Łeonid Mały

Łeonid Mały

Pełne imię i nazwisko	Łeonid Wiktorowycz Mały
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1955 Mikołajów
Wzrost	172 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub DJuSSz Sudnobudiwnyk Mikołajów
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1974 Łokomotyw Chersoń 4 (0) 1974–1976 Zoria Woroszyłowgrad 6 (0) 1977–1978 SKA Odessa 79 (15) 1979–1980 Szachtar Donieck 37 (4) 1981 SKA Odessa 40 (6) 1982 Czornomoreć Odessa 5 (0) 1983–1987 Sudnobudiwnyk Mikołajów 154 (28) 1988–1989 Dnipro Czerkasy 93 (18) W sumie: 418 (71)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1989 Dnipro Czerkasy (asystent) 1990–1991 Sudnobudiwnyk Mikołajów (dyr.techniczny) 1992 Sudnobudiwnyk Mikołajów (p.o.) 1992–1994 Ewis Mikołajów (wiceprezes) 2009–2010 MFK Mikołajów (asystent)

Łeonid Wiktorowycz Mały, ukr. Леонід Вікторович Малий, ros. Леонид Викторович Малый, Leonid Wiktorowicz Mały (ur. 28 stycznia 1955 w Mikołajowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener i sędzia piłkarski.

Kariera piłkarska

Wychowanek Szkoły Sportowej Sudnobudiwnyk Mikołajów. Pierwszy trener O.I.Waskowski. W 1974 razem ze swoim bratem-bliźniakiem Wołodymyrom rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Łokomotywu Chersoń, skąd wkrótce został zaproszony do Zorii Woroszyłowgrad. W 1977 został powołany do wojska, gdzie służył z bratem w SKA Odessa. Po zwolnieniu z wojska w 1979 roku został piłkarzem Szachtara Donieck. W 1981 razem z bratem wrócił do SKA Odessa. W 1982 pozostawił brata w wojskowej drużynie, a sam przeniósł się do Czornomorca Odessa. Ale w meczu 6 kolejki otrzymał ciężką kontuzję i był zmuszony opuścić pierwszoligowy Czornomoreć. Od 1983 bronił barw Sudnobudiwnyka Mikołajów. W 1988 przeszedł do Dnipra Czerkasy, w którym zakończył karierę piłkarza w roku 1989.^[1] Potem grał w zespołach amatorskich, m.in. Kołos Nowokrasne.

Kariera trenerska

Jeszcze będąc piłkarzem rozpoczął pracę szkoleniowca. W 1989 również pełnił funkcję grającego trenera w klubie Dnipro Czerkasy. W 1990 powrócił do rodzimego Mikołajowa, gdzie pracował na stanowisku dyrektora technicznego Sudnobudiwnyka Mikołajów. Z rozpoczęciem I mistrzostw Ukrainy na początku sezonu 1992 tymczasowo objął prowadzenie klubem Sudnobudiwnyk, który szybko zyskał nowego inwestora i nową nazwę – Ewis Mikołajów. Został wiceprezesem mikołajowskiego klubu i sprawował tę funkcję do 1994 roku. W latach 2009–2010 pomagał trenować piłkarzy MFK Mikołajów. Przewodniczył Miejskim Związkiem Piłki Nożnej w Mikołajowie, pracował jako wiceprezes Mikołajowskiego Obwodowego Związku Piłki Nożnej^[2]. Od 2011 pracował w strukturach obwodowej administracji towarzystwa Dynama w Mikołajowie^[3].

Kariera sędziowska

W 1993 roku otrzymał ofertę zostania sędzią piłkarskim. Po szkoleniu oraz specjalnych zgrupowaniach rozpoczął karierę arbitra. Najpierw sędziował mecze Przejściowej i Drugiej lig mistrzostw Ukrainy, a później i w pierwszej lidze. Pełnił funkcję głównego arbitra meczu oraz sędziego liniowego. W sezonie 1996/97 rozpoczął sędziowanie meczów piłkarskich Wyższej Ligi Ukrainy jako sędzia liniowy. W maju 2002 roku był sędzią liniowym w meczu pomiędzy drużynami Metałurh Zaporoże i Dynamo Kijów, podczas którego na jego oczach miał wylew trener Dynamo Walery Łobanowski. Ogółem był głównym arbitrem 77 meczów w wyższej i pierwszej ligach ukraińskich. Sędzia kategorii krajowej^[4].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

SKA Odessa

• awans do Pierwoj ligi ZSRR: 1977
• mistrz Ukraińskiej SRR: 1977

Szachtar Donieck

• zdobywca Pucharu ZSRR: 1980

Sudnobudiwnyk Mikołajów

• brązowy medalista Ukraińskiej SRR: 1984, 1985

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1979

Przypisy

Bibliografia

• Łeonid Mały w bazie Historii i statystyki ukraińskiej piłki nożnej (ukr.)
• Łeonid Mały w bazie Football Facts (ros.)
• Łeonid Mały w bazie Odeski Futbol (ros.)
• Łeonid Mały w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)