Żyła podstawna

Żyła podstawna (łac. vena basalis, vena Rosenthali) – parzysta żyła powierzchowna mózgu, powstaje w okolicy istoty dziurkowanej przedniej ze zlania się żyły przedniej mózgu z żyłą głęboką. Biegnie ku tyłowi, zataczając łuk dookoła śródmózgowia, i uchodzi do żyły wielkiej mózgu lub do żyły wewnętrznej mózgu, a niekiedy bezpośrednio do zatoki prostej. Oprócz wyżej wymienionych, do żyły podstawnej wpada wiele drobnych naczyń zbierających krew z torebki wewnętrznej, prążkowia, wyspy, międzymózgowia, konarów mózgu, zakrętu hipokampa i rogu dolnego komory bocznej. Obie żyły podstawne, prawa i lewa, oraz ich odgałęzienia początkowe, żyły przednie mózgu, są ze sobą połączone za pomocą żyły łączącej przedniej i żyły łączącej tylnej[1].

Przypisy

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Ośrodkowy układ nerwowy., 1981.