Wiaczesław Płatonow

Wiaczesław Płatonow
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1939
Puszkin

Data i miejsce śmierci

26 grudnia 2005
Petersburg, Rosja

Kariera seniorska
LataKlubWyst.
1954–1957SKIF Leningrad
1957–1965SKA Leningrad
1965–1971Spartak Leningrad
Kariera trenerska
LataDrużyna
1967–1971Spartak Leningrad (grający trener)
1971–1975ZSRR U-21
1975–1977Kadissiya
1977–1989Awtomobilist Leningrad
1977–1985ZSRR
1989–1990Raision Loimu
1990–1992ZSRR
1992–1995Raision Loimu
1992–1995Finlandia
1995–2005Awtomobilist Sankt Petersburg
1996–1997Rosja
Odznaczenia
Order Honoru Order Przyjaźni Narodów Order „Znak Honoru”

Wiaczesław Aleksiejewicz Płatonow (ur. 21 stycznia 1939 w Puszkinie, zm. 26 grudnia 2005 w Petersburgu) – rosyjski siatkarz, trener. Zasłużony Trener ZSRR (1978) i Rosji (1972). Członek KPZR-u[1].

Kariera zawodnicza

Wiaczesław Płatonow karierę zawodniczą rozpoczął w 1954 roku w SKIF Leningrad, skąd w 1957 roku przeszedł do SKA Leningrad. W 1965 roku został zawodnikiem Spartaka Leningrad, gdzie w 1971 roku zakończył zawodniczą karierę. W 1959 roku z drużyną Leningradu został mistrzem ZSRR, a w 1961 roku ukończył studia na Wydziale Wychowania Fizycznego i Sportu Leningradzkiego Instytutu Pedagogicznego.

Kariera trenerska

Wiaczesław Płatonow jeszcze w czasie kariery zawodniczej rozpoczął karierę trenerską w Spartaku Leningrad, w którym pracował do 1971 roku. Następnie został trenerem reprezentacji ZSRR juniorów, z którym trzykrotnie zdobył mistrzostwo Europy juniorów (1971, 1973, 1975). W latach 1975–1977 trenował kuwejcki klub Kadissiya.

W latach 1977–1985 oraz 1990–1992 był selekcjonerem reprezentacji ZSRR, z którą odnosił największe sukcesy w historii radzieckiej siatkówki. W 1980 roku jego drużyna na igrzyska Moskwa 1980 zdobyła złoto olimpijskie. Dwukrotnie z reprezentacją sięgnął po tytuł mistrza świata (1978, 1982, brąz - 1990), sześciokrotnie mistrzostwo Europy (1977, 1979, 1981, 1983, 1985, 1991, w czterech pierwszych edycjach pokonując w finale reprezentację Polski) oraz trzykrotnie sięgnął po Puchar Świata (1977, 1981, 1991).

W latach 1977–1989 trenował również Awtomobilist Leningrad, który pod jego wodzą 10-krotnie zdobywał medale mistrzostw ZSRR (srebro – 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, brąz – 1985, 1987, 1988, 1989) – dwukrotnie sięgnął po Puchar ZSRR (1983, 1989), dwukrotnie po Puchar Europy (1982, 1983), dwukrotnie po Puchar CEV (1988, 1989).

W latach 1989–1990 oraz 1992–1995 trenował fiński Raision Loimu, z którym w 1990 roku zdobył mistrzostwo Finlandii. W latach 1992–1995 był selekcjonerem reprezentacji Finlandii, z którą zajął 5. miejsce w Lidze Światowej 1993.

W latach 1996–1997 był trenerem reprezentacji Rosji, która pod jego wodzą dwukrotnie zdobyła brązowy medal w Lidze Światowej (1996, 1997), a także startowała na igrzyskach olimpijskich 1996 w Atlancie (4. miejsce) oraz na mistrzostwach Europy 1997 (5. miejsce).

Od 1995 roku do śmierci był trenerem Awtomobilist Sankt Petersburg, który w tym czasie nie nawiązał już do sukcesów drużyny z lat 80. (zajmował miejsca w środku tabeli w Rosyjskiej Superlidze).

Wiaczesław Płatonow kilkakrotnie był wybierany siatkarskim Trenerem Roku. W 2001 roku wraz z Yasutaką Matsudairą został wybrany najlepszym siatkarskim trenerem XXI wieku. W 2002 roku obok Tomasza Wójtowicza i Lang Ping, został uroczyście wprowadzony do Volleyball Hall of Fame, czyli Panteonu Sław Siatkówki w kolebce tej dyscypliny, w amerykańskiej miejscowości Holyoke w stanie Massachusetts.

Wiaczesław Płatonow zmarł po długiej chorobie w nocy z 25 na 26 grudnia 2005 roku. Został pochowany 29 grudnia 2005 roku na cmentarzu św. Mikołaja w Ławrze Aleksandra Newskiego w Petersburgu.

Największe sukcesy

Zawodnicze

  • Mistrzostwa ZSRR:
    • Gold medal with cup.svg 1959 (z Leningradem)

Trenerskie

  • Igrzyska Olimpijskie:
  • Liga Światowa:
  • Mistrzostwa Świata:
  • Mistrzostwa Europy:
  • Młodzieżowe Mistrzostwa Europy:
    • Gold medal europe.svg 1971, 1973, 1975 (z ZSRR U-21)
  • Puchar Świata:
  • Mistrzostwa ZSRR:
    • Silver medal with cup.svg 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982 (z Awtomobilistem Leningrad)
    • Bronze medal with cup.svg 1985, 1987, 1988, 1989 (z Awtomobilistem Leningrad)
  • Puchar ZSRR:
    • Simple gold cup.svg 1983, 1989 (z Awtomobilistem Leningrad)
  • Mistrzostwa Finlandii:
    • Gold medal with cup.svg 1990 (z Raision Loimu)
    • Bronze medal with cup.svg 1993, 1994 (z Raision Loimu)
  • Puchar Europy Mistrzów Krajowych:
    • Simple gold cup.svg 1982, 1983 (z Awtomobilistem Leningrad)
    • Simple bronze cup.svg 1981 (z Awtomobilistem Leningrad)
  • Puchar CEV:
    • Simple gold cup.svg 1988, 1989 (z Awtomobilistem Leningrad)

Odznaczenia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Volleyball (indoor) pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Volleyball (indoor). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Gold medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Bronze medal world centered-2.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 1.0
A bronze medal with a globe icon
Gold medal world centered-2.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 1.0
A gold medal with a globe icon
Gold medal europe.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A gold medal with europe inside
Simple gold cup.svg
Złoty puchar
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
SU Order of the Badge of Honour ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Badge of Honour‎. The Soviet Union (USSR).
Orden of Honour.png
Ribbon bar of Order of Honor
Simple bronze cup.svg
Brązowy puchar