Łapcie (obuwie)

Rosyjskie łapcie
Sposób wiązania i noszenia łapcia

Łapcie (dawniej regionalnie także postoły, kurpie[1]) – dawne chodaki wyplatane techniką krzyżową z taśm łyka, najczęściej lipy, brzozy lub wiązu. Czasem używano także witek wierzbowych. Wkładane były na stopy owinięte w onuce i przywiązywane rzemieniem bądź sznurkiem. Noszono je na co dzień, do pracy, przez cały rok. Jako że były nietrwałe, niekiedy je wzmacniano, podszywając podeszwę kawałkami skóry[2].

Nosili je mieszkańcy Polski (m.in. Kurpie, Podlasianie i Lasowiacy), północnej części obecnej Ukrainy, Białorusi, Rosji, Litwy, Łotwy, Estonii, a także Finlandii. Używane były jeszcze w XIX wieku, a na niektórych terenach nawet w pierwszych dekadach XX wieku[2].

Przypisy

  1. Prace filologiczne Tom 18, Część 4, Warszawa 1965, s. 98.
  2. a b Łapcie. Muzeum Etnograficzne w Krakowie. [dostęp 2019-06-18].

Media użyte na tej stronie

Łapeć założony na lnianą onucę.png
Autor: Superjurek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Łapeć założony na lnianą onucę.
Museum of History of Donetsk metallurgical plant (012).jpg
(c) Andrew Butko, CC BY-SA 3.0
Museum of History of Donetsk metallurgical plant