Ángel Pérez García

Ángel Pérez García
Ilustracja
García w meczu oldbojów Realu Madryt (2013)
Data i miejsce urodzenia

16 października 1957
Madryt, Hiszpania

Data i miejsce śmierci

17 października 2019
Madryt, Hiszpania

Wzrost

173 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
LataKlub
1973–1977Real Madryt
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1977–1980Castilla CF53(0)
1980–1982Real Madryt15(0)
1981–1982→ Real Murcia (wyp.)28(0)
1982–1985Elche CF105(5)
1985–1991Real Murcia191(1)
1991–1992CD Roldán28(0)
W sumie:420(6)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1976 Hiszpania U-188(0)
1976–1979 Hiszpania U-212(1)
W sumie:10(1)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2004–2005UD Almería (koordynator młodzieży)
2004–2005UD Almería B
2007–2009Sangonera Atlético
2009–2010Atlético Ciudad
2011–2012Ittihad El Shorta
2014New Radiant SC
2014–2015Piast Gliwice
2017–2018Nacional Potosí

Ángel Pérez García (ur. 16 października 1957 w Madrycie, zm. 17 października 2019 tamże) – hiszpański piłkarz występujący na pozycji obrońcy, zawodnik m.in. Realu Madryt, Realu Murcia i Elche CF, trener. Mistrz Hiszpanii i dwukrotny zdobywca Pucharu Króla z madryckim klubem.

Kariera piłkarska

Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w szkółce Realu Madryt, do której dołączył w wieku 16 lat. Zaczynał na pozycji skrzydłowego[1]. Kiedy był członkiem drużyny juniorskiej Realu, prowadzący pierwszy zespół trener Miljan Miljanić pozwalał mu czasem trenować z jego piłkarzami. W latach 1977–1980 występował w drugoligowej filii Realu, Castilla CF. Pierwsze spotkanie na szczeblu profesjonalnym rozegrał w barwach Castilli 3 września 1978 w przegranej ligowej grze z AD Almería (1:2). W sezonie 1979/80 rywalizował jednocześnie w spotkaniach pucharowych w pierwszym zespole Realu. W oficjalnym meczu tego klubu zadebiutował w marcu 1980 w ćwierćfinale Pucharu Króla z CD Logroñés (2:0). Obie madryckie drużyny, Castilla i Real, spotkały się w tamtym sezonie w finale rozgrywek o trofeum monarchy (w którym García nie wystąpił), co spowodowało że piłkarz ten zaliczył bezprecedensowe w skali świata osiągnięcie, zajmując w rozgrywkach pucharowych zarówno pierwsze, jak i drugie miejsce[2]. Real zwyciężył 6:1.

W latach 1980–1981 był członkiem pierwszego zespołu Królewskich[3], grając na pozycji lewego obrońcy. Zadebiutował w ekstraklasie w kwietniu 1980 w zwycięskim meczu przeciwko Sportingowi de Gijón. W barwach Realu zdobył tytuł mistrza (1980) i wicemistrza (1981) kraju, rozgrywając 15 spotkań ligowych. W rozgrywkach Pucharu Europy Real dochodził w tych latach, odpowiednio, do półfinału i finału. García zasłynął występem przeciwko Hamburger SV w 1/2 finału Pucharu Europy 1979/80, gdy wyłączył z gry Kevina Keegana, czołowego wówczas piłkarza świata, dwukrotnego laureata Złotej Piłki. Real rywalizację o puchar kraju rozstrzygnął na swą korzyść również w 1982.

García w swojej karierze reprezentował także barwy Realu Murcia (w sezonie 1981/82 będąc wypożyczony z Madrytu oraz w latach 1985–1991) i Elche CF (1982–1985). Oba te zespoły występowały w tym czasie przemiennie na pierwszym i drugim poziomie ligowym. W Elche zaliczył 32 występy w ekstraklasie, w Murcii natomiast zagrał w 92 meczach tej klasy i zdobył jedną bramkę. Podczas gry w Elche tygodnik Don Balón wybrał go do jedenastki sezonu[2]. Piłkarską karierę kończył w trzecioligowym CD Roldán.

Miał za sobą też grę w reprezentacjach Hiszpanii do lat 18 i do lat 21. Po zakończeniu profesjonalnej kariery występował jeszcze w drużynie weteranów madryckiego Realu.

