Włodzimierz Andrzejewski

Włodzimierz Andrzejewski
Data i miejsce urodzenia

31 października 1955
Radzyń Podlaski

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
-1974Orlęta Radzyń Podlaski
1974–1979AZS AWF Biała Podlaska
1980–1984Broń Radom
1984–1988Radomiak Radom

Włodzimierz Andrzejewski (ur. 31 października 1955 w Radzyniu Podlaskim[1][2][3]) – polski piłkarz, potem trener.

Jako zawodnik na boisku mierzył 179 cm i ważył 68 kg.

Życiorys

Kariera zawodnicza

Jest wychowankiem Orląt Radzyń Podlaski, w których rozpoczął grę w latach 60. Jego pierwszym trenerem był Jan Pietrzak[2]. Jesienią 1974 został studentem wydziału zamiejscowego Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie z siedzibą w Białej Podlaskiej. W związku z tym pod koniec września 1974 został piłkarzem AZS AWF Biała Podlaska, zadebiutował w 9 kolejce rozgrywek lubelskiej ligi wojewódzkiej (wówczas trzeci poziom rozgrywek), zagrał w 13 spotkaniach, zdobywając pięć bramek (brak składów w dwóch meczach)[1]. W sezonie 1975/1976 został królem strzelców lubelskiej klasy międzywojewódzkiej (trzeci poziom rozgrywek), zdobywając 24 bramki w 25 meczach[1]. W lipcu 1976 otrzymał propozycje gry w Motorze Lublin (wówczas II poziom rozgrywek), z której jednak nie skorzystał[1]. Od 1976 występował ze swoim zespołem w III lidze[2]. W sezonie 1976/1977 w 22 spotkaniach zdobył 4 bramki[1]. W sezonie 1977/1978 strzelił 13 bramek (w 25 meczach) i został królem strzelców III ligi (grupa 3)[1]. W maju 1977 zdobył akademickie mistrzostwo Polski[1]. Po zakończeniu rundy jesiennej sezonu 1978/1979 w Zagłębiu Sosnowiec[1] (wówczas I poziom rozgrywek) krótko trenował także w klubie z Sosnowca, ale do podpisania z nim umowy nie doszło[2][3] (powrócił do Białej Podlaskiej przed rundą wiosenną sezonu 1978/1979)[1]. W sezonie 1978/1979 zagrał w 22 spotkaniach, zdobywając 9 bramek[1]. W bielskim klubie występował do końca rundy jesiennej sezonu 1979/1980, tj. listopada 1979 (w rundzie jesiennej zagrał 10 razy, zdobywając 7 bramek[1][2]), łącznie zagrał w nim co najmniej w 117 spotkaniach, zdobywając 62 bramki[1]. Jego trenerem w Białej Podlaskiej był Jan Złomańczuk[3]. Jest absolwentem bialskiej AWF[1].

Ostatecznie w 1980 został zawodnikiem Broni Radom (II poziom rozgrywek)[2]. Po spadku Broni do III ligi został w 1984 zawodnikiem beniaminka ekstraklasy – Radomiaka Radom. Pierwszą bramkę w najwyższej klasie ligowej strzelił w swoim debiucie – 15 września 1984 roku podczas spotkania 7 kolejki z Wisłą Kraków w 13 minucie, wygranego 1:0[2][3]. Łącznie w ekstraklasie zagrał w 23 spotkaniach, zdobywając 3 bramki. Po spadku do II ligi na koniec sezonu 1984/1985 pozostał w Radomiaku do 1988. W rozgrywkach II-ligowych zagrał w 84 spotkaniach, zdobywając 7 bramek[4]. W kolejnych latach występował jeszcze w Granacie Skarżysko-Kamienna (1988) – jako grający trener[1] i Toronto Falcons (przez pół roku pod koniec lat 80.)[2][3].

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej uzyskał uprawnienia sędziowskie, prowadził mecze w III lidze[3], sędziował w latach 1993–1995[1]. Następnie został trenerem. Pracował w Broni Radom, Górniku Łęczna, z którym w 1995 awansował do II ligi[2], Szydłowiance Szydłowiec, z którą w 1998 wywalczył awans do III ligi[5]. W 1999 prowadził krótko Radomiaka[4]. Był także trenerem Polonii Iłża, Video Ciepielów[6], Orląt Radzyń Podlaski (w IV lidze)[2], Czarnych Dęblin[6]. Następnie prowadził w Radomiaku grupy młodzieżowe i zespół rezerw. W sezonie 2002/2003 objął funkcję wówczas trenera seniorskiego zespołu IV-ligowego wówczas Radomiaka[7][8] i w 2003 awansował z klubem do III ligi[4]. W maju 2004 stracił posadę szkoleniowca radomskiego klubu. Zastąpił go Jerzy Engel junior, który poprowadził zespół do końca sezonu i wprowadził po barażach na zaplecze ekstraklasy[9][10]. Następnie prowadził zespoły Mirax Bierwce i Wulkan Zakrzew, z tym ostatnim klubem awansował w 2006 na piąty poziom rozgrywek[6]. Po dwóch latach przerwy w pracy trenerskiej został w 2008 trenerem trampkarzy w Broni Radom[11].

Był nauczycielem w Publicznym Gimnazjum nr 1 im. Henryka Sienkiewicza w Zakrzewie.

Wyróżnienia

Zajął 2. miejsce w I edycji plebiscytu na 10 najlepszych sportowców roku 1976 ogłoszonego przez Wojewódzką federację Sportu w Białej Podlaskiej, w 1984 zwyciężył w plebiscycie na najlepszego piłkarza województwa bialskopodlaskiego w okresie PRL[2]. W plebiscycie XX-lecia Bialskopodlaskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej (1996) zajął 10. miejsce, zaś w plebiscycie na dziesięciu piłkarzy i pięciu trenerów XXV-lecia BOZPN (2001) 2. miejsce[12].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Cezary Hince Piłkarski AZS. Historia, mecze i piłkarze AZS Biała Podlaska w latach 1974-1996, wyd. Siedlce 2013, s. 26, 27, 32, 33, 37, 48, 52, 53, 60, 139, 146, 153, 158, 227
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Cezary Hince Piłkarskim szlakiem północnej Lubelszczyzny. Kluby, mecze i rozgrywki ligowe. Sezon po sezonie 1975-2021, wyd. Siedlce 2021, s. 265-266, 295
  3. ↑ a b c d e f Zbigniew Puszko Legendy radomskiego sportu, wyd. Radom 2001, s. 30-32
  4. ↑ a b c Sławomir Monik, Lech Mosiołek RKS Radomiak 1910-2010, wyd. Radom 2010, s. 162
  5. ↑ Kiedyś Szydłowianka grała w trzeciej lidze. Tylko jeden sezon. Do Szydłowca przyjeżdżały takie firmy jak Cracovia Kraków, Siarka Tarnobrzeg
  6. ↑ a b c Specjalista od awansów
  7. ↑ Andrzejewski trenerem Radomiaka
  8. ↑ Nowy trener Radomiaka
  9. ↑ Jerzy Engel jr zastąpi Włodzimierza Andrzejewskiego
  10. ↑ Jerzy Engel junior
  11. ↑ Włodzimierz Andrzejewski wraca do trenowania
  12. ↑ Plebiscyty

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.