Żagwin ogrodowy

Żagwin ogrodowy
Ilustracja
'Dobromierz'
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

żagwin

Nazwa systematyczna
Aubrieta ×cultorum Bergmans
Vaste Pl. Rotsheesters 97. 1924
Synonimy
  • Aubrieta leichtlinii hort.
  • Aubrieta ×hybrida Ausskn.
Kwitnący żagwin

Żagwin ogrodowy (Aubrieta ×cultorum Bergmans), nazywany czasami obrecją ogrodową – mieszaniec powstały w wyniku skrzyżowania A. deltoidea z innymi gatunkami żagwinu.

Morfologia

Pokrój
Niska roślina darniowa tworząca szeroko ścielące się i gęste kobierce o wysokości do 10 cm.
Liście
Pojedyncze, matowozielone, grubo ząbkowane, owłosione.
Kwiaty
Drobne, różowo-fioletowe zebrane w krótkie grona. Kwitnie bardzo obficie od kwietnia do czerwca.

Zastosowanie

Jest uprawiany jako roślina ozdobna. Używany jest do obsadzania ogródków skalnych, murków i na rabaty. Efektownie wygląda, gdy jego pędy zwisają z głazów lub murów. Jest jedną z 5 podstawowych bylin wiosennych (pozostałe to ubiorek wiecznie zielony, gęsiówka kaukaska, smagliczka skalna i floks szydlasty).

Uprawa

  • Wymagania. Wystarcza mu przeciętnie żyzna gleba, powinna być średnio wilgotna, przepuszczalna i mieć zasadowy odczyn. Wymaga słonecznego stanowiska. Jest wytrzymały na mróz, często jednak jego pędy uszkadzane są przez zimne wiatry i słońce. Na zimę najlepiej jest przykryć go gałązkami iglaków, nie należy natomiast przysypywać liśćmi i ściółką, gdyż powoduje to gnicie pędów.
  • Rozmnażanie. Rozmnaża się go z sadzonek lub przez podział bryły korzeniowej. Najłatwiej ukorzeniają się pędy po przysypaniu ich ziemią.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-10] (ang.).

Bibliografia

  • Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
  • Eugeniusz Radziul: Skalniaki. Warszawa: PWRiL, 2007. ISBN 978-83-09-01013-5.

Media użyte na tej stronie

Aubrieta x cultorum.jpg
Autor: Popperipopp, Licencja: CC BY 3.0
Aubrieta x cultorum from Botaniska trädgården in Lund, Sweden.
Aubrieta x cultorum 'Dobromierz' a1.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Aubrieta x cultorum 'Dobromierz'