Świadkowie Jehowy w Portoryko

Świadkowie Jehowy w Portoryko
Państwo

 Stany Zjednoczone

Terytorium nieinkorporowane

 Portoryko

Liczebność
(2021)

23 610

% ludności kraju
(2021)

0,65%

Liczba zborów
(2021)

232

Rozpoczęcie działalności

ok. 1930

Mapa konturowa Portoryka, po prawej znajduje się punkt z opisem „Caguas”
Geographylogo.svg
Miejscowości w Portoryko, w których znajduje się Sala Zgromadzeń (czerwony kolor)

Świadkowie Jehowy w Portoryko – społeczność wyznaniowa w Portoryko, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2021 roku 23 610 głosicieli, należących do 232 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2021 roku zebrało się 49 656 osób (ok. 1,8% mieszkańców)[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje amerykańskie Biuro Oddziału[3][4].

Historia

Początki

Świadkowie Jehowy rozpoczęli działalność kaznodziejską w Portoryko na początku lat 30. XX wieku. Pierwszym głosicielem był 70-letni John Dahlberg, który słabo znał język hiszpański. W 1932 roku rozpowszechniono około 10 tysięcy egzemplarzy broszury Królestwo Boże – nadzieja świata[5]. W roku 1935 do Portoryko przybyły dwie pionierki – Lillian Carr i Marie Hawkins, które przez ponad 10 lat głosiły i rozpowszechniały literaturę biblijną na całej wyspie, choć nie posługiwały się biegle językiem hiszpańskim[6]. W 1938 roku działalność tę kontynuowano za pomocą nagrań gramofonowych.

W 1938 roku literatura biblijna trafiła do rąk Ambrosio Rosy Garcii, który pomimo sprzeciwu miejscowych duchownych oraz policji wkrótce rozpoczął głoszenie od domu do domu. W trakcie głoszenia spotkał Santiago Rodrigueza, Sr., który przyłączył się do tej działalności. W wyniku ich wysiłków powstała pierwsza mała grupa sympatyków Świadków Jehowy, która rozpoczęła organizowanie wspólnych spotkań. 18 stycznia 1940 roku w miejscowej rzece odbył się pierwszy chrzest w Portoryko. Ponieważ w Portoryko nie było innych Świadków Jehowy, Ambrosio Rosa Garcia ochrzcił Santiago Rodrigueza i na odwrót. 8 czerwca 1940 roku powstał pierwszy miejscowy zbór[6].

W marcu 1944 roku dotarła pierwsza szóstka misjonarzy, absolwentów pierwszej klasy Szkoły Gilead, Leo i Eunice Van Daalen, rodzeni bracia Leo – Emil, Arthur, Homer oraz ich kuzyn Donald[7]. Pierwszy kongres w Portoryko odbył się w 1945 roku w San Juan; uczestniczyło w nim 250 osób. 1 kwietnia 1946 roku zostało otwarte Biuro Oddziału[6]. W roku 1947 zanotowano liczbę 71 głosicieli w 4 zborach – zorganizowano 61 specjalnych spotkań religijnych w 12 miastach. W 1948 roku liczba głosicieli wzrosła do 160, a w następnym roku do 253 w 7 zborach; zorganizowano 136 specjalnych spotkań. W 1959 roku przekroczono liczbę 500 głosicieli. W grudniu 1960 roku przyjechał do Portoryko Milton Henschel.

Rozwój działalności

W 1963 roku otwarto Biuro Oddziału. W styczniu 1967 roku w San Juan odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Synowie Boży – synami wolności” z udziałem 8604 obecnych, na którym 225 osób zostało ochrzczonych. W kraju działało 3488 głosicieli[8][9]. Dwa lata później (1969) liczba głosicieli przekroczyła 5500.

We wrześniu 1973 roku po raz drugi na wyspie zorganizowano kongres międzynarodowy, pod hasłem „Boskie zwycięstwo” z udziałem ponad 31 000 obecnych (w tym 5000 delegatów zagranicznych) i ochrzczono 1007 osób. W 1978 roku przekroczono liczbę 17 tysięcy głosicieli w 227 zborach. W roku 1978 na dwóch kongresach pod hasłem „Zwycięska wiara” obecnych było 32 267 osób.

W roku 1993 grono wolontariuszy portorykańskiego oddziału Towarzystwa Strażnica powiększyło się z 23 do przeszło 100 osób. Było to konieczne, by oddział mógł przejąć nadzór nad tłumaczeniem publikacji Świadków Jehowy na język hiszpański. 17 kwietnia 1993 roku oddano do użytku nowe Biuro Oddziału, a liczba głosicieli przekroczyła 25 000. W 1994 roku odbyły się pierwsze zgromadzenia w języku migowym. 18 kwietnia 1995 roku Sąd Apelacyjny w Portoryko pierwszy raz orzekł na korzyść Świadków Jehowy w sprawie prawa do odmowy przyjęcia transfuzji krwi. Spotkało się to z wielkim oddźwiękiem. Zorganizowano konferencję prasową, w której uczestniczyli przedstawiciele czołowych gazet, rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych[10]. 1 kwietnia 1996 roku Obwodowy Sąd Apelacyjny w San Juan potwierdził, że naruszono konstytucyjne prawo do swobody wyznania i prywatności Świadków Jehowy, zagwarantowane przez Kartę Praw Wspólnoty Portoryko. We wrześniu 1998 roku na stołecznym Stadionie im. Hirama Bithorna 15 065 osób skorzystało z kongresu międzynarodowego pod hasłem „Boża droga życia”. W tym samym miesiącu pośpieszono z pomocą współwyznawcom, poszkodowanym przez huragan Georges[11].

