Żel balistyczny

Żel balistyczny po wniknięciu pocisku

Żel balistyczny – jest to 10% (schłodzony do 4 stopni C) lub 20% (schłodzony do 10 stopni C) roztwór żelatyny wieprzowej w wodzie. Żelatyna balistyczna jest używana w badaniach balistycznych przy badaniu balistyki końcowej, czyli zachowaniu pocisku po wniknięciu w cel oraz obrażeń, jakie może zadać pocisk. Charakteryzuje się zbliżonymi właściwościami do mięśni ludzkich (masa, sprężystość), stąd często używany jest do symulacji wypadków i testów bezpieczeństwa.

Substancja ta bywa także stosowana w produkcjach filmowych. Na potrzeby krwawych scen wykonywane są odlewy z żelu balistycznego, które następnie są preparowane tak, by jak najdokładniej odzwierciedlały wygląd uszkodzonego ciała ludzkiego.

Żel balistyczny przygotowuje się z żelatyny wieprzowej oraz wody o temperaturze 40 stopni C, w stosunku 1:9 lub 2:8. Następnie płyn schładza się do temperatury odpowiednio 4 lub 10 stopni Celsjusza, aby zgęstniał. 10% żelatyna balistyczna nazywana jest żelatyną doktora Facklera od nazwiska Martina L. Facklera, który w latach 60. XX wieku rozpoczął badania nad substytutami żywych tkanek do badań balistycznych.

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Aimed Research Sub-Microsecond Photography of Federal Power-Shok 100grn .243.JPG
Autor: Nathan Boor & Kurt Groover of Aimed Research, Licencja: CC BY-SA 3.0
This photo demonstrates the terminal ballistic fragmentation of the Federal Power-Shok 100grn .243 projectile upon impact of a soft target such as the Clear Ballistics synthetic ordnance gelatin block.

The image exposure was 1/2,000,000th of a second (0.0000005 sec), illuminated with a total of approximately 150,000,000 beam candela of light. The image was captured with a simple Canon Rebel XT.

Note the multiple small and large projectile fragments.

Image was captured on Tuesday August 12th by Kurt Groover and Nathan Boor of Aimed Research.