|
| Zaangażowani | ZSRR |
| Indeks COSPAR | 1971-073A |
| Rakieta nośna | Proton K/D |
| Miejsce startu | Bajkonur, Kazachska SRR |
| Cel misji | Księżyc |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
| Okrążane ciało niebieskie | Księżyc |
| Perycentrum | 100 km[1] |
| Apocentrum | 100 km[1] |
| Okres obiegu | 119,0 min[1] |
| Nachylenie | 35,0[1]° |
| Czas trwania |
| Początek misji | 2 września 1971 (13:40:40[2] UTC) |
| Data lądowania | 11 września 1971 |
| Koniec misji | 11 września 1971 |
| Wymiary |
| Masa całkowita | 5600[2] kg |
Łuna 18 (ros. Луна 18, tłum. Księżyc 18) – radziecka bezzałogowa sonda kosmiczna wystrzelona w ramach programu Łuna. Jej zadaniem było m.in. zebranie i dostarczanie na Ziemię próbek gruntu księżycowego[1].
Przebieg misji
Sonda została wystrzelona z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie 2 września 1971 roku. Na orbitę wokółksiężycową została wprowadzona 6 września 1971 roku. Krążyła wokół Księżyca, realizując program badań naukowych do dnia 11 września 1971 roku. W tym czasie 54 razy okrążyła Księżyc i przeprowadzono z nią 85 sesji komunikacyjnych[2]. W dniu 11 września przy użyciu silniczków hamujących skierowano ją w stronę powierzchni Księżyca[2], uległa jednak rozbiciu[3] w miejscu o współrzędnych 3,5°N/56,5°E[4]. W momencie uderzenia komunikacja z sondą ustała[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e Mark Wade: Luna Ye-8-5 (ang.). Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2013-07-05].
- ↑ a b c d e Luna 18 (ang.). W: NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2013-07-05].
- ↑ Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: Wydawnictwo M.O.N., 1974, s. 127.
- ↑ Mark Garlick: Ilustrowany wielki atlas Kosmosu. Warszawa: Buchmann, 2006, s. 27. ISBN 978-83-61048-72-5.
