Zbigniew Puchalski (historyk)
| ||
| Państwo działania |  Polska | |
| Data i miejsce urodzenia | 1942 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 24 maja 2003 Warszawa | |
| Doktor nauk humanistycznych | ||
| Specjalność: historia wojskowości | ||
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | |
| Doktorat | 1989 – nauki historyczne Wojskowy Instytut Historyczny | |
| Pracownik | ||
| Instytucja | Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie | |
| Okres zatrudn. | 1967-1999 | |
| Instytucja | Muzeum Katyńskie w Warszawie | |
| Okres zatrudn. | 1999-2003 | |
| Odznaczenia | ||
    | ||
Zbigniew Puchalski (ur. 1942 w Warszawie, zm. 24 maja 2003 tamże) – polski historyk wojskowości, muzealnik, popularyzator i specjalista w dziedzinie falerystyki.
Życiorys
Ukończył studia magisterskie na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego w 1967, podyplomowe w Muzealnym Studium Podyplomowym Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1977 i doktorat w Wojskowy Instytucie Historycznym w Warszawie w 1989[1] (rozprawa o polskich odznaczeniach wojskowych w XX w.)[2].
Był długoletnim pracownikiem Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie na stanowiskach kolejno: staszego technika inwentaryzacyjnego (1968-1969), kustosza w Dziale Historii Średniowiecznej i Nowożytnej (1969-1972), kustosza w Dziale Historii Najnowszej (1971-1977), starszego kustosza w Dziale Oświatowym (1980-1985), głównego inwentaryzatora (1985-1995), kuratora działów wystawienniczych (1995-1997)[1], kuratora Działu Historii Dawnej (1995-1999) i starszego specjalisty Działu Historii Najnowszej w Muzeum Katyńskim (1999-2003)[2].
Był autorem wielu wystaw muzealnych i kustoszem gabinetu Orderu Virtuti Militari w Belwederze[3].
Został pochowany na cmentarzu Wolskim w Warszawie.
Ważniejsze publikacje
- Ordery i odznaczenia polskie i ich kawalerowie (współautor: Ireneusz J. Wojciechowski), Warszawa 1987, ISBN 83-03-02143-5.
- Krzyż i Medal Niepodległości (współautor: Tadeusz Wawrzyński), Warszawa 1994, ISBN 83-11-08344-4.
- Dzieje polskich znaków zaszczytnych, Warszawa 2000, ISBN 83-7059-388-7.
- Odznaczenia za zasługi bojowe i wojenne w latach 1919-1020. „Niepodległość i Pamięć”. 2 (3), s. 83-100, 1995. Warszawa: Muzeum Niepodległości w Warszawie. ISSN 1427-1443.
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi – 1995[2][4]
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 1992[2]
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 1983[2]
- Srebrny Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” – 1987[2]
- Srebrny Medal „Za Zasługi dla Rozwoju Kultury w Siłach Zbrojnych” – 1987[2]
- Odznaka Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” – 1978[2]
Przypisy
- ↑ a b Ryszard Łagun: Ludzie nauki w Wojsku. Warszawa: Centralny Ośrodek Naukowej Informacji Wojskowej, 1997, s. 288.
- ↑ a b c d e f g h Doktor Zbigniew Puchalski 1942-2003. „Przegląd Historyczno-Wojskowy, T. 4/2003”. s. 300.
- ↑ Łukasz Gaszewski: In Memoriam: Dr. Zbigniew Puchalski (1942-2003). medals.pl
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 sierpnia 1995 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1995 r. nr 59, poz. 656)
Linki zewnętrzne
- Dr Zbigniew Puchalski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-12-22].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób Zbigniewa Puchalskiego na Cmentarzu Wolskim
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka Srebrnego Medalu Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej