XVI Brygada Kawalerii

XVI Brygada Kawalerii
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1924
Rozformowanie1930
Nazwa wyróżniającanie posiadała
Patronnie posiadała
Tradycje
Świętonie obchodziła
Nadanie sztandarunie posiadała
Dowódcy
Pierwszypłk Gwido Poten
Ostatnipłk Cyprian Bystram
Działania zbrojne
nie uczestniczyła
Organizacja
Dyslokacjagarnizon Lwów
Rodzaj sił zbrojnychwojsko
Rodzaj wojskkawaleria
Podległość4 Dywizja Kawalerii

XVI Brygada Kawalerii (XVI BK) – brygada kawalerii Wojska Polskiego II RP.

Historia Brygady

XI Brygada Kawalerii została sformowana w czerwcu 1924 roku, w wyniku wprowadzenia nowej, pokojowej organizacji kawalerii. Brygada wchodziła w skład 4 Dywizji Kawalerii, a jej dowództwo stacjonowało we Lwowie. Pierwszym dowódcą brygady został mianowany pułkownik Adam Kiciński, lecz stanowiska nie objął. 13 lipca 1924 roku Minister Spraw Wojskowych pozostawił pułkownika Kicińskiego na stanowisku dowódcy X Brygady Kawalerii, a na stanowisko dowódcy XVI Brygady Kawalerii wyznaczył pułkownika Gwido Potena[1][2]. W skład brygady włączony został 14 pułk Ułanów Jazłowieckich z dotychczasowej VI Brygady Jazdy oraz 6 pułk strzelców konnych, który w latach 1921–1924 należał do jazdy dywizyjnej i był podporządkowany bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie, a pod względem wyszkolenia inspektorowi jazdy Nr III we Lwowie, generałowi brygady Aleksandrowi Pajewskiemu[3].

Na podstawie rozkazu L.dz. 587/tjn. org. Biura Ogólno Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych z 28 marca 1930 roku o III fazie reorganizacji XVI Brygada Kawalerii została rozwiązana. 14 pułk Ułanów Jazłowieckich został włączony w skład 6 Samodzielnej Brygady Kawalerii, a 6 pułk strzelców konnych w skład 2 Samodzielnej Brygady Kawalerii.

Obsada personalna dowództwa

Dowódcy brygady:

  • płk Gwido Poten (1 VI 1924 – 28 I 1928 → członek OTO[4])
  • płk Cyprian Bystram (28 I 1928 – 12 III 1929 → członek OTO[5])

Skład

Przypisy

  1. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 53 z 5 czerwca 1924 roku, s. 309.
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 66 z 13 lipca 1924 roku, s. 383.
  3. Almanach oficerski na rok 1923/24, zeszyt 2, oprac. zb., Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923, s. 30, 43, 57-58.
  4. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 24.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 89.

Bibliografia

  • Mirosław Giętkowski, Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, ISBN 83-7174-823-X, OCLC 69505837.
  • Tadeusz Wawrzyński, Akta dowództw dywizji i brygad kawalerii 1919–1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 5, Centralne Archiwum Wojskowe, Warszawa 1973.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP