(1250) Galanthus
| ||
| Odkrywca | Karl Reinmuth | |
| Data odkrycia | 25 stycznia 1933 | |
| Numer kolejny | 1250 | |
| Oznaczenie tymczasowe | 1933 BD | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny | |
| Półoś wielka | 2,5532 au | |
| Mimośród | 0,2693 | |
| Peryhelium | 1,8653 au | |
| Aphelium | 3,2411 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 30 dni 3 godziny | |
| Średnia prędkość | 18,64 km/s | |
| Inklinacja | 15,15° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 21 km | |
| Okres obrotu | (3 h 55 min 12 s) h | |
| Albedo | 0,05 | |
| Jasność absolutna | 12,26m | |
(1250) Galanthus – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 30 dni w średniej odległości 2,55 au. Została odkryta 25 stycznia 1933 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od łacińskiej nazwy śnieżyczki. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1250) 1933 BD.
Zobacz też
Bibliografia
- (1250) Galanthus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1250) Galanthus w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (1250) Galanthus w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)