Wojciech Kowalczyk

Wojciech Kowalczyk
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1972
Warszawa

Wzrost

182 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
LataKlub
Olimpia Warszawa
1985–1990Polonez Warszawa
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1990–1994Legia Warszawa109(39)
1994–1999Real Betis62(14)
1998–1999Las Palmas28(6)
2001Legia Warszawa15(3)
2001–2002Anorthosis27(24)
2003–2004APOEL16(3)
W sumie:257(89)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1991–1999 Polska39(11)
1992Polska Polska IO6(4)
W sumie:45(15)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebroBarcelona 1992piłka nożna

Wojciech Kowalczyk (ur. 14 kwietnia 1972 w Warszawie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski, srebrny medalista olimpijski z Barcelony. Po zakończeniu kariery sportowej współpracownik polskich mediów jako piłkarski publicysta.

Kariera klubowa

Od najmłodszych lat związany z drużynami warszawskimi. Ukończył sześć klas szkoły podstawowej. Zaczynał w Olimpii, po czym przez kilka lat występował w Polonezie. W listopadzie 1990 r. trafił do warszawskiej Legii. Przełomowym wydarzeniem w karierze zawodnika był występ w rewanżowym meczu 1/4 finału Pucharu Zdobywców Pucharów z Sampdorią 20 marca 1991, w którym zdobył dwie bramki, zapewniając Legii awans do półfinału. Wkrótce trafił do reprezentacji Polski, w której zadebiutował 21 sierpnia 1991 w meczu ze Szwecją.

W 1992 wraz z olimpijską reprezentacją Polski wywalczył srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. Po przegranym dwumeczu z Hajdukiem Split – po którym Legii nie udało się awansować do Ligi Mistrzów – został wystawiony na listę transferową, a we wrześniu 1994 – w trakcie sezonu 1994/1995 – za 1 750 000 USD przeniósł się do hiszpańskiego Realu Betis. Później występował także w hiszpańskim UD Las Palmas (1998–1999), ponownie w Legii (2001) oraz na Cyprze w drużynach Anorthosis Famagusta (2001–2003) oraz APOEL Nikozja (2003–2004). W sezonie 2004/2005 niezwiązany z żadnym klubem. Od początku sezonu 2005/2006 występował w grającym w rozgrywkach A-klasy klubie AZS Absolwent UW Warszawa (wraz z innym byłym gwiazdorem Legii – Krzysztofem Iwanickim).

Największe sukcesy odniósł w barwach Legii. Ogółem wystąpił w drużynie Legii w 151 meczach i zdobył 54 bramki. Wywalczył mistrzostwo Polski w 1994, 1995 i 2002, Puchar Polski i Superpuchar w 1994. W barwach drużyny Anorthosis Famagusta zdobył Puchar Cypru i tytuł króla strzelców ligi w 2002, a z kolei wraz z zespołem APOEL Nikozja mistrzostwo Cypru w 2004 roku.

Uważany za błyskotliwego napastnika, świetnie spisywał się w meczach Legii, jednak nie udało mu się zrobić międzynarodowej kariery. Znany był z niepokornego charakteru. W 1993 po odebraniu Legii tytułu mistrza Polski zrezygnował na pewien czas z występów w drużynie narodowej. Dwukrotnie, w 1996 i 1997 wchodził w ostry konflikt z trenerem kadry narodowej Antonim Piechniczkiem. Uważa się, że najlepiej rozumiał się z trenerem Januszem Wójcikiem, z którym współpracował w olimpijskiej reprezentacji Polski (1991–1992), w Legii (1992–1993) oraz w reprezentacji Polski seniorów (1997–1999).

W 2018 został grającym menadżerem Klubu Towarzysko-Sportowego Weszło[1][2].

Inna działalność

Wraz z dziennikarzem sportowym Krzysztofem Stanowskim napisał książkę „Kowal. Prawdziwa historia”. Początkowo była dostępna w odcinkach na łamach Przeglądu Sportowego i Tempa. W całości została wydana w 2003 roku nakładem wydawnictwa „Zysk i s-ka”. Książka wzbudziła wiele kontrowersji, gdyż autor szczerze ukazuje kulisy funkcjonowania środowiska piłkarskiego w Polsce. Popularność piłkarza, bezpośredniość, szczerość i jego cięty język sprawiły, że książka była jednym z bestsellerów w 2003 roku, a w 2012 została wznowiona nakładem wydawnictwa „Buchmann”.

Współpracował z redakcją stacji telewizyjnej o profilu sportowym Polsat Sport, w której zajmował się analizą i komentarzem wydarzeń piłkarskich[3]. W 2017 roku telewizja Polsat zakończyła współpracę z Kowalczykiem, powodem tej decyzji były wulgarne wpisy piłkarza na Twitterze odnoszące się do spraw politycznych[4].

W 2018 roku rozpoczął publikację felietonów na portalu Weszło.com[5]. W marcu tego samego roku, rozpoczął współpracę z radiem internetowym Weszło FM[6], które przestało nadawać w lutym 2022 roku[7] (sam Kowalczyk był jednym z uczestników audycji pożegnalnej[8]). Kowalczyk współpracuje również z Kanałem Sportowym[9][10].

Reprezentacja Polski

W reprezentacji Polski w latach 1991–1999 wystąpił w 39 meczach, zdobył 11 goli. Ostatnią jego bramką była strzelona 10 lutego 1999 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Finlandią. Była to zarazem 1000 bramka reprezentacji Polski w meczu oficjalnym [strzelił ją w 1 minucie spotkania].

lp.DataMiejscePrzeciwnikRezultatRozgrywkiGrałUwagi
1.21 sierpnia 1991Gdynia Szwecja2-0towarzyski90'Gol
2.11 września 1991Eindhoven Holandia1-1towarzyskiod 72'
3.13 listopada 1991Poznań Anglia1-1elim. Euro 1992od 79'
4.19 maja 1992Salzburg Austria4-2towarzyski90'Gol
5.26 sierpnia 1992Pietarsaari Finlandia0-0towarzyskiod 55'
6.9 września 1992Mielec Izrael1-1towarzyski90'
7.23 września 1992Poznań Turcja1-0elim. MŚ 1994od 62'
8.14 października 1992Rotterdam Holandia2-2elim. MŚ 1994do 67'Gol
9.26 listopada 1992Buenos Aires Argentyna0-2towarzyski90'
10.29 listopada 1992Montevideo Urugwaj1-0towarzyskiod 46'Żółta kartka
11.1 lutego 1993Nikozja Cypr0-0towarzyski90'
12.3 lutego 1993Ramat Gan Izrael0-0towarzyski90'
13.27 października 1993Stambuł Turcja1-2elim. MŚ 1994do 54'Gol
14.17 listopada 1993Poznań Holandia1-3elim. MŚ 199490'
15.9 lutego 1994Santa Cruz de Tenerife Hiszpania1-1towarzyski90'Żółta kartka
16.23 marca 1994Saloniki Grecja0-0towarzyskido 45'
17.4 maja 1994Kraków Węgry3-2towarzyski90'
18.17 maja 1994Katowice Austria3-4towarzyskido 45'
19.17 sierpnia 1994Radom Białoruś1-1towarzyskido 45'
20.4 września 1994Ramat Gan Izrael1-2elim. Euro 199690'
21.25 kwietnia 1995Zabrze Izrael4-3elim. Euro 199690'Gol Żółta kartka
22.7 czerwca 1995Zabrze Słowacja5-0elim. Euro 1996do 45'
23.29 czerwca 1995Recife Brazylia1-2towarzyskido 63'
24.16 sierpnia 1995Paryż Francja1-1elim. Euro 1996do 61'
25.1 maja 1996Mielec Białoruś1-1towarzyski90'kpt. Gol
26.2 czerwca 1996Moskwa Rosja0-2towarzyskido 39'kpt.
27.26 lutego 1997Goiânia Brazylia2-4towarzyskiod 46'
28.12 marca 1997Ostrawa Czechy1-2towarzyskido 80'
29.2 kwietnia 1997Chorzów Włochy0-0elim. MŚ 1998od 44'
30.6 września 1997Warszawa Węgry1-0towarzyski90'
31.24 września 1997Olsztyn Litwa2-0towarzyskido 69'Gol
32.7 października 1997Kiszyniów Mołdawia3-0elim. MŚ 1998do 60'
33.25 marca 1998Warszawa Słowenia2-0towarzyskido 69'Gol
34.22 kwietnia 1998Osijek Chorwacja1-4towarzyskido 79'
35.10 listopada 1998Bratysława Słowacja3-1towarzyskido 81'Gol Gol
36.3 lutego 1999Ta’ Qali Malta1-0towarzyskido 71'
37.10 lutego 1999Ta’ Qali Finlandia1-1towarzyski90'Gol
38.27 marca 1999Londyn Anglia1-3elim. Euro 2000od 68'
39.31 marca 1999Chorzów Szwecja0-1elim. Euro 2000od 70'

Przypisy

  1. KTS Weszło. 90minut.pl. [dostęp 2018-09-19].
  2. No i stało się. KTS Weszło gotowy do gry!. weszlo.com. [dostęp 2018-09-19].
  3. Skrócona biografia na stronie Polsat Sport. [dostęp 2010-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)].
  4. Szymon Mierzyński: Polsat zakończył współpracę z Wojciechem Kowalczykiem. Poszło o ostre opinie na Twitterze. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2017-04-02]. (pol.).
  5. Wojciech Kowalczyk: Jak co piątek... Wojciech Kowalczyk. weszło.com. [dostęp 2018-04-20]. (pol.).
  6. Wojciech Hadaj i Wojciech Kowalczyk w Weszło FM, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-07-25] (pol.).
  7. Koniec radia WeszłoFM. 'Nigdy nie stało się samowystarczalne pod względem finansowym, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-07-25] (pol.).
  8. Pożegnanie Weszło FM, weszlo.com, 27 lutego 2022 [dostęp 2022-07-25] (pol.).
  9. Trener z regionu w „Kanale Sportowym”. Rozmowa z Kamilem Michniewiczem. [video], chojna24.pl [dostęp 2022-07-25] (pol.).
  10. Spór Kowalczyka i Pola. Poszło o Macieja Rybusa, wplątali w to nawet Igę Świątek. „Moralny aspekt?!”, Meczyki.pl [dostęp 2022-07-25] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Soccerball shade.svg
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Belarus (1995–2012).svg
Flag of Belarus 1995-2012
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Poland 2.svg
Obramowana flaga Polski w interpretacji szeroko popieranej przez Polskich wikipedystów (więcej niż 85% za). Biały pasek jest koloru "white", a czerwony koloru "crimson" (nazwy HTML - biały i karmazynowy). Należy zwrócić uwagę, że nie jest to wersja wzorcowa. Polska ustawa mówi o tym, że flaga powinna wyglądać inaczej (zobacz: Image:Flag of Poland.svg), chociaż nie precyzuje wprost jak flaga powinna wyglądać w przestrzeni pl:RGB (sRGB).
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Flag of Belarus (1918, 1991–1995).svg
Flag of Belarus in 1991—1995
Yellow card.svg
Autor: Ta grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape przez ed g2s (dyskusja), a następnie ręcznie zedytowana, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Yellow card (association football).