Łódka (liturgia)

Łódka

Łódka (łac. navicula "łódka") – naczynie, w którym przechowuje się kadzidło, używane do spalania podczas okadzeń.

Nazwa naczynia pochodzi od jego kształtu, przypominającego łódkę. W okresie baroku występowała też w kształcie okrętu lub muszli. Naczynie wsparte na owalnej lub wielobocznej stopie było zamknięte wieczkiem zamocowanym na zawiasie. Do nabierania kadzidła i sypania go na rozżarzone węgle w kadzielnicy służy łyżeczka[1]. W judaizmie naczynie do przechowywania wonnych ziół nazywa się Balsaminka[2].

Przypisy

Bibliografia

  • Sztuka świata. Słownik terminów tom 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013. ISBN 978-83-213-4727-1.
  • Bogusław Nadolski: Leksykon Liturgii. 2006.

Media użyte na tej stronie

Emblem of the Papacy SE.svg
Emblem of the Papacy: Triple Tiara and Keys
Schiffchen.jpg
Ministrant trzymający łódkę (Navikulum)