Świadkowie Jehowy na Gwadelupie

Świadkowie Jehowy na Gwadelupie
Państwo

 Francja

Departament zamorski

 Gwadelupa

Liczebność
(2021)

8396

% ludności kraju
(2021)

2,1%

Liczba zborów
(2021)

118

Rozpoczęcie działalności

1936

Mapa konturowa Gwadelupy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Lamentin”
Geographylogo.svg
Sala Zgromadzeń na Gwadelupie

Świadkowie Jehowy na Gwadelupie – społeczność wyznaniowa na Gwadelupie, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2021 roku 8396 głosicieli (ok. 2,1% mieszkańców), należących do 118 zborów[1]. W 2021 roku na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 21 858 osób (prawie 5% mieszkańców)[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje francuskie Biuro Oddziału[3].

Historia

Początki

W 1936 roku zaczęto tu upowszechniać wyznanie Świadków Jehowy, a w 1938 roku działalność tą kontynuowano za pomocą nagrań gramofonowych. Z sąsiedniej wyspy, Dominiki, przybył tu z rodziną Cyril Winston i zaczął głosić. W 1940 roku na przedmieściach Pointe-à-Pitre odbywały się zebrania religijne, w czerwcu powstał pierwszy zbór. W tym samym roku rozpoczęto działalność na Saint-Martin. W 1948 roku zanotowano liczbę 46 głosicieli. Jesienią 1948 roku dotarli pierwsi misjonarze Szkoły Gilead; powstał drugi zbór, w Desbonnes[4].

W 1954 roku wyspę odwiedzili Nathan H. Knorr i Milton G. Henschel. 17 marca 1954 roku przybyli kolejni misjonarze. W kilku miejscowościach wyświetlono film „Społeczeństwo Nowego Świata w działaniu”.

Rozwój działalności

W 1954 roku otwarto Biuro Oddziału. Liczba głosicieli wyniosła 128. Korzystano z 18-metrowego szkunera Sibia, który później został zastąpiony większą łodzią – Light (Światło), oraz 22-metrową łodzią Faith (Wiara), które służyły za domy misjonarskie. Stacjonarny dom misjonarski mieścił się w Le Raizet. Rok później przybyli Świadkowie Jehowy z Francji, którzy pomagali prowadzić działalność kaznodziejską. W 1956 roku rozpoczęto głoszenie na wyspie La Désirade. W 1958 roku na kongres międzynarodowy pod hasłem „Wola Boża” do Nowego Jorku wyjechało 19 Świadków Jehowy z Gwadelupy.

W 1960 roku w Anse-Bertrand zorganizowano kongres pod hasłem „Lud zabiegający o pokój”; wkrótce powstał tam zbór. Na Gwadelupie było 251 głosicieli. W roku 1963 rozpoczęto działalność na wyspie Marie-Galante. W 1964 roku powstała przenośna Sala Zgromadzeń na 600 miejsc (była to składana, wciąż powiększana konstrukcja). W 1966 roku działało około 450 głosicieli. Zagraniczni wyznawcy przyszli z pomocą humanitarną współwyznawcom, poszkodowanym przez huragan Ines. Otwarto nowe Biuro Oddziału w Morne Udol 46, niedaleko Pointe-à-Pitre. W 1968 roku liczba głosicieli przekroczyła 1000 osób. W 1969 roku na wyspie Marie-Galante w Grand-Bourg odbył się kongres pod hasłem „Pokój na ziemi”.

W roku 1970 na Les Saintes rozpoczęto regularną działalność kaznodziejską. W 1973 roku na Saint-Martin powstał zbór francuskojęzyczny. W 1974 roku przekroczono liczbę 2000 głosicieli. W lutym 1975 roku w Marigot na Saint-Martin odbył się kongres pod hasłem „Boskie zamierzenie”, a wkrótce zbudowano tam Salę Królestwa. We wrześniu tego samego roku na wyspie Saint-Barthélemy pojawili się pierwsi wyznawcy. W roku 1978 na Gwadelupie zorganizowano kongres międzynarodowy pod hasłem „Zwycięska wiara” z udziałem 6274 osób, chociaż działało tam wówczas tylko 2600 Świadków Jehowy.

W 1980 roku w Lamentin postawiono „na stałe” ową przenośną Salę Zgromadzeń, a na wyspie Les Saintes, Désirade i Saint-Barthélemy powstały zbory. Liczbę 3000 głosicieli osiągnięto w 1982 roku. W styczniu 1987 roku założono w Pointe-à-Pitre zbór angielskojęzyczny i wybudowano pierwszą na Gwadelupie stałą Salę Zgromadzeń na 4000 miejsc. W 1989 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez huragan Hugo, szczególnie na Désirade. Zanotowano wówczas liczbę ponad 6000 głosicieli.

W 1992 roku otwarto w Sainte-Anne nowe Biuro Oddziału. Zanotowano liczbę 6839 głosicieli. W 1994 roku osiągnięto liczbę 7250 głosicieli, a w 2009 roku – 8546. Na początku roku 2010 miejscowi wyznawcy zorganizowali pomoc humanitarną dla haitańskich współwyznawców, poszkodowanych przez trzęsienie ziemi. W 2012 roku nadzór nad działalnością miejscowych wyznawców przejęło francuskie Biuro Oddziału[3]. W 2014 roku działało na Gwadelupie około 8339 głosicieli. We wrześniu 2017 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez huragan Irma Świadków Jehowy na Saint-Barthélemy oraz na Saint-Martin[5][6][7]. We wrześniu 2022 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez huragan Fiona[8].

Zebrania zborowe i kongresy odbywają się w języku angielskim, francuskim, francuskim migowym, hiszpańskim, kreolskim Gwadelupy i kreolskim haitańskim.

Uwagi

  1. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program jest zamieszczany w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy

  1. Gwadelupa – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2022-01-04].
  2. Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2021, jw.org.
  3. a b Rocznik Świadków Jehowy 2013, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2013, s. 13.
  4. 1949 Yearbook of Jehovah's Witnesses, Watchtower, 1949, s. 61, 62 (ang.).
  5. Watchtower, Świadkowie Jehowy zwiększają tempo akcji niesienia pomocy po przejściu huraganów, jw.org, 19 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-25].
  6. Watchtower, Skutki przejścia huraganu Irma, jw.org [dostęp 2017-10-03].
  7. Watchtower, Dziękujemy Jehowie i nabieramy odwagi!, jw.org, 29 września 2017 [dostęp 2017-10-14].
  8. Watchtower, Huragan Fiona powoduje zniszczenia na Karaibach, jw.org, 26 września 2022 [dostęp 2022-10-05].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Guadeloupe department location map.svg
Autor: Eric Gaba (Sting - fr:Sting), Licencja: CC BY-SA 3.0
Blank administrative map of the region and department of Guadeloupe, France, for geo-location purpose, with arrondissements boundaries.