Łysa Skałka
Widok z Rusinowej Polany
Łysa Skałka – urwista skała wznosząca się na wysokość 1129 m n.p.m. tuż po zachodniej stronie Łysej Polany w polskich Tatrach Wysokich, na wprost skrzyżowania polskiej Drogi Oswalda Balzera do Morskiego Oka ze słowacką Drogą Wolności. Jest najdalej na wschód wysuniętym wzniesieniem polskich Tatr[1]. Porasta ją las z rzadkimi w Tatrach gatunkami drzew: klon jawor, cis pospolity i sosna pospolita[2].
Zbudowana jest z pochodzących ze środkowego triasu dolomitów, a wymodelowana została przez erozję w młodszym trzeciorzędzie i w czwartorzędzie[3]. Rosnące na niej sosny to relikt glacjalny z holocenu (8000–6000 lat p.n.e.)[3]. Stwierdzono też występowanie bardzo rzadkich w Polsce gatunków roślin – irgi czarnej i dwulistnika muszego[4].
Przypisy
- ↑ Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
Media użyte na tej stronie