Śpiące psy
| ||
| Gatunek | thriller polityczny[1] film akcji[2] | |
|---|---|---|
| Data premiery | 6 października 1977[3] | |
| Kraj produkcji | Nowa Zelandia | |
| Język | angielski | |
| Czas trwania | 107 minut | |
| Reżyseria | Roger Donaldson | |
| Scenariusz | Ian Mune Arthur Baysting | |
| Główne role | Sam Neill Ian Mune Warren Oates Donna Akersten Ian Watkin | |
| Muzyka | Mathew Brown David Calder Murray Grindlay | |
| Zdjęcia | Michael Seresin | |
| Scenografia | Ian Mune Roger Donaldson | |
| Kostiumy | Lesley McLennan Craig McLeod | |
| Montaż | Ian John | |
| Produkcja | Roger Donaldson | |
Śpiące psy (ang. Sleeping Dogs) – nowozelandzki film z 1977 roku w reżyserii Rogera Donaldsona, oparty na powieści Christiana K. Steada Smith's Dream z 1971 roku. Jest pierwszym fabularnym kolorowym filmem długometrażowym na taśmie 35 mm wyprodukowanym w Nowej Zelandii. Jest również filmem przełomowym dla kinematografii tego kraju, gdyż powstał po 11 latach przerwy w produkcji filmów i zapoczątkował powstawanie kolejnych produkcji[4]. Jego premiera miała miejsce w Wintergarden w Auckland 6 października 1977 roku[3].
Fabuła
Sam Neill pojawia się w roli mężczyzny nazwiskiem Smith, który po rozpadzie małżeństwa z powodu zdrady żony udaje się na wyspę zamieszkaną przez Maorysów. Zostaje tam wzięty omyłkowo za terrorystę, który dokonał zamachu w pobliskiej miejscowości, i aresztowany. Udaje się mu uciec i dołączyć do partyzantów walczących o wolność z prawicowym reżimem. W kraju panuje chaos i demoralizacja, a siły rządowe próbują zaprowadzić porządek za wszelką cenę. Amerykanie wysyłają swoje wojsko, ale porucznik Willoughby (w tej roli Warren Oates) bardziej niż konfliktem zainteresowany jest kobietami i alkoholem. Smith, który liczył, że uda mu się wyplątać z uczestnictwa w wojnie domowej, ponownie zostaje w nią zaangażowany przez lidera buntowników Bullena (Ian Mune). Obaj toczą beznadziejną walkę z otaczającym ich wrogiem.
Obsada
Na podstawie Filmwebu[5].
- Sam Neill – Smith
- Ian Mune – Bullen
- Warren Oates – porucznik Willoughby
- Donna Akersten – Mary
- Ian Watkin – Dudley
- Bernard Kearns – premier
- Dorothy McKegg – matka Glorii
- Clyde Scott – Jesperson
- Nevan Rowe – Gloria
- Raf Irving – reporter
O filmie
Film był debiutem reżysera Rogera Donaldsona (wcześniej reżyserującego reklamy telewizyjne), a także aktora Sama Neilla. Jako pierwszy film w historii kina nowozelandzkiego trafił do szerokiej dystrybucji w Stanach Zjednoczonych. Nie został doceniony przez krytyków, ani nie zdobył nagród, obejrzało go jednak 250 tys. widzów w kinach Nowej Zelandii, nie licząc osób oglądających go w kolejnych latach[2][1][4]. Film cieszył się popularnością także w Związku Radzieckim[3]. Zarówno powieść, jaki i film, są przestrogą przed ekstremizmem oraz podkreślają obawy przed wojną, taką jak wojna wietnamska zakończona w 1975 roku[4].
Przypisy
- ↑ a b Steven Jay Schneider, Ian Haydn Smith: 1001 filmów, które musisz zobaczyć. Poznań: Elipsa, 2015, s. 619. ISBN 978-83-245-9619-5.
- ↑ a b Helen Martin: Feature film – The 1970s film renaissance (ang.). Te Ara – the Encyclopedia of New Zealand. [dostęp 2017-06-10].
- ↑ a b c Red carpet rolled out for Sleeping Dogs (ang.). www.thebigidea.nz, 2007-10-05. [dostęp 2017-06-10].
- ↑ a b c Brian McDonnell: Sleeping Dogs. W: Geoff Mayer: The Cinema of Australia and New Zealand. Wallflower Press, 2007, s. 102-107. ISBN 978-1-904764-96-0. (ang.)
- ↑ Śpiące psy (1977). Filmweb. [dostęp 2017-06-10].
Linki zewnętrzne
- Śpiące psy w bazie IMDb (ang.)
- Śpiące psy w bazie Filmweb