Święta Drużyna

Święta Drużyna (ros. Священная дружина) – tajna organizacja założona pod protektoratem carskiego dworu przez rosyjską arystokrację dworską najpóźniej latem 1881[1]. do walki z ruchem rewolucyjnym (niezależnie od policji i żandarmerii).

Działalnością "Świętej Drużyny" kierował centralny komitet, na którego czele stał hrabia Paweł Szuwałow. Do kierownictwa "Świętej Drużyny" należeli wielcy książęta, ministrowie, generalicja rosyjska. Organizacja była ściśle konspiracyjna, członkowie grupowali się w "piątkach". W celach walki z rosyjskimi rewolucjonistami – emigrantami utworzono agenturę zagraniczną.

Członkowie "Świętej Drużyny" organizowali zabójstwa wybitnych rewolucjonistów, śledzili ich działalność.

W 1881 "Święta Drużyna" utworzyła fikcyjną organizacja pod nazwą "Ziemska Liga" w której imieniu prowadziła w prowokacyjnych celach pertraktacje z ocalałymi po pogromie organizacji po 1 marca 1881 roku członkami Komitetu Wykonawczego "Narodnej Woli".

Na jednym, z pierwszych posiedzeń "Świętej Drużyny" wydano trzy wyroki śmierci: na Lwa Hartmana — członka "Narodnej Woli", uczestnika zamachu na cara Aleksandra II na kurskiej linii kolejowej (19 listopada 1879), któremu udało się zbiec za granicę, na Henri Rocheforta — dziennikarza francuskiego, który w wydawanej przez siebie gazecie "L'Intransigeant" bronił rosyjskich rewolucjonistów i ostro występował przeciwko rządowi carskiemu, oraz na anarchistę Piotra Kropotkina.

Przebywający na emigracji Piotr Kropotkin został uprzedzony o przygotowywanym na niego zamachu i opublikował w gazecie "Le Revolte" notatkę, w której podał, iż znani mu są inicjatorzy zamachu na jego życie i że nazwiska ich zostaną opublikowane w prasie europejskiej z chwilą wykonania wyroku. Z obawy przed skandalem, międzynarodowym "Święta Drużyna" odwołała wyrok na Kropotkina.

Z końcem 1882 "Święta Drużyna" zakończyła działalność[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Bazylow L.: Dzieje Rosji. 1801-1917. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1977, s. 372.

Bibliografia