Magnus Moan
16.	4 stycznia 2004	Schonach	Gundersen K90/15 km	34:29.5 min	1.	-	-
17.	15 lutego 2004	Oberstdorf	Sprint K120/7.5 km	18:14.6 min	3.	+2.9 s	Hannu Manninen
18.	27 listopada 2004	Ruka	Gundersen HS142/15 km	35:55.1 min	3.	+33.9 s	Ronny Ackermann
19.	28 listopada 2004	Ruka	Sprint HS142/7.5 km	19:49.1 min	2.	+42.0 s	Hannu Manninen
20.	2 stycznia 2005	Ruhpolding	Sprint HS128/7.5 km	20:13.3 min	2.	+13.1 s	Ronny Ackermann
21.	23 stycznia 2005	Liberec	Sprint HS134/7.5 km	21:22.2 min	3.	+21.3 s	Hannu Manninen
22.	4 grudnia 2005	Lillehammer	Sprint HS131/7.5 km	19:47.5 min	2.	+0.4 s	Hannu Manninen
23.	28 stycznia 2006	Seefeld	Sprint HS100/7.5 km	19:47.1 min	3.	+18.8 s	Hannu Manninen
24.	29 stycznia 2006	Seefeld	Gundersen HS100/15 km	37:40.3 min	2.	+10.2 s	Hannu Manninen
25.	27 grudnia 2008	Oberhof	Gundersen HS140/10 km	25:22.8 min	2.	+0.3 s	Magnus Moan
26.	28 grudnia 2008	Oberhof	Gundersen HS140/10 km	27:22.2 min	2.	+6.9 s	Anssi Koivuranta
27.	10 stycznia 2010	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	33:49.9 min	2.	+15.3 s	Bill Demong
28.	16 stycznia 2010	Chaux-Neuve	Gundersen HS100/10 km	23:30.7 min	3.	+7.1 s	Magnus Moan

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1993/1994: 21.
• sezon 2008/2009: 8.
• sezon 2009/2010: 25.
• sezon 2010/2011: 23.
• sezon 2012/2013: 14.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	5 grudnia 1993	Lillehammer	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
2.	10 grudnia 2005	Steamboat Springs	Gundersen HS127/15 km	42:16.1 min	1.	-	-
3.	11 grudnia 2005	Steamboat Springs	Sprint HS127/7.5 km	17:52.2 min	1.	-	-
4.	13 grudnia 2008	Park City	Gundersen HS134/10 km	30:20.5 min	1.	-	-
5.	14 grudnia 2008	Park City	Gundersen HS134/10 km	29:59.3 min	1.	-	-
6.	17 grudnia 2008	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	27:19.5 min	1.	-	-
7.	18 grudnia 2008	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	26:37.3 min	2.	+1.4 s	Tobias Kammerlander
8.	12 grudnia 2009	Park City	Gundersen HS134/10 km	34:29.5 min	1.	-	-
9.	13 grudnia 2009	Park City	Gundersen HS134/10 km	28:41.5 min	1.	-	-
10.	4 grudnia 2010	Steamboat Springs	Gundersen HS127/10 km	23:43.9 min	1.	-	-
11.	5 grudnia 2010	Steamboat Springs	Gundersen HS127/10 km	23:35.6 min	1.	-	-
12.	14 grudnia 2012	Soldier Hollow	Gundersen HS100/10 km	23:52.2 min	1.	-	-
13.	15 grudnia 2012	Soldier Hollow	Gundersen HS100/10 km	24:21.7 min	1.	-	-
14.	16 grudnia 2012	Soldier Hollow	Gundersen HS100/10 km	23:53.5 min	1.	-	-

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 2001: 23.
• 2002: 3.
• 2003: 2.
• 2004: 1.
• 2005: 6.
• 2012: 8.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	21 sierpnia 2002	Winterberg	Gundersen K90/14 km	?	2.	+1.1 s	Georg Hettich
2.	25 sierpnia 2002	Oberhof	Sprint K120/9 km	?	3.	+1.4 s	Mario Stecher
3.	22 sierpnia 2003	Villach	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
4.	31 sierpnia 2003	Winterberg	Gundersen K81/14 km	26:57.7 min	3.	+8.5 s	Mario Stecher
5.	15 sierpnia 2004	Oberstdorf	Gundersen HS137/15 km	30:00.8 min	1.	-	-
6.	27 sierpnia 2004	Harrachov	Gundersen HS100/15 km	?	1.	-	-
7.	29 sierpnia 2004	Steinbach	Sprint HS140/9.0 km	?	3.	+11.6 s	Christoph Bieler
8.	4 września 2005	Steinbach	Sprint HS140/7.5 km	18:22.7 min	3.	+12.5 s	Christoph Bieler
9.	21 lipca 2012	Soczi	Gundersen HS140/10 km	19:47.5 min	2.	+4.3 s	Bernhard Gruber
10.	22 lipca 2012	Soczi	Gundersen HS140/10 km	19:39.7 min	1.	-	-

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)]. (ang.)