Żniwiarka

Żniwiarka Cyrusa McCormicka podczas prezentacji w Wirginii (USA)

Żniwiarka – maszyna rolnicza do koszenia zboża lub trawy, kosząca i odkładająca koszone rośliny w porcje gotowe do wiązania w snopy oraz układająca je tak by umożliwić następny przejazd maszyny bez przejazdu maszyny po skoszonych roślinach.

Żniwiarka niemiecka z roku 1889

– Żniwiarka zwana też apligierką lub zrzutką to kosiarka rozbudowana o mechanizm odsuwania skoszonego materiału, w wersjach późniejszych układająca urobek w postaci zbierek gotowych do wykonania snopów.

Pierwsza żniwiarka była maszyną ciągniętą przez konie. Została skonstruowana w roku 1831 W USA przez Cyrusa McCormicka. Elementem koszącym był rodzaj kosiarki listwowej, skoszony materiał odkładał się na stole za kosiarką. Początkowo osoba idąca obok maszyny zgarniała urobek ze stołu, w trakcie produkcji mechanizm udoskonalano zaopatrując w nagarniacze, przechylające zboże na stół, później opracowano mechanizm zgarniający materiał ze stołu. Kosiarka i nagarniacze były napędzane od koła jezdnego^[1]. Maszyna mogła być ciągniona przez jednego lub dwa konie.

Wynalazek tej maszyny zastąpił kosiarkę listwową i wcześniej używaną ręczną kosę i sierp. Zastosowanie tej maszyny umożliwiło koszenie bez odbierania, nie zastąpiło wiązaczy snopów, lecz przyspieszyło ich prace i uniezależniało pracę maszyny od pracy wiązaczy. Przy dobrej organizacji pracy, kosiarką można było skosić do 0,5 ha dziennie.

Żniwiarka została następnie zaopatrzona w mechanizm do wiązania snopów. Takie urządzenie zwane jest snopowiązałką. Snopowiązałki zostały następnie wyparte przez kombajn rolniczy i maszyny do mechanicznego zbierania słomy.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Grain Harvesting History. vaes.vt.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-30)]. – historia rozwoju maszyn i narzędzi do zbioru zboża (strona w języku angielskim)