Waldemar Müller

Waldemar Müller
Ilustracja
Niemieccy nadburmistrzowie Poznania: Waldemar Müller na dole po lewej stronie
Pełne imię i nazwiskoGeorg Waldemar Müller
Data i miejsce urodzenia28 czerwca 1851
Leszno
Data i miejsce śmierci30 grudnia 1924
Berlin
Nadburmistrz Poznania
Okresod 1886
do 1890
PoprzednikHermann Kohleis
NastępcaRichard Witting
I burmistrz Poznania
komisarycznie razem z II burmistrzem Albertem Kalkowskim
Okresod 1885
do 1886
Landrat in Schroda
Okresod 1877
do 1880
Landrat in Marienwerder
Okresod 1880
do 1886

Waldemar Mueller, Georg Waldemar Müller (ur. 28 czerwca 1851 w Lesznie, zm. 30 grudnia 1926 w Berlinie) – niemiecki prawnik, polityk, w latach 1884–1891 poseł do Reichstagu, w latach 1886–1890 nadburmistrz Poznania.

Życiorys

Urodził się 28 czerwca 1851 roku w Lesznie w ewangelickiej[1][2] rodzinie jako syn Carla Georga Muellera i Mety Pauliny de domo Sprenkmann[3].

W 1868 roku rozpoczął studia prawnicze w Lipsku, które następnie kontynuował w Lozannie i Berlinie[4]. Po ich ukończeniu w sierpniu 1871 roku rozpoczął aplikację sędziowską, w czerwcu 1876 roku został asesorem sądowym, a wkrótce potem asesorem rządowym (niem. Regierungsassessor)[2]. We wrześniu 1877 został landratem średzkim, a w październiku 1880 roku landratem kwidzyńskim[2]. W latach 1881–1885 był jednocześnie deputowanym Landtagu Prowincji Prus Zachodnich[2]. W 1884 roku został wybrany w 1. okręgu wyborczym Marienwerder-Stuhm[5] rejencji kwidzyńskiej posłem do Reichstagu 6. kadencji z ramienia liberalno-konserwatywnej Niemieckiej Partii Rzeszy[2].

W 1885 roku wyniku wakatu na stanowisku nadburmistrza Poznania, związanym z niezaakceptowaniem przez władze państwowe wyboru na to stanowisko Jarosława Hersego, objął stanowisko I burmistrza[6] sprawującego rządowy zarząd komisaryczny wspólnie z II burmistrzem Albertem Cäsarem Kalkowskim. W styczniu następnego roku Rada Miasta Poznania wybrała go na nadburmistrza miasta[6]. W związku ze sprawowaniem urzędu stał się członkiem Izby Panów[6] – izby wyższej pruskiego Landtagu. W 1887 i 1890 uzyskał reelekcję w wyborach do Reichstagu[7][6]. W 1890 roku został również wybrany jednym z sekretarzy Reichstagu[8].

W związku z otrzymaniem w 1890 roku posady w zarządzie Reichsbanku zrezygnował ze stanowiska nadburmistrza Poznania i przeniósł się do Berlina. 4 lutego 1891 roku zrezygnował również z mandatu deputowanego w Reichstagu[9]. W 1896 roku zrezygnował ze stanowiska w Banku Rzeszy obejmując stanowisko członka zarządu Dresdner Banku, a w 1914 został przewodniczącym jego rady nadzorczej. Odpowiedzialny był za inwestycje Dresdner Banku w przedsiębiorstwa związane z przemysłem wydobywczym i hutniczym w Zagłębiu Ruhry oraz w elektryfikację Niemiec.

Zmarł 30 grudnia 1924 roku. Został pochowany na podberlińskim cmentarzu Südwestkirchhof w Stahnsdorf.

Przypisy

  1. ↑ Best i Schröder 2008 ↓.
  2. ↑ a b c d e Hirth 1884 ↓, s. 192.
  3. ↑ Goodman 2018 ↓.
  4. ↑ Reichstags Bureau 1890 ↓, s. 223.
  5. ↑ Hirth 1884 ↓, s. 241.
  6. ↑ a b c d Reichstags Bureau 1890 ↓, s. 224.
  7. ↑ Hirth 1887 ↓, s. 196.
  8. ↑ Reichstags Bureau 1890 ↓, s. 286.
  9. ↑ Reichstags Bureau 1893 ↓, s. 14.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Niemieccy burmistrzowie.JPG
Od lewej Eugen Naumman, Herman Kohleis, Muller, Richard Witting