(939) Isberga
| ||
| Odkrywca | Karl Reinmuth | |
| Data odkrycia | 4 października 1920 | |
| Numer kolejny | 939 | |
| Oznaczenie tymczasowe | 1920 HR | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Przynależność obiektu | Pas główny rodzina Flora | |
| Półoś wielka | 2,2465 au | |
| Mimośród | 0,1774 | |
| Peryhelium | 1,8479 au | |
| Aphelium | 2,6451 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 134 dni 22 godziny | |
| Średnia prędkość | 19,87 km/s | |
| Inklinacja | 2,58° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 10,390 km | |
| Okres obrotu | (2 h 55 min 2 s) h | |
| Albedo | 0,228 | |
| Jasność absolutna | 12,14m | |
| Typ spektralny | S | |
| Satelity naturalne | 1 – S/2007 (939) 1 | |
(939) Isberga – planetoida z pasa głównego asteroid.
Odkrycie i nazwa
Została odkryta 4 października 1920 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od imienia żeńskiego[1][a]. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (939) 1920 HR.
Orbita
(939) Isberga okrąża Słońce w ciągu 3 lat i 135 dni w średniej odległości 2,25 au. Planetoida należy do rodziny planetoidy Flora nazywanej też czasem rodziną Ariadne.
Księżyc planetoidy
Na podstawie obserwacji zmian jasności krzywej blasku (939) Isberga, które przeprowadzono między 26 lutego a 4 marca 2007 roku, poinformowano o identyfikacji w towarzystwie tej planetoidy księżyca. Półoś wielka orbity księżyca wynosi około 35 km, a okres obiegu wokół wspólnego środka masy 26 godzin i 48 minut.
Księżyc ten został tymczasowo oznaczony S/2007 (939) 1.
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 83. ISBN 978-3-540-29925-7.
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 82. ISBN 978-3-540-29925-7.
Bibliografia
- (939) Isberga w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (939) Isberga w bazie Minor Planet Center (ang.)