(432) Pythia
| ||
| Odkrywca | Auguste Charlois | |
| Data odkrycia | 18 grudnia 1897 | |
| Numer kolejny | 432 | |
| Oznaczenie tymczasowe | 1897 DO | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny | |
| Półoś wielka | 2,3692 au | |
| Mimośród | 0,1458 | |
| Peryhelium | 2,0239 au | |
| Aphelium | 2,7146 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 237 dni | |
| Średnia prędkość | 19,35 km/s | |
| Inklinacja | 12,12° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 46,9 km | |
| Okres obrotu | (8 h 15 min 7 s) h | |
| Albedo | 0,2338 | |
| Jasność absolutna | 8,84m | |
| Typ spektralny | Typ S | |
(432) Pythia – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 237 dni w średniej odległości 2,37 j.a. Została odkryta 18 grudnia 1897 roku w Observatoire de Nice w Nicei przez Auguste Charloisa. Nazwa planetoidy pochodzi od Pytii, kapłanki Apollina w Delfach. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (432) 1897 DO.
Zobacz też
Bibliografia
- (432) Pythia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (432) Pythia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (432) Pythia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)