Witold Zalewski

Witold Zalewski

Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1921 Siedlce
Data i miejsce śmierci	4 lutego 2009 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
Splot słoneczny Czarne jagody
Odznaczenia
Nagrody
nagroda państwowa III stopnia (1950), nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1965), nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1981), nagroda Funduszu Literatury (1989), Nagroda Literacka im. Władysława Reymonta (2004)

Grób pisarza Witolda Zalewskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Witold Zalewski (ur. 4 stycznia 1921 w Siedlcach, zm. 4 lutego 2009 w Warszawie) – polski pisarz, publicysta, scenarzysta, reportażysta, uczestnik powstania warszawskiego.

Życiorys

Podczas okupacji niemieckiej działał zarówno w podziemnym życiu literackim jak i w ruchu oporu: studiował historię na tajnych kompletach Uniwersytetu Ziem Zachodnich i należał do Armii Krajowej. Jako pisarz debiutował w 1943 roku na łamach pisma „Dźwigary”.

Uczestniczył w walkach w Lubelskiem, następnie walczył w powstaniu warszawskim. Po jego kapitulacji przebywał w niemieckim obozie jenieckim, z którego wyszedł w 1945 roku. Od 1946 pracował w redakcji tygodnika „Pokolenie”, zaś od 1948 był współredaktorem „Nowin Literackich”. W latach 1952-1963 pracował dla „Przeglądu Kulturalnego”, a od 1963 do 1970 dla „Kultury”. Był kierownikiem literackim Zespołu Filmowego „Tor”. Członek Związku Literatów Polskich^[1]. 23 sierpnia 1980 roku dołączył do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami^[2].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera D-4-28)^[3].

Twórczość

• 1946 – Śmiertelni bohaterowie
• 1949 – Broń
• 1950 – Traktory zdobędą wiosnę
• 1951 – Urodzaj
• 1953 – Na wirażu
• 1957 – Ziemia bez nieba
• 1958 – W poszukiwaniu dnia dzisiejszego
• 1960 – Ranny w lesie
• 1960 – Widok Żółtej Rzeki. Chiny (seria: „Świat się zmienia”)
• 1963 – Półsezon w wielkim świecie (seria: „Świat się zmienia”)
• 1964 – Pruski mur
• 1965 – Noce i świt i inne utwory
• 1968 – Odmiany nadziei
• 1972 – Splot słoneczny
• 1975 – Czarne jagody
• 1976 – Dolina Królów
• 1979 – Ostatni postój
• 1981 – Niezwyciężeni
• 1985 – Pożegnanie twierdzy
• 1988 – Wysłannik

Nagrody i odznaczenia

W 1950 roku z okazji Święta 22 lipca otrzymał Nagrodę Państwową III stopnia za beletryzowany reportaż Traktory zdobędą wiosnę^[4]. Powieść należy do odmiany powieści produkcyjnej.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1955)^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny, T. 9, pod red. J. Czachowskiej, A. Szałagan. Warszawa: WSiP, 2004, s. 373-374. ISBN 83-02-09242-8.

Linki zewnętrzne

• Notka biograficzna na stronie wydawnictwa "Agawa". agawa-wydawnictwo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-01)].