Święty Jodok

Święty Jodok Josse
prezbiter
Obraz św. Jodoka w kościele parafialnym św. Krystyny w Ravensburgu (Moriz Schlachter, 1889).
Data śmierci	ok. 688
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	13 grudnia
Szczególne miejsca kultu	Saint-Josse

Święty Jodok, również: Judok, Just lub Joss, fr. Josse – żyjący w VII wieku prezbiter i eremita, święty Kościoła katolickiego.

Jego życiorys pochodzący z anonimowego źródła i spisany w IX wieku, opracowany został dwa wieki później. Jodok miał być drugim synem bretońskiego króla Jutalea, władcy Armoryki. Odstąpił od sukcesji i jako kapłan przystał do hrabiego Hiemona z Ponthieu. Życie pustelnicze rozpoczął w 644 roku w Brahic, gdzie spędził osiem lat. Aż do śmierci przebywał w eremie w Runiac. Okres przebywania w samotni przerwała pielgrzymka do Rzymu. Pochowany został w Runiac.

Jego relikwie przeniesiono i w IX wieku znajdowały się w benedyktyńskim opactwie Hyde (rozwiązanym i zburzonym w 1538 roku) za murami Winchesteru, by powróciły w 977 roku do Runiac. Data jego śmierci nie jest znana, ale prawdopodobnie było to w roku 688.

W zależności od kraju czczony jest pod imieniem: Judok, Just, czy Josse, Jodocus, Judochus, Jobst, Jost, Joost, Josse, Joist, Yuzek, Juzeg, Jeg, Jouveen, Judganoc. Nie należy mylić go ze św. Justem-Jodokiem († 1009) czczonym w Polsce w Tęgoborzy.

Współcześnie Jodok czczony jest w Alzacji, Belgii i Skandynawii, a do Saint-Josse przybywają pielgrzymki wiernych.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 13 grudnia.

Zobacz też

• kult świętych
• wstawiennictwo świętych
• plemiona celtyckie

Bibliografia

• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 3: H-Ł. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 332/333. ISBN 83-7097-464-3.

Źródła internetowe

• Philippe Rouillard, San Giudoco (Giudioco) di Piccardia (wł.)