Statystyki kariery piłkarskiej

KlubSezonLigaLigaPucharEuropa[a]Inne[b]Suma
MeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramki
Castilla CF1978/79Segunda División
31
0
——
1979/80Segunda División
22
0
——
Ogólnie530————
Real Madryt1979/80Primera División
5
0
2
0
—
1980/81Primera División
10
0
3
0
—
1981/82Primera División
0
0
1
0
—
Ogólnie150460——
Real Murcia (wyp.)1981/82Segunda División
28
0
——
Elche CF1982/83Segunda División
38
3
—
2
0
1983/84Segunda División
35
2
—
2
0
1984/85Primera División
32
0
—
1
0
Ogólnie1055——50
Real Murcia1985/86Segunda División
37
0
——
1986/87Primera División
39
1
——
1987/88Primera División
37
0
—
2
0
1988/89Primera División
16
0
1
0
——
1989/90Segunda División
31
0
1
0
——
1990/91Segunda División
31
0
——
Ogólnie1911——20
CD Roldán1991/92Segunda División B
28
0
——
Ogólnie w karierze420660704356

Kariera trenerska

García po zaprzestaniu aktywnej gry w piłkę rozpoczął pracę szkoleniową w UD Almería, w którym w latach 2004–2005 był koordynatorem zespołów młodzieżowych i trenerem czwartoligowej drużyny rezerw (UD Almería B). Później przez dwa lata (2005–2007) zatrudniony był jako nauczyciel kadry trenerskiej w akademiach dziecięcych madryckiego Realu w Ameryce Środkowej[4], Gwatemali i Panamie. W 2007 objął czwartoligowy hiszpański klub Sangonera Atlético, wprowadzając go po roku pracy do Segunda División B, a następnie utrzymując go na tym szczeblu. W 2009 zmienił miejsce pracy na trzecioligowy Atlético Ciudad[5]. Został z niego zwolniony po kilku miesiącach. Na początku 2011 przejął egipski Ittihad El Shorta, który w sezonie 2010/11 zajął w tabeli Egyptian Premier League czwarte miejsce. Hiszpan prowadził piłkarzy z Kairu także w kolejnych rozgrywkach, jednak sezon ligowy przed półmetkiem rywalizacji został anulowany po zamieszkach na stadionie w Port Saidzie. W latach 2012–2013 znów pracował jako instruktor trenerów w południowoamerykańskich szkołach Realu Madryt. Pod koniec 2013 podpisał obowiązujący od stycznia 2014[6] kontrakt z ekstraklasowym New Radiant SC z Malediwów, z którym rozstał się już w marcu, po dwóch miesiącach pracy[7][8].

Od maja 2014 do marca 2015 prowadził występujący w polskiej pierwszej lidze Piast Gliwice. Dokończył ligowy sezon 2013/14, w którym jego drużyna zajęła dwunaste miejsce; prowadził zespół w pięciu rozstrzygniętych spotkaniach, z których gliwiczanie wygrali trzy, raz zremisowali i raz przegrali. W kolejnym sezonie (2014/15) Piast pod wodzą Garcíi wygrał w lidze osiem razy, sześć razy zremisował i dziesięć razy przegrał. W Pucharze Polski dotarł do ćwierćfinału (zwycięstwo, remis i porażka w pierwszym meczu fazy 1/4), lecz został zwolniony z pracy przed spotkaniem rewanżowym, gdy zespół zajmował w tabeli dziesiąte miejsce. Już bez Garcíi Piast przegrał rewanż z Podbeskidziem Bielsko-Biała, a w ekstraklasie uplasował się na koniec sezonu na dwunastej pozycji. Łącznie Hiszpan poprowadził zespół w 33 oficjalnych spotkaniach, notując remisowy bilans gier przy 47–44 w bramkach. Dużą popularność podczas pracy w Polsce zdobył dzięki wykonywanym przez siebie w programie Paint i umieszczanym na Twitterze grafikom zawierającym ważne lub efektowne zwycięstwa Piasta z rywalami, z którymi wcześniej tej drużynie nie szło zbyt dobrze; grafiki te podpisywał hasłem resultados historicos[9].

Ostatnim prowadzonym przez Garcíę klubem był pierwszoligowy boliwijski Nacional Potosí, w którym zatrudniony był od września 2017 do lutego 2018. W Turnieju Zamknięcia (Torneo Clausura) sezonu 2017 jego zespół zajął ostatnie dwunaste miejsce, a w całych trzyrundowych mistrzostwach kraju 2016–17 miejsce ósme, dające prawo gry w Copa Sudamericana. Mimo słabych wyników, klub uznał Hiszpana za jednego z najlepszych trenerów, jacy przyjechali do Boliwii w tamtej dekadzie i twórcę podwalin pod aktualny zespół[10].

Statystyki kariery trenerskiej

KlubOdDoOgółem
MZRPZwy %
Piast Gliwice7 maja 201418 marca 201533[c]1281237,5%
Łącznie331281237,5%

Życie prywatne

García był żonaty z Isabel. Miał dwóch synów, Angela i Antonia, oraz dwie córki, Susanę i Isabel. Miał też pięciu braci[11]. Jeden z nich, José Pérez García (ur. 1948) również uprawiał futbol, grał w filialnej drużynie Atlético Madryt[2], a następnie w Realu Valladolid i Realu Murcia.

Ángel Pérez García zmarł z powodu guza mózgu[12] w szpitalu w Madrycie dzień po swoich 62. urodzinach[13].

Sukcesy

Zawodnik

Castilla CF
Real Madryt
Elche CF
Real Murcia

Trener

Sangonera Atlético

Uwagi

  1. ↑ Uwzględniono: Puchar Europy – 5 (0), Puchar UEFA – 1 (0).
  2. ↑ Uwzględniono: Puchar Ligi – 5 (0), baraże o utrzymanie w Primera Division – 2 (0).
  3. ↑ Jedno ze spotkań zostało przerwane i dokończone w drugim terminie.
  4. ↑ W grupie XIII, rozgrywano osiemnaście grup.

Przypisy

  1. ↑ Paweł Czado: Zmarł Ángel Pérez Garcia, były trener Piasta Gliwice (pol.). gliwice.wyborcza.pl, 2019-10-17. [dostęp 2019-11-14].
  2. ↑ a b c Carlos Carrasco: Pérez García: "El Madrid cuida a sus veteranos" (hiszp.). defensacentral.com. [dostęp 2019-12-08].
  3. ↑ Nie żyje Ángel Pérez García (pol.). realmadryt.pl, 2019-10-17. [dostęp 2019-11-14].
  4. ↑ Ángel Pérez García trenerem Piasta (pol.). 90minut.pl, 2014-05-07. [dostęp 2019-11-14].
  5. ↑ Muere Pérez García, el hombre que anuló a Keegan (hiszp.). abc.es, 2019-10-17. [dostęp 2020-01-12].
  6. ↑ Perez Garcia introduced to the players (ang.). newradiantsc.com, 2014-01-09. [dostęp 2014-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-27)].
  7. ↑ Club part company with coach Perez Garcia (ang.). newradiantsc.com, 2014-03-04. [dostęp 2014-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-27)].
  8. ↑ Pérez García ficha como técnico del New Radiant de Maldivas (hiszp.). as.com, 2013-12-27. [dostęp 2019-11-14].
  9. ↑ Marcin Ziach: Od Pasów do Pasów, czyli "resultados historicos" Angel Pereza Garcii w Piaście Gliwice (pol.). sportowefakty.wp.pl, 2015-03-18. [dostęp 2020-02-04].
  10. ↑ Fallece Ángel Pérez, extécnico de Nacional Potosí (hiszp.). bolivia.com, 2019-10-18. [dostęp 2019-11-14].
  11. ↑ Nie żyje Angel Perez Garcia, były trener Piasta Gliwice, autor resultados historicos. Przegrał walkę z nowotworem (pol.). dziennikzachodni.pl, 2019-10-17. [dostęp 2020-02-04].
  12. ↑ Mateusz Miga: Dzień Zaduszny. Wyjątkowego trenera wspomina piłkarz Piasta Gliwice (pol.). sport.tvp.pl, 2019-11-02. [dostęp 2019-11-02].
  13. ↑ Ángel Pérez García nie żyje (pol.). 90minut.pl, 2019-10-17. [dostęp 2019-10-28].

Linki zewnętrzne

Trenerzy Piasta Gliwice
  1. ↑ a b c trener zastępczy
  2. ↑ trener tymczasowy
Trenerzy Nacionalu Potosí
  • Andrada (2004)
  • Andrada (2006–09)
  • Soria (2009)
  • Mir (2010)
  • Espinoza (2010[A])
  • Orozco (2011)
  • Zamora (2011)
  • Andrada (2011–12)
  • Martínez (2012[A])
  • Paz García (2012)
  • Leeb (2012–13)
  • Baldivieso (2013)
  • Corso (2013[A])
  • Ortega (2013–14)
  • Ferrufino (2014–15)
  • Zahzú (2015)
  • de la Torre (2015)
  • Chacior (2015)
  • Márquez (2016)
  • Malvestiti (2016)
  • Ramallo (2016)
  • Sanz (2016)
  • Leeb (2017)
  • Andrada (2017)
  • Moncayo (2017[A])
  • Pérez García (2017–18)
  • Malvestiti (2018)
  • Illanes (2018–19)
  • Campos (2020)
  • Núñez (od 2020)
  1. ↑ a b c d tymczasowo

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Ángel Pérez García.jpg
Autor: MagoangelESP, Licencja: CC BY-SA 3.0
Playing football Veteran Real Madrid