(129) Antigone
| ||
.png) | ||
| Odkrywca | Christian Peters | |
| Data odkrycia | 5 lutego 1873 | |
| Numer kolejny | 129 | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny | |
| Półoś wielka | 2,8682 au | |
| Mimośród | 0,2122 | |
| Peryhelium | 2,2597 au | |
| Aphelium | 3,4767 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 313 dni 5 godzin | |
| Średnia prędkość | 17,39 km/s | |
| Inklinacja | 12,22° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 113 km | |
| Masa | 2,0×1018 kg | |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 | |
| Okres obrotu | (4 h 57 min 25 s) h | |
| Albedo | 0,16 | |
| Jasność absolutna | 7,1m | |
| Typ spektralny | Typ M | |
| Średnia temperatura powierzchni | ~164 K | |
(129) Antigone – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 313 dni w średniej odległości 2,87 j.a. Została odkryta 5 lutego 1873 roku w Clinton położonym w hrabstwie Oneida w stanie Nowy Jork przez Christiana Petersa. Nazwa planetoidy pochodzi od Antygony, córki Edypa w mitologii greckiej.
Zobacz też
Bibliografia
- (129) Antigone w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (129) Antigone w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (129) Antigone w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Media użyte na tej stronie
129Antigone (Lightcurve Inversion).png
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 129 Antigone that was computed using light curve inversion techniques.
Autor: Astronomical Institute of the Charles University: Josef Ďurech, Vojtěch Sidorin, Licencja: CC BY 4.0
A three-dimensional model of 129 Antigone that was computed using light curve inversion techniques.