Uroš Knežević

Uroš Knežević Урош Кнежевић
Data i miejsce urodzenia	2 stycznia 1811 Sremski Karlovci, Cesarstwo Austrii
Data i miejsce śmierci	21 października 1876 Belgrad, Serbia
Narodowość	serbska
Dziedzina sztuki	malarstwo

Uroš Knežević cyr. Урош Кнежевић (ur. 2 stycznia 1811 w Sremski Karlovci, zm. 21 października 1876 w Belgradzie^[1]) – serbski malarz.

Życiorys

Był synem Teodora i Julijany^[1]. Początkowo uczył się w gimnazjum w Sremski Karlovci, gdzie też pobierał pierwsze lekcje rysunku^[1]. W 1834 przeniósł się do Serbii, początkowo do Kragujevaca, a następnie do Smedereva. W 1840 przeniósł się do Belgradu, gdzie uczył się malarstwa i zaczął portretować znane postacie życia publicznego^[1]. Portrety, które malował na zamówienie nie przynosiły mu znaczących dochodów i nie pozwalały na realizację marzeń o studiowaniu malarstwa w Wiedniu.

Znacznie większe dochody uzyskiwał odkąd zaczął malować ściany w kościołach belgradzkich. Dzięki temu w 1844 wyjechał do Wiednia, a w 1846 jego prace zaprezentowano w jednej z galerii wiedeńskich^[1]. Powrócił do Belgradu, gdzie mieszkał do końca życia. W 1871 z uwagi na ciężką chorobę przestał malować^[1]. Zmarł w 1876.

Twórczość

W Serbii znany był przede wszystkim jako portrecista - namalował ponad 200 portretów^[1]. Na początku lat 50. na zaproszenie księcia Aleksandra Karadżordziewicia przystąpił do realizacji projektu prywatnej galerii władców serbskich i przywódców serbskiego powstania. Do 1855 zrealizował około 20 obrazów do galerii, ale dzieła nie skończył^[1]. Na polecenie księcia opracował także projekt cerkwi św. Piotra i Pawła w Majdanpeku^[2]. W malarstwie początkowo bliski był mu styl biedermeierowski, który po studiach w Wiedniu przekształcił się w naturalizm.

Galeria

• 

  Portret Vuka Karadžicia (1846)

• 

  Portret Stevana Knićanina (1849)

• 

  Portret Jakova Nenadovicia (1850)

• 

  Portret Jeleny Karađorđević (1850)

Przypisy

Bibliografia

• Uroš Knežević, arte.rs [dostęp 2018-10-21]  (serb.).