W 2005 roku zaskarżono do Federalnego Sądu Okręgowego dla Dystryktu Portoryko (po nieudanych próbach polubownego porozumienia) – prawo, umożliwiające tworzenie zamkniętych dzielnic, bez możliwości bezpośredniego świadczenia kaznodziejskiego „jako niezgodne z konstytucją i naruszające wolność słowa i wyznania”. Portoryko eksportuje Świadków — oznajmił Ronald Parkin, koordynator Komitetu Oddziału. Na wyspie działa około 25 000 głosicieli i liczba ta utrzymuje się już od kilku lat. Co roku emigruje do Stanów Zjednoczonych około 1000 głosicieli. Wielu z nich przeprowadza się ze względów ekonomicznych[12]. W sierpniu 2006 roku kilkuset portorykańskich delegatów uczestniczyło w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Wyzwolenie jest blisko!” w Chorzowie. W styczniu 2010 roku miejscowy Sąd Najwyższy poparł prawo dorosłego pacjenta do odmowy pewnych metod leczenia z użyciem krwi. Trybunał uznał prawo pacjenta do wcześniejszego sporządzenia pisemnych dyrektyw i nakazał pracownikom medycznym ich respektowanie, nawet gdy pacjent jest nieprzytomny[13].

W roku 2013 nadzór nad działalnością w tym kraju przejęło amerykańskie Biuro Oddziału[9]. W 2015 roku 328 zborów Świadków Jehowy zgromadzających się w 177 Salach Królestwa przeprowadzało zebrania zborowe w 6 językach (amerykańskim języku migowym, angielskim, arabskim, mandaryńskim i hiszpańskim)[14].

W dniach od 26 do 28 sierpnia 2016 roku w San Juan odbył się kongres specjalny pod hasłem „Lojalnie trwajmy przy Jehowie!” z udziałem delegatów z Brazylii, z Kuby, z Gujany, Portoryko i ze Stanów Zjednoczonych[15][16].

We wrześniu 2017 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez huragan Irma i huragan Maria[17][18][19][20], w styczniu 2020 roku przez trzęsienie ziemi[21], a we wrześniu 2022 roku przez huragan Fiona[22].

Uwagi

  1. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 roku do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program jest zamieszczany w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy

  1. Portoryko – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2022-01-06].
  2. Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2021, jw.org [dostęp 2022-02-06].
  3. Rocznik Świadków Jehowy 2015, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 41.
  4. Watchtower, Kontakt. Portoryko, jw.org.
  5. Dawanie świadectwa aż po krańce ziemi — część 2, [w:] Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego [online], Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1993, s. 438.
  6. a b c Watchtower, Puerto Rico. Our History, jw.org, 2015 [dostęp 2015-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-08].
  7. Watchtower, „To jest ta droga. Chodźcie nią”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXXX, Towarzystwo Strażnica, 15 stycznia 2009, s. 17–20, ISSN 1234-1150.
  8. ‘Faith Talked About Throughout the Whole World’, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 maja 1967, s. 268 (ang.).
  9. a b Watchtower, Szczęście wynika z dawania, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXXXVII, Towarzystwo Strażnica, sierpień 2016, s. 3–7, ISSN 1234-1150.
  10. Watchtower, Przełom w dziedzinie prawa, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXVII, Towarzystwo Strażnica, 15 stycznia 1996, s. 30, ISSN 1234-1150.
  11. Rocznik Świadków Jehowy 2000, Towarzystwo Strażnica, 2000, s. 8.
  12. Watchtower, Czuwajmy i odważnie podążajmy naprzód!, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, 1 kwietnia 2002, s. 26, ISSN 1234-1150.
  13. Rocznik Świadków Jehowy 2011, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2011, s. 25, 26.
  14. Watchtower, Kingdom Work, jw2016.org, 2015 [dostęp 2015-10-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-08] (ang.).
  15. Watchtower, Specjalny kongres w Portoryko, jw.org, 25 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-25].
  16. Watchtower, Special Conventions 2016, jw2016.org, 2015 [dostęp 2015-09-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-11] (ang.).
  17. Watchtower, Świadkowie Jehowy zwiększają tempo akcji niesienia pomocy po przejściu huraganów, jw.org, 19 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-25].
  18. Watchtower, Wstępne doniesienia o skutkach uderzenia huraganu Maria, jw.org, 22 września 2017 [dostęp 2017-09-23].
  19. Watchtower, Skutki przejścia huraganu Irma, jw.org [dostęp 2017-10-03].
  20. Watchtower, Dziękujemy Jehowie i nabieramy odwagi!, jw.org, 29 września 2017 [dostęp 2017-10-14].
  21. Watchtower, Silne trzęsienia ziemi w Portoryko, jw.org, 15 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-15].
  22. Watchtower, Huragan Fiona powoduje zniszczenia na Karaibach, jw.org, 26 września 2022 [dostęp 2022-10-05].